ÖZGÜR : Bir cevap vermeyecek misin Lizge?
YİĞİT : Lizge hiçbir yere gelmeyecek Özgür! Bence kızı seçim yapmak zorunda bırakma.
ÖZGÜR : Lizge ben seni bir an bile yalnız bırakmadım. Şimdi seni terk eden insanlar için abinle gelmeyecek misin?
SERRA : Sen onun abisi falan değilsin! Hele ki böyle bir seçime zorluyorsan hiçbir zamanda olmamışsın demektir.
ÖZGÜR : Tabi çok haklısın Serracım! Yıllarca kardeşimin psikolojik sorunlarıyla uğraşıp onu eski haline ben döndürmeye çalıştım. Onun en kötü zamanlarında siz yanında yoktunuz.
Ama biz onun arkadaşlarıyız
Cevap veremeyip uzun bir süre sessiz kalmıştım. Bu benim hayatımda vereceğim en zor kararlardan biriydi. Hayatım boyunca böyle bir anın gelmesini beklemiştim. Gelsinler benden özür dilesinler bende tıpkı eskiden bana yaptıkları gibi onları yarı yolda bırakıp terk edip gitmeyi çok istemiştim.
Şimdiyse bunu yapacak kadar cesaretim yoktu. Onlardan bir daha ayrılmak istemiyordum.
HAKTAN : Gitme, sana alıştım...
Haktan'ın söylediği şeyle ona bakmıştım. Gerçekten benim gidecek olmamdan korkuyor gibi bakıyordu. Tekrardan abime döndüğümde ise o da beni bırakıp gitmeyi hiç istemiyormuş gibiydi.
LİZGE : Abi özür dilerim ama benden sevdiğim kişiden vazgeçmemi isteme. Bunu yapamam, ben Yiğit'ten vazgeçemem. Nolur bunu isteme...
ÖZGÜR : Bu cümleyi bana kurduğuna gerçekten inanamıyorum. Sana diyecek hiçbir sözüm kalmadı artık. Sen seçimini yapmışsın bile ben bişa konuşuyorum.
LİZGE : Abi bana bu şekilde sırtını dönmeyeceksin dimi? Evet ben birçok kötü şey yaşadım ama bunları unutmaya çalışıyorum.
ÖZGÜR : Sen benim kardeşim falan değilsin bundan sonra! Yazıklar olsun sana!
Abim yanımızdan gittiğinde söyledikleri sanki bıçak gibi kalbime saplanmıştı. Yiğit'in beni kendime çekip sarılmasıyla gözyaşlarım benden bağımsız akmaya başlamıştı.
YİĞİT : Her şey düzelecek sana söz veriyorum.
LİZGE :BenIm artık pek inancım kalmadı. Bu kadar kolay mı ya her şeyi silip atmak?
YİĞİT : Senin üzülmene asla izin vermiycem Lizge. Söz veriyorum sana...
Diğerleri susup bir şey dememişti sadece Çağla'nın gelip benim omzuma dokunmasıyla o da yanımda olduğunu hissettirmişti.
ÇAĞLA : Üzülme, Özgür'ü tanıyorsam bu sinirle söylediği bir cümle. Sonrasında o da çok pişman olacak.
LİZGE : Bana asla bu kadar ağır konuşmamıştı. Bazen kavga etsek bile benim kalbimi kırmaktan o kadar çekinirdi ki, bu seferki çok ağır geldi. Kendimi ilk defa kimsesiz gibi hissettim.
HAKTAN : Kimsesiz değilsin biz varız. Sen hâlâ anlamadın ama biz seni seviyoruz Lizge. Yiğit, Çağla, Serra hepimiz yanındayız. Bende varım...
Gözyaşlarımı sildiğimde her şey normalmiş gibi davranmaya çalışıyordum ama Haktan'ın bana sarılmasıyla kendimi bir garip hissetmiştim. Bana ilk defa içinden geldiği için sarılıyor gibiydi.
HAKTAN : Sen benim ikizimsin ve ben sandığın gibi senden nefret etmiyorum. Sadece yaptıklarımı telafi etmek istiyorum.
Nefret etmediğini biliyordum ama sadece ikiz olduğumuzu öğrendikten sonra bana iyi davranmaya çalıştığını da farkındaydım. Eğer öyle olmasaydı, beni de diğer arkadaşlarıyla aynı görseydi Yiğit'in eski ilişkisini anlatıp beni üzmeye çalışmazdı.
