2.BÖLÜM

13 2 2
                                    

Gözlerim feci bir baş ağrısıyla aralandı. Acıdan dişlerimi sıktım, kendimi bir o kadar da halsiz ve uyuşuk hissediyordum. Hava aydınlanmıştı,ama ben ne ara uyumuştum? Dün gece ki oda da ve yataktaydım.Boş boş odayı seyrederken yanımda ki sesle irkildim. “Uyanmışsın,”dedi gülümseyerek dün akşam ki yemekte ki adam.

Dün akşam ki yemek.

Yeşil gözlü adamın dedikleri ve ardından bayılamam...
Gözlerimi sıkı sıkı kapattım, gözlerimin dolduğunu hissediyordum.

Bir daha ailemi göremeyecektim ve daha da kötüsü onlar artık beni hatırlamıyorlardı.
Ben artık onların kızı değildim,ben artık kimsesizdim,yalnızdım,tektim...

Ben artık sadece Gece'ydim.

Artık Gece Özkaya yoktu,sadece Gece vardı.Ben ne artık Dünya'ya aittim,nede buraya...Yatağın yanında ki siyah deri koltukta oturan mavi gözlü adam oturduğu yerden kalkıp yatağın ayak ucuna oturdu,benim ağlamamla o'nun da yüzü düşmüştü.

Ama bana ağlama, üzülme,geçicek gibi şeyler söylemiyordu.
Çünkü o'da biliyordu,hiç bir zaman kalbimin ortasında ki o yara kapanmıyacaktı,geçmeyecekti.

Artık evrende bir fazlalıktan başka bir şey değildim,artık evimde hisedebileceğim bir yer yoktu.

Ama en önemlisi,benim ev diyebileceğim artık kimsem kalmamıştı...

★★★

Bir buçuk hafta,buraya geleli tamı tamına bir hafta dört gün oluyordu.
Üzerim de ki beyaz sadece elbisenin uçlarını düzelttim. Ardından ahşap makyaj aynasının önünde ki  beyaz pufa oturdum. Bugün büyük gündü,bugün eğitim alacak kişilerin Krallığa geleceği gündü.

Ve bende onlardan biriydim.

Aslında tam olarak değildim,onlar belli bir zamana kadar böyle bileceklerdi. Egemen'in,yani mavi gözlü adamın söylediğine göre  Kraliçe Livy  her yıl kendi halkının gençlerinden bir grup seçerek Krallık için çalışması karşılığın da yatılı eğitim verip,krallıkta belirli kademelere getiriliyormuş. Misal ; Şövalye,muhafız,ve şifacı gibi.

Ve benide bu gruptan göstereceklerdi ama benim asıl eğitimini alıcağım şey Varislik olucaktı.

Evet, eğitim aldıktan sonra benide Abis Çiçeğini arıyan,Dünya'yı Meryus'tan koruyan varisler grupuna dahil edeceklerdi.

Ve eğitimi Egemen'den ve varis bozuntusu Ayaz'dan alacaktım.

Evet, yeşil gözlü adamın ismi Ayaz'dı.

Egemen de sorun yoktu hatta daha iyiydi çünkü burada Anna'dan sonra en samimi bulduğum kişi olabilirdi kendisi.
Ama Ayaz...o ve samimiyet kelimesi yan yana bile yakışmıyordu. Aklıma gelmesiyle bile yüzüm otomatikman buruşuyordu.

Çok şükür zaten varis bozuntusuyla fazla karşılaşmışyorduk,anca yemekten yemeğe ve arada koridor ya da bahçede karşılaşıyorduk.
Ama  eğitim başlayınca hem normal grupla,hem Ayaz ve Egemen'den ayrı eğitim alıcaktım.

Yorucu bir tempo beni bekliyordu.

Kraliçe Livy'nin söylediklerine göre diğer Krallıklarla konuşup anlaşmış ve Dünya'da yaşamış birinin onlara yardım edebileceği fikrini onlara kabul ettirebilmiş.

Bu eğitimi kabul etmemin tek sebepi görev için de olsa Dünya'ya gidebilecek olmak ve beni her ne kadar hatırlamasalar da ailemi ve Dünya'yı o Meryus iblisinden korumak.

ABİS SAVAŞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin