7.Bölüm:

280 44 36
                                    

Son bölümlerimizi okuyoruz:))

Lütfen bu bölüme en az 50 oy gelsin ki kapanışımız da güzel olsun🙃

İyi okumalarッ

🖤

Babam neyden bahsediyordu hiçbir fikrim yoktu. Kızlar ise hâlâ şokun içindeydiler.

"Sakin olun sadece bir görücü." dedi babam. Ne görücüsüydü yahu?

"Annemin haberi var mı?" diye sordum. Babam kafasını salladı.

Ama ben böyle bir eşy istemiyordum. Yani sadece görücüydü  ama belki evlenmemi isteyecekti  babam.

"Baba bu çok saçma. Neyden bahsettiğini idrak edemiyorum. Lütfen şaka falan de." diye bir umut babama baktım.

"Güzel kızım, hadi yukarı çıkın ve hazırlanın. Ben sizi çağırınca da gelirsiniz." diye geçiştirdi babam bizi.

"Ha bir de sahile geçeceğiz." diye ekledi.

Kızlar bana baktılar. Bende onlara.

Hiç tanımadığım biri mi gelecekti şimdi eve.

"Kızım taliplerin çoktu tamam ama babandan çekindiklerini düşünüyordum." dedi Merve. Hilal ona ters ters bakınca ağzına fermuar çekti.

Hep birlikte hazırlandık. Ben siyah bir çarşaf ve gri bir peçe taktım.

Korkuyordum. Kimse yüzümü görsün istemiyordum. Mümkün olsa kendimi yok ederdim.

Kızlarla neredeyse 3 saat sadece yatakta uzandık. Stresten üşümeye başlamıştık.

Kapının çalması ile hemen ayaklandık.

"Annecim hadi aşağıya gelin." dedi annem. Ona baktım. O da özür dilerim der gibi bana baktı.

Aşağı indiğimde gözlerim yerinden fırlayacaktı. Kızlarla aynı anda durup salondakilere bakıyorduk.

Üniformaları ile tek bir koltuğa zar zor sığmış 5 asker.

Biri babamla konuşuyor, biri etrafı inceliyor, biri yere bakıyor, biri de yanındaki arkadaşının sırtını sıvazlıyordu. Diğerinin elinde ise kırık beyaz ve koyu pembe çiçeklerden oluşan bir buket vardı.

Çüştü yani.

Bizim geldiğimizi görüncü hepsi aynı anda ayağa kalkmıştı. Kızlar sanırım bayılmışlardı çünkü onları hissedemiyordum.

Elinde çiçek tutan yanıma kadar gelip kulağıma doğru eğildi. Nefes alışverişini hissediyordum: "Merhaba yeşillerin kızı." diye fısıldadı ve çiçekleri bana verip geri gitti.

Babamın öksürmesi ile dikkatim bir anlık babama kaymıştı. Kaş göz işaretleri ile koltuğa oturmamızı istedi.

Üçümüzde aynı koltuğa oturduk.

"Kızım yuh artık! Bu adamı ne ara kendine aşık ettin?" diye kulağıma doğru konuştu Merve.

"Bende bilmiyorum. Çok garip. Babam nereden bulup getirdi evimize bu adamı?" diye karşılık verdim.

Mucize: Melek-i ÂşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin