Hiç rüyanızda bir anınızı gördünüz mü? Daha doğrusu yaşamadığınız bir anınızı, sanki yaşamış gibi? Ben gördüm. Yani biraz önce görmüş oldum. Tamam en baştan alıyorum. Yani rüyamdan.
6-7 yaşlarındaydım ve o zamanlar yaşadığımız evin -daha sonrasında nedenini bilmediğim önemli bir sebepten taşındık oradan- bahçesinde oynuyordum. Bu kısım zaten bir çok çocukluk anımda yer alır. Asıl tuhaf olan devamı. Yanımda benden en fazla 3 yaş büyük bir çocuk daha vardı. Ama yüzü bulanıktı. İlk abim diye düşündüm ta ki ben yani rüyamdaki ben "abim seninle oynamama kızıyor" diyene kadar. O çocuk abim değildi. Ama kim olduğunu da bilmiyorum. Bana karşılık olarak benimle oynamasına abimin karışmayacağını ben istediğim sürece yanımda olucağını söylüyor. Ardından çocuk devam ediyor benimle oynamaya. Tam bu sırada annem içeriden geliyor çok kızgın bir şekilde ve bağırmaya başlıyor bize. Tam bu sırada rüyam bitiyor zaten.
Normal bir rüya diyebilirsiniz. Ama sorun şu ki bana hiç de rüya gibi gelmiyor. Eskiden yaşadığım bir anı gibi. Ama ben böyle bir anı yaşadığımı hatırlamıyorum. O zamanlar çevremde abim dışında o yaşlarda bir çocuk yoktu. Tek bir defa gördüğüm biri o yüzden hatırlamıyorum desem bu da yanlış cevap. Çünkü onunla çok samimiydik. Ve ben o yaşlarımda -hâlâ da öyleyim- çok çekingen biriydim. Ve ilk defa tanıştığım biriyle öyle yakın olamazdım. Buna neden bu kadar takıldığımı sorabilirsiniz. Üzgünüm ama bende de buna verebileceğim bir cevap yok. İçimden gelen öylesine bir his diyebilirim. Nasıl anlatsam bilemiyorum. Bir gariplik var. Sıradan bir rüya gibi gelmiyor ve buna eminim. Ben o anı yaşadım. Ama hatırlamıyorum. O anı geçtim o çocukla ilgili hiç bir şey hatırlamıyorum. Ama eminim işte vardı o çocuk. Ben o anı yaşadım. Ve belki de o çocukla daha bir çok şey yaşadım. Ama yok işte. Hiç bir şey yok aklımda ona dair. Ve içimden bir ses bunun peşine düşmem gerektiğini söylüyor.
