TRAUMA // Beomjun

19- Hyunin'e nolduuu

Odi umarim gittigi yerde hep mutlu olur <3

-

Jeongin'den

Dun gece cesaretimi toplayip Hyunjin melegim ile konusmaya karar verdim. Nasil gidecegi hic umrumda degildi cunku icimde tutarak en kucuk ihtimali bile yok etmekten bikmistim. Yanina gidecek ve biraz konusmak istedigimi soyleyecektim, sonra da bahceye cikacaktik ve ona onu ne kadar sevdigimden bahsedecektim. Iyi giderse bir de date teklifi... En azindan planim bu sekildeydi.

Sag omzumda asili cantayi duzelterek okul bahcesine girdim. Felix ve Hyunjin birkac metre onumde dip dibe okula dogru yuruyorlardi. O an Felix'in yerinde olmayi diledim. Beom'dan bildigim kadariyla cocukluk arkadasilar, zaten bunu bilmeden de sadece bakarak anlayabilirsiniz. Surekli birlikteler, ayrica cok yakinlar. Yani... Fiziksel olarak??? Bazen aklima sevgili olma ihtimalleri geliyor fakat hemen kovuyorum basimdan o dusunceleri. Her yakin olan sevgili olacak degil ya...

**

Kantinden aldigim sutun kapagini acmaya calisiyordum ve basimi kaldirdigimda Hyunjin'i gordugumde ister istemez sirittim. Gulumsedim degil, mal gibi siritiyordum.

"Cekilirsen kantine girecegim"

Gercek dunyaya donup planladiklarim aklima gelince heyecanlanmami bastirarak konustum.

"Sey... Seninle konusmak istedigim bir sey var." (👉🏼👈🏼)

"Buyur dinliyorum?" dedi elini cebine koyup dikleserek.

"Bahcede konussak?"

"Okey... Ciddi bir seye benziyor." dedi ve arkasini donup yurumeye basladi. Ben de hizli adimlarla yaninda yerimi alip onunla birlikte yurudum bahceye kadar.

Bos buldugumuz bir banka oturduk. Bir sure sessizdik. Ben sutumu iciyordum, Hyunjin ise bakislarini etraftaki ogrenciler uzerinde gezdiriyordu. Aniden bana donup konustu sert bir tonla.

"Bir sey konusucam dedin, tek yaptigin su aptal siseyi dislemek. Konusacaksan konus, isim gucum var benim." dedi ve tam ayaklaniyordu ki bileginden tutarak durdurdum onu. Aramizdaki birkac saniye suren gergin bakismanin ardindan bilegini cekip oturdu. Vucudumun tamamini ona dondurdum ve derin bir nefes aldiktan sonra konusmami baslattim. Konusma denebilirse tabii.

"Okey, basliyorum. Bir suredir senden hoslaniyorum. Daha dogrusu seviyorum. Yok, asigim sanirim. Of, ne fark eder? Hepsinin sonu ayni zaten. Ya ask benim neyime ki? Of hangi akla hikmet yapiyorsam bu konusmayi. Neyse, vakit ayirdigin icin tesekkur ederim. Islerinden alikoyduysam kusura bakma."

Ben bunlari tek nefeste soylerken o hizimi yakalayamamis olacak ki gozleri hizli bir sekilde hareket ederken agzi acik bir sekilde bana bakmayi surdurmustu. Fazla komik gorunuyordu fakat buna gulmenin vakti degildi suan.

"Bir saniye. Simdi, benden hoslaniyorsun? Ya da seviyorsun? Hatta asiksin?! Dogru mu anladim?"

Onaylar bir sekilde basimi salladigimda yuzune dalga gecer gibi bir gulumseme takindi.

"Bilmeyen birileri varmis demek..."

"Neyi?"

"Iliskimi."

"Iliskin mi var?"

"Evet, Felixle? Fazla belli etmiyor muyuz?"

"Anladim."

Onume dondum ve sut sisesini agzima gotururken ayaga kalkip onumde durdu.

"Kisa sureli askina karsilik veremeyecegim icin uzgunum." diyerek ayrildi.

**

Elimdeki bos sut sisesini birkac saniye yanimda beliren cop kovasina firlattim adimlarimi kesmeden. Ayni zamanda son cumlesindeki imayi cozmeye calisiyordum.

"Kisa sureli ask"? Tanrim, cidden... Bu kadar kucumseyici olmak zorunda miydi? Come outumdaki "bir suredir" partini birkac haftadan ibaret olarak dusunmemis olsun lutfen.

Parkin girisindeki ilk banka oturup yayildim iyice. Etrafta cocuk falan da yoktu zaten, suanki uygunsuz sayilabilecek oturusumu yargiya cikaracak herhangi bir sebep bulamayinca asagilara kayip basimi arkaya attim ve aradigim rahat pozisyonu bulunca kapadim gozlerimi.

Sonbaharin aci kokusunu yayarak burnuma dusen kuru yapragi ittim elimin tersiyle kufrederek. Gokyuzunun karanligini gormeyi beklerken karsima cikan koca kurumus agacin dallariyla kufrettim tekrardan.

Su an en sevdigim mevsim olan sonbahardan nefret etmistim. Kuruydu. Her seyiyle kuruydu. Agaclari kuru, yapraklari kuru, gokyuzu de kuru. Yagan yagmurlardan dolayi gokyuzunun kuru olmasini reddeceginizi biliyorum fakat gozlerimiz de agladiktan sonra kuruyor ne de olsa. O da kuruydu benim icin. Rengi bile kuruydu. En sevdigim renk olan griden de nefret ettim o an. Butun bu kuru seyler Hyunjin'i animsatir olmustu bir anda.

Gozumun onunden cekilen sacla ne zamandir yanimda oldugunu bilmedigim bedene dondum kaslarimi catarak.

"Sen kimsin amina koyayim?"

-

ultra funny personami gosteremedigim icin annenize selam cakiyorum