ASKER YARENİ

"Çoçukluğun ilk darbesi"

Çakır Karasu;

Uykum çok hafiftir onun için yatakta kıpırdama hiss etiğim an gözümü açıb arkama baktığımda Çakır'ı gördüm telefonuna bakıyordu irkildim ve yataktan düşmüşdüm.

Afallamıştım ve hala uyku sersemiydim.Çakır'ın kahkahası ile kendime geldim ayağa kaktımda Çakır karnını tutub yatağa tekmeler savurarak gülüyordu"Sen baya sakar çıktın ha"sonunda kıkırdamasını bi kenera koyup konuşmuştu ama her haraketi sinirimi bozmaya devam ediyordu." Ne işin var senin burda kendi odana gitsene"diyerek çıkışmıştım."Ya yavrum ben sana söylemeyi unuttum paramız yetmedi ya"
"Ha?"ağzım açık şekilde aptal gibi suratına baktım.Yine mal mal gülüyordu."Şaka lan, uyuruz işte kızım ne var ya amma abartın korkma yemem seni"onun alaycı gülümsemesini taklit etmeye çalışmıştım."Dimi ya uyuruz kardeş kardeş"
Yüzündeki o keyifli gülümsemesi silikleşiyoru ve bana geçiyordu sanırım keyifle vereceyi cevabı bekledim."Kardeş derken?Sen benim kardeşim deilsin yalnız babamın kızısın"Tüm ciddiliğini ortaya koymuştu."Fark etmez aynı kişiye baba diyeceğiz,daha doğrusu sen diyorsun zaten de bende diyeceğim"Duruşunu düzeltmişti.Sırtını yatağın baş ucuna sabitleyib bacaklarınıda yatağa uzatmıştı ve bende yatağın sağ tarafındakı yastığı alıb dizlerimin üzerine qoyup oturmuştum."Ona bu kadar çabuk güvenmen sencede garip deilmi?"Bu soru düşünmeme neden oldu ama sorun albaya bu kadar çabuk güvenmem değildi Çakır'ın onun hakkında böyle konuşmasıydı."Bana bu soruyu soruyosun ama sen neden güvendin?"Kaşları çatıldı.
"Ters köşe yapmayı bırak"aslında yapmak istediğim bu değildi sadece albay hakkında ne biliyordu?bunu çok merak etmiştim.Kafamı yerden kaldırdığımda Çakır diliğle dudanı nemlendirib derin nefes aldıktan sonra elini çenesinde ireli geri gezdirerek konuşmaya başladı."Ben yetim değilim,yetimhanede büyümedim albayın evlatlık aldığı oğlu falanda değilim"bunu beklemiyordum nası yani peki neden baba diyip duruyorki?öz babası varken."Annem varlıklı bir ailenin kızıydı aynı zamanda babam'da öyle Babam kumara heves etmiş ve tüm varlığını kumarda kayb etmiş çoçukluğum şiddet,zorbalık,aile sorunları ve her kavganın sonunda aktılan kan'la geçti"Kan'mı? Dışarıdan o kadar mutlu o kadar hayat dolu bir siması varki görende on numara beş yıldız hayat yaşıyan zegin bi züppe olarak tanımlıyor bunlardan biri de bendim kendimden utandım.Gözlerini gözlerimden ayırıp kafasını cama doğru uzattı ve bu seferde bulutlara bakarak konuştu."Onlar kavga ederken hep şarkı dinlerdim,yine öyle bi gündü babam eve geldi ve kavga etmeye başladılar kulaklımı takmıştım sesler kırık-kırık geliyordu ama aldırış etmiyordum taki annemin çılığını duyana kadar kulaklı fırlatıp odadan koşarak salona idim babam kanlar içinde yerde yatıyordu"
"Çakır"lafını bölmüştüm ama aldırış bile etmeden devam etti."Annem hapside,babam hala komada"nasıl bu kadar sakin anlata biliyordu şaşkındım ve bu anlatıkları benim bile canımı yakmıştı."Kaç yıl?"diye sordum. "7ci doğum gününü kutladım dün,7ci kez babalar gününü kutlamışlığım var"Annem desen 7yıldır hapiste her hafta en sevdiyi çiçeyi alır giderim yanına"kafasını bana çevirip oldukca ciddi bir şekilde gözlerime bakıyordu."Bu konuştuklarımı ne sen duydun ne ben anlattım?" Aslında böyle söylemesi iyiydi çünki ne edeceğimi ne söyleyeceğimi bilmiyordum.Çoçuklukta alınan hiç bir darbe unutlumaz hele ki bu darbe ilk darbeydise Çakır hayatındaki ilk ve son darbeyi almıştı. Ama albay ne alakaydı neden onun evladıymış gibi davranıyordu? sorular kafamın içinde karışık döngü içerisindeydiler ama onları rafa kaldırmam gerekti."Kalk üstünü değiş bişeyler yapalım"sanki az önce söylediklerini hiç yaşamış gibiydi seside az öncekinden farklıydı."ee tabi seve seve"Elimi sırtıma fermuarı açmak için uzattım Çakır'sa beni izliyordu sonra büyük bi kahkaha atarak"Sapıkmısın olum çıksana ne zann ediyosun?" Pişkincesine sırıtarak odadan çıktı.Altıma mini şort giymiştim üstümdeyse daha crop vardı ve aniden kapıdan içeri Çakır girdi daha doğrusu daldı pat diye.Hemen üzerime tişört tutarak"Ne yaptığını zann ediyosun ayımısın kapıyı tıklasana?"Görende çıplak sanacak"Başını aşağa eyerek duşa girdi ve suyu açtı sanırım banyo yapacaktı bende o sırada cropun üzerine yarım kol tişört geçirdim.Maç'ın başlamasına dakiklar kalmıştı oturup televizyonu açtım o srada Çakır çıktı beline havlu dolamıştı,kalın ayaklarına kadar bir havluydu üstünü kurulamadığı her halinden belliydi iri kaslı kolları minik su damlacıklarıyla süslenmişti siyah ama içersinde bir kaç tane kahvenin tonları olan saçları gelişi güzel dağılmıştı ve kıvırcıklaşmıştı.Hemen önüme dönüp maçıma baktım başlamıştı.Çakırda arkaya yatağa geçmişti"Bu ne lan erkekmisin olum sen maç ne alaka?"hiç düşünmeden cevap verdim."Alaycı ses tonuyla yine sahalardaydı Çakır bey ve evet evet yine yanılmıştı gol attığını sanmıştı ama Yaren topu ayağından aldı kaleye koştu ve goll"diyerek gülümsedim. Gülerek beni izlediğini görünce burnumun ucunun bile kızardını hiss ettim hemen önüme döndüm ben maça daldığım srada Çakır arkada üzerini bile deyişmişti arkaya döndüyümde bişeyler çiziyordu hemen yatağa atladım Çakır affaladı ve kendini kayb etti hemen defteri yere attı ama fotoğraf olan yüzü düşmüştü tam bakacaken Çakır beni kollarımdan tutub deftere sırtığımı çevireceyim bi şekile saldı.Bana o kadar yakındıki nefesi sert bi şekilde suratıma çarpıyordu daha çok yakınlaştı burnu burnuma deyiyordu. Kalbim? Kalbimmi?onun çoktan yerinden çıktığını sanmıştım taki Çakır tüm nefesini dudaklarıma vererek konuşana kadar"Melodiyi duyuyormusun?"Bırak cevap vermeyi ona bakamıyordum bile ama Çakır ne söyliyeceğimi tahmin etmişcesine"Kalbinin ritmini diyorum çok hızlı benimkiyse çok yavaş"alt dudağımın kenarına hafif bi buse kondurdu.
Ve beni bırakıp kendini yere attı defteri eline alıp "Ve sayın seyircileri Çakır sadece Yarenden topu deyil aynı zamanda aklınıda başından almıştı."