Saat 10'du. Attığı konuma gitmiştim, Koray yoktu. Bomboş sessiz sakin sahilde tek ben vardım. "Efsun Cengiz" dedi aşina olduğum o ses, Koray Dinçer. Arkamı döndüm, elinde pespembe güller vardı. Bir anda arkasından Gökhan, Batu ve Berfin çıktı. NOLUYOR BU AŞAĞILIK YERDE?? "Hadi acıktım ha yemeğe geçek" dedi batu. Berfin de onay verirce başını salladı. Koray elimden tuttu ve sahilin biraz uzağındaki ışıklı bir yere geldik. Tam o anda Koray diz çöktü, "Efsun, benimle evlenir misin?" Şokun etkisiyle cevap veremedim, arkada çalan müzik, elindeki kalpli yüzük... "Evet! Evet! Eveeet!" diye bağırdım. Koray kalktı ve yüzüğü parmağıma taktı. Çiçekler kucağımda sevdiğim adamın kollarındaydım. Ölsem gam yemezdim şuan. Arkadaki şarkının kesilmesiyle beraber bir ses duyuldu, "Benden bu kadar kolay kurtulabileceğini mi sandın Efsun Cengiz!?" Arkamı dönüp baktığımda Handan olduğunu gördüm. "Yine mi sen Handan, bıkmadın mı benimle uğraşmaktan?" "Bıkmadım Efsun, kızımı senden alana kadar da bıkmayacağım." "O senin kızın değil Handan! Seninki annelik mi ha yaptığın? O kız annesiz bu yaşına kadar nasıl geldi senin haberin mi var?" Sinirle çıkıştığım için o da sinirlenmişti, "O kızın annesi ben değilsem, Çantasına elini attı, "Kimse olamaz Efsun." Silahı bana doğrulttu. Hemen Gökhan ve Batu önümüze geçti, "Ne yaptığını sanıyorsun sen Handan!" diye bağırdım. " Buradan bir ceset çıkacak!" diyerek bağırdı. Havaya üç dert kere ateş edip tekrar bize doğrulttu. Berfin şok içinde bizi izliyordu. O sırada Handan'ın arkasından bir kadın geldi bize sessiz olun işareti yaptı, "Handan, şuan saçma sapan düşünüyorsun!" dedim çaktırmamak adına, Handan tepki vermedi. Eli ayağına titriyordu, kadın Handan'ın arkasından hemen gelip hızla silahın yere düşmesini sağladı, Gökhan da silahı aldı. Handan yere çöküp ağlamaya başladı, "Böyle olsun istemedim, istemezdim... Ben Geceyi hep çok sevdim. Ama Koray.. Olmadı yapamadım sevemedim Korayı. Ama Koray bak seni ne kadar çok seviyor Efsun, ne yaptın Koray'a? Benim senden neyim eksikti? Neden beni sevmedi?" Handanın yanına çömeldim. "Handan, öldürmek çözüm değildi. Koray eminim ki seni de sevmiştir, onları terk edip gitmek senin tercihin, senin istediğin bir şey. Kimse seni zorlamadı bu konuda. Bak karnında çocuğun var, seni seven bir kocan var. Lütfen kendi hayatına bak artık, istersen Gece sen ben buluşabiliriz. Bu kadar görmek istiyorsan, ama yalvarırım mutluluğumu engelleme. Ya da bu şekilde oyunlar oynama bize. Şu kadın olmasaydı sen belki bana Koray'a ya da herhangi birisine zarar verecektin Handan. Yapma Allah aşkına. Lütfen çeki düzen ver kendine." Handan göz yaşlarını sildi, "Peki Efsun, dediğin gibi olsun. Geceyi görmeme izin vereceksin değil mi gerçekten?" Başımı olumlu anlamda salladım. "Vereceğim Handan. Ne zaman istersen hem de." Koray müdahale etmek istiyordu farkındaydım. Ama o da bir anneydi, onunda her ne kadar terk etmiş olsa da kızını görmesine ihtiyacı vardı. Bunu onun elinden alamazdık. alamazdı. "Teşekkür ederim Efsun, mutluluklar dilerim." diyerek adım adım yavaş yavaş yanımızdan ayrıldı. "Efsun, Geceyi görmesine nasıl izin verirsin güzelim, kafayı mı yedin sen?" "Koray o da bir anne. Çocuğunu görmeye hakkı var. Her ne olmuş olursa olsun, ona kızını göstermelisin Koray. Bunu sana yaptıramam ama her buluştuklarında yanına ben giderim." Batu ortamı germemek için, "O zaman hadin bi oyun havası oynayalım" diyerek güldü ve oyun havası açtı.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
efsuncengiz Ben bugün evet dedim ❤️🩹 @koraydincer
