YENİ BÖLÜM 80 YORUM
ÖZGÜR
Gözlerimi hastanede açtığımda bir odada serum bağlanmış bir şekilde yatıyordum. Aklıma ilk gelen Çağla olmuştu. O şuan iyi miydi? Durumu nasıldı?
Odanın kapısı açıldığında Lizge ağlayarak içeri girmişti. Beni gördüğünde ise sıkıca sarılmıştı.
LİZGE : Abicim!! Abi çok korktum sana bir şey olacak diye. Beni bırakacaksın sandım.
ÖZGÜR : Korkma abicim iyiyim ben sadece biraz canım acıyor o kadar. Çağla nerede? O da iyi dimi?
Lizge susmuştu. Cevap vermesini beklemiştim ama hiçbir şey söylememişti.
ÖZGÜR : Kızım bir şey söylesene! Çağla yaralı mı? O yüzden mi susuyorsun?
LİZGE : Ameliyatı iyi geçti hayati bir riski yokmuş ama artık-
Ağlamaya başlayıp cümlesini tamamlayamamıştı. Lizge'nin bu hareketleri benide korkutuyordu.
LİZGE : Yürüyemeyecekmiş... Tekerlekli sandalyeye bağlı yaşayacağını söylediler.
ÖZGÜR : Ne saçmalıyorsun kızım sen? N-Ne demek yürüyemeyecek ya?!!
Elime bağlı olan serumu hızla çıkardığımda bir anda ayağa kalkmıştım. Odamdan çıkıp Çağla'nın kaldığı odayı bulduğumda içeriden çığlık ve ağlama sesleri geliyordu. Tüm arkadaşları onun başına toplanmış sakinleştirmeye çalışıyordu.
HAKTAN : Ne işin var senin burada?! DEFOL GİT!!
ÖZGÜR : Çağla ile konuşmak istiyorum.
ÇAĞLA : Senin yüzünü bile görmek istekiyorum!! Özgür git nolur!
Ağlıyordu... Benim hayallerim ve başka bir yerde yaşama hırsım yüzünden Çağla sağlığından olmuştu. Onu bu şekild2le tekerlekli sandalyede gördükçe canım acıyordu. Bir daha hiç yürüyemecek miydi?
ÇAĞLA : ANLAMIYOR MUSUN BENİ?!!
ÖZGÜR : Çağla ben- ben sana zarar gelmesini ister miyim hiç? Özür dilerimz her şey için çok özür dilerim...
Odadan dışarı çıktığımda dizlerimin üzerine çömelip ağlamaya başlamıştım. Bu hayatta en değer verdiğim kadın şimdi benden nefret ederek bakıyordu. Onun yüzünde bu gördüğüm nefreti nasıl silecektim ondan bile emin değildim.
LİZGE
Çağla taburcu olup hastaneden çıktıktan sonra sakinleştiricilerle uyutmak zorunda kalmıştık. Onun ne kadar canının yandığını hissediyordum. Sanki kendi acımmış gibi içimde yaşıyordum.
ÇAĞLA : Ben hep böyle kalıcam dimi? Bu hiç geçmiycek? Hiçbir zaman eski halime dönemiycem.
HAKTAN : Hayır Çağla iyeşeceksin! Bunun için ne gerekiyorsa yapıcaz.
ÇAĞLA : Haktan yapmayın bunu! Bana boş yere umut aşılamayın. Ben bazı şeyleri kabullenmeye çalışıyorum.
LİZGE : Kabullenmek zorunda değilsin! Eğer sen kabullenirsen bu acını hafifletmez. Her şeye rağmen savaşmak zorundasın. Bunu hep beraber atlatıcaz!
Çağla'nın elini tuttuğumda onun gözlerinin içine bakıp gülümsemiştim.
Bir süre sonra Çağla odada yalnız kalmak istediğini söyleyince onu yalnız bırakıp dışarı çıkmıştık.
YİĞİT : Kardeşimi bu halde görüp bir şey yapamadıkça deliriyorum ya!
LİZGE : Bizim şuan yapabileceğimiz tek şey ona destek olup yanında olmamız olur.
