DENEK-A1 / LÇ

Chapter 3 'Kaçış'

"Hala anlamıyorum. Bizi neden öldürmek istesinler?"

Alisa sıkıntıyla iç çekerek oturduğu yataktan ayağa kalktı.

"Daha kaç kere söylemem gerekiyor. Çünkü buradaki herkes bağışık. Kanımızda olan bağışıklığı almak istiyorlar."

Leya biraz düşündü. Hiç bir şey mantıklı gelmiyordu ona. Kafası karışmıştı.

"İyi de kanımızın onlara ne gibi bir yararı olacak ki?"

Alisa biran affaladı. Bu sorunun cevabını kendiside bilmiyordu.

"Kanımızla her şeyi yapabilirler. Bizi denek olarak kullandıklarına göre. Çok büyük bir şeyin peşindeler."

Leya Alisa'ya hak verdi. Burada denek olarak kullanılmanın bir amacı vardı. Neyse ki bugün bu cennemden kurtulacaklardı. Leya'nın içinde bir korku vardı. Buradan çıkıp gitmek istediğinden pek emin değildi.

"Alisa sana bir şey sorabilir miyim?"

Alisa Leya'nın yanına oturup soracağı soruyu merak etti.

"Tabi. Ne soracaksın?"

Leya sormaya biraz çekindi ama merakına engel olamadığından fazla bekletmeden konuştu.

"Alisa...onlar sana ne yaptı?"

Alisa kaşlarını çatarak gözlerini Leya'dan kaçırdı. Neyden söz ettiğini anlamıştı. Ona hangi deneyi yaptıklarını soruyordu. Ama Alisa yanıt veremedi. Biran o anlar geldi gözünün önüne. Ve bir damla gözyaşı süzüldü yanaklarından aşağa doğru. Sustu, kelimeler boğazına dizildi. Vücudundan geçen o ağrıyı tekrar tekrar hissetti.

Leya hüzünle baktı Alisa'ya. Neler yaşadığını az çok tahmin edebiliyordu. Böyle bir soru sorduğu için kendine kızdı. Elini Alisa'nın omzunu koyarak sıvazladı.

"Neler yaşadığını az çok tahmin edebiliyorum. Üzgünüm...böyle bir soru sormamalıydım."

Alisa göz yaşlarını silip Leya'ya dönüp gülümsedi.

"Sorun değil. Hepimiz aynı şeyi yaşadık zaten. Neyse zaten buradan çıkacağız. Yani umarım."

Leya koridordan gelen adım sesleriyle endişeyle ayağa kalktı. Biri onları görürse hiç iyi olmazdı. Adım sesleri giderek yaklaşıyordu. Alisa ile Leya birbirlerine korku dolu gözlerle baktılar.

"Leya ne yapacağız?"

Leya kafasını bilmiyorum anlamadında iki yana doğru salladı.

Adımlar tam kapının önünde durmuştu. Kapı yavaşca açıldığında endişeleri daha da arttı. Kapı tamamen açıldığında gördükleri kişiyle derin bir nefes almışlardı. Gelen kişi Denizdi. Deniz arkasından kapıyı kapatıp ona kızgın bakışlar atan iki kişinin yanına geldi.

"Korkuttun bizi Deniz. Başka biri sandık."

"Kusura bakmayın. Korkmanızı gerektirecek bir durum yoktu. Bu saatte çalışanlar odalara girmez."

Bu yeni akıllarına gelmişti. Haklıydı bu saatte kimse gelmezdi. Boşuna endişelenmişlerdi.

"Biraz zor oldu ama istediğim şeyi alabildim. Size sonra gösteririm. Bu gece hazırlıklı olun. Leya'nın odasında buluşuyoruz. Anlaştık mı?"