silent cry | hyunlix

9

hyunjin:
özür dilerim
[iletildi, 20.03]
[görüldü, 23.41]

felix:
neden

hyunjin:
seni bu işe bulaştırdığım
ve
seni sevdiğim için

felix:
hyung sacmalama lütfen
bunun icin özür dilenir mi

hyunjin:
bana değer verdiğini biliyorum
artık benden uzak durmak zorunda kalacaksın
arkadaşını kaybetmene sebep oldum
çocukluk arkadaşıma o gözle bakmak benim suçum
sadece arkadaş olmak için fazla güzel olman benim suçum değil|

felix:
inanamıyorum sana
hem neden uzak durmak zorunda kalacakmısım
hic de öyle planlarım yok

hyunjin:
gayet de uzak duruyorsun ki|
rahatsız olmayacak mısın
seni sevdiğimi bilirken hiçbir şey olmamış gibi davranırsan

felix:
hyung bos ver simdi bunları
artık bildiğime göre
bana her seyi detaylıca anlatmalısın

hyunjin:
duygularımın ne zaman başladığını merak ediyorsan
ortaokulun son senesi fark ettim
fark ettim diyorum çünkü parkta tanıştığımız ilk andan beri sana olan duygularım hep aynıydı
küçük kardeşim gibi gördüğümü sanıyordum
abilik hissi yaşadığımı düşünmüştüm
ortaokulun son senesinde ilk kez senden daha yakın olduğum bir arkadaş edinmiştim
tanıyorsun zaten minhoyu
onunla da çok yakın olmamıza rağmen ikinize hissettiğim sevgi çok farklıydı
bu şekilde anladım senden hoşlandığımı
büyüdükçe de hoşlantı kadar basit olmadığını kendisi belli etti zaten kalbim
sen her kız arkadaşını mutlu mutlu benimle tanıştırırken o kadar garip hissettiğimde inkar edemez hale gelmiştim
aşık olmuştum işte sana
yoksa neden mutlusun diye mutlu olup aynı zamanda da kalbim parçalanıyormuş gibi hissedeyim ki?

hyunjin yazıyor...

sen bana her güldüğünde duygularım daha da büyüdü

hyunjin çevrimiçi.

ve ben artık bastıramayıp bir şekilde duygularımı dışa vurmalıydım
evet minho biliyordu hatta o da jisunga anlatmıştı ve iki sevgili aşk acımda bana yardım ediyordu ama
yetmedi işte
ben de yazmaya başladım
çizim yaptığımı biliyorsun
ben çizim yapabildiğimi bile seninle keşfettim felix
duygularımı kağıda dökerken yüzün gözümün önünden gitmeyince bir baktım kalemim seni resmetmiş
evimde senin resimlerinle dolu bir defter var ve günlüğümün her sayfasının da başrolü sensin
yanlış anlama tek taraflı sevmekten hiç gocunmadım
sadece bazı anlar sevgim çok ağır geliyordu
tek çare seni öpücüklere boğmak gibi hissediyordum ve bunu yapamayınca da gözyaşları olarak yaşıyordum aşkımı
annem de beni ağlarken gördükçe anladı aşık olduğumu
normal bir ağlama değilmiş aşık ağlayışıymış
öyle derdi
gözlerimden yaş değil aşk akıyormuş
sevdiğim kişinin kim olduğunu bile sormadı bana
herkes farkındaydı sana olan duygularımın
bir tek sen görmedin
annem de biliyordu

felix yazıyor...

hyunjin:
bir şey söyleme
cesaretimi şimdi kırarsan devam edemem

felix çevrimiçi.

hyunjin:
ve böylece sana yazdığım ama sana hiç ulaşmayan her mektubu biriktirdi annem
bir gün açılırsam sana vermemi söyledi
hiç açıp okumadı
zamanı gelince ikimize özel olacakmış onlar
annem sadece geçici olarak sahip çıkıyormuş onlara
yani şu an sana verilmeyi bekleyen bir sandık dolusu mektup var
tehdit olayı da böyle başladı zaten
ama şimdilik onu sorma olur mu
anlatacak gücüm yok
sana açıldığım gerçeğiyle yüzleşmeden yapamayacağım bunu

felix:
peki hyung
nasıl istersen

hyunjin:
senden sevgilim olmanı hiç istemeyeceğim
kabul etmeyeceğini bile bile soramam sana bunu
beni o şekilde sevmediğini biliyorum
beni reddedecek olduğun için de üzülme tamam mı
sen şimdi kızarsın kendine
kızma sakın
birlikte olamayacağımızı biliyorum
sorun değil
sadece sevgimi
hayır
aşkımı kabul edebilir misin?
sevgilim olamazsın belki ama aşkım olduğunu bilerek devam edebilir misin?
[görüldü, 23.59]

hyunjin:
biliyordum|

---
medya deyip ağlama köseme gidiyorum...