3 ay geçti herşeyin üstünden. Size haber veremedim. Cubku hem olanları sindirmem hem de herşeyi düzene sokabilmem için bir süre lazımdı.
Beklediğimizden kısa sürdü kanitlarj toplamak. O adam ve kadın hapse girdi. Benim öz ailemi öldürmek ve beni kaçırmak ve hirsizlik dışında da işledikleri bir çok suç varmış. Daha bir çok kişiyi öldürmüşler. Bir çok çocuğu bebeği ailesinden ayırıp satmışlar. Ve daha bir çok insanı ölüme suruklemisler sattıkları o madde ile. Ve daha bir çok şey var yaptıkları. Biz o olay ile ilgili kanıtları verdikten sonra başlatılan soruşturma da çıktı hepsi. Girdikleri cezaevinde yaptıkları şeyler yayılmış ve oradaki suçlular tarafından öldürülmüş ikiside. Ama biliyor musunuz hiç üzülmedim onlar için. Eskiden olsa en ufak bişi olduğunda onlara üzülürdüm. Evet bana bu zamana kadar çok iyi baktılar. Ne kötü davrandılar ne birşeyin eksik ettiler. Ama başkalarına yaptıkları aklıma gelince onların ölümüne üzülmek tüm o insanlara haksızlık gibi geliyor.
Tabi onların suçlarının çıkması ile çocuğun da ailesinin yaptığı hrisizliklar çıktı. Ama başka bir suça karismadiklari ve benim kaçırılıp ailemin oldurukmesinde her hangi bir yardımları -sadece gizledikleri için ceza eklendi o da tehdit edilmeleri den dolayı hafifletildi- olmadıkları için çok büyük bir ceza almadılar. Yine de uzun bir süre cezaevinde kalicaklar.
Ve bu 3 ayda beni mutlu eden yeniden gulmemi sağlayan bişi oldu. Hafızam az da olsa yerine geldi ve onu hatırlıyorum artık. Ve bu 3 ayda çocukken ona olan aşkım yeniden hayat buldu. Ve karşılıksız değil. Aradan geçen o kadar yıla rağmen unutmamış vazgeçmemiş benden. Evet o zaman çok küçüktük ve çocukluğun getirisi ile aramızdaki güçlü sevgi bağına aşk diyorduk. O zamanlar birine söylesek çocuktur buyuyuce unutur başkasına aşık olur derlerdi. Ama görünen o ki o zaman bile hissettiğimiz o duygu o zaman tam aşk olmasa da şuan gerçekten bir aşka dönüştü. Şuan sevgiliyiz onunla. Her gün bana yanımda ve bana destek veriyor. Hayatımı yeniden kurmama ve anılarımı,anılarımızı hatırlamama yardım ediyor. Ve biraz klasik olucak ama onunla beraber her zaman hissettiğim boşluk hissi kayboldu. Ben o günleri hatirlamasam da her zaman hissediyordum onun yokluğunu. Şimdi kayıp parcami buldum
