Siz: selammmmm
Siz: *fotoğraf*
Siz: heyyy
Siz: naber koçum?
05**: sana bu yazma cesaretini kim veriyor acaba?
Siz: ay dur
Siz: şimdi bide mafyayım de tam olsun
Siz: yoksa katilmisin?
05**: mafyayım
Siz: neğğğ
Siz: yalancı 😒
05**: *fotoğraf*
05**: ş...
Evet yeni bir bölümle karşınızdayım. Bu bölüm ilk yerlerde Kaan ın ağzından olacak. Şimdiden iyi okumalar. Oy vermeyi unutmayın.💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Kaan
KAAN DAN
İlk defa kaybetmekten bu kadar çok korkuyordum. Kollarımın arasında yatan küçük bedeni kaybetmekten korkuyordum. Evet o Melisaydı. Onu kucağıma alıp hemen arabanın arka koltuğuna geçtim. Ve şoföre şiddetle bağırdım.
"Daha hızlı sür şu arabayı."diye bağırdım. Melisa çok kan kaybediyordu. Elimdeki tişörtü daha fazla bastırdım karnına.
Üzerindeki beyaz tişört kanlar içindeydi. Ve onun bu hali içimi burkuyor du. Hastaneye geldiğimizde hızla arabadan indim ve hemşirelere bağırdım.
"Sedye getirin ÇABUK!!"diye bağırdım. Melisa yı sedyeye yatırdı. Hemşireler hızlıca sesdyeyi ameliyathaneye sürmeye başladı. Bir yandan da ban soru soruyorlardı.
"Hastaya ne oldu?"dedi hemşire.
"Karnından vuruldu."dedim. Tam ameliyathaneye bende girecektim ki hemşireler karşı çıktı.
"Lütfen giremez siniz hastanın sağlığı için."dedi hemşire. Kafa salladım. Ve hemen ameliyata girdiler.
4 saat sonra
Melisa hala ameliyat tay dı. Yaklaşık 1 saat önce Cenk ve Ecrin gelmişlerdi. Ameliya nane kapısı açılınca direk oraya koştum koştum. Doktor çıkmıştı.
"O iyi mi lütfen bir şey söyleyin."dedim.
"Öncelikle sakin olun şu an durumu iyi fakat çok kan kaybetmiş 5 gün boyunca burada müşahede altına tutacağız. Şimdiden geçmiş olsun ve verdiğimiz ilaçları da içmesi gerek."dedi doktor ve yanımızdan ayrıldı.
Ardı dan ameliyathane kapısından sedye ile melisa'yı çıkardılar. Yüzünün rengi solmuştu onu böyle görmek içimde bir yerleri kanattı. Çok kötü olmuştu. Onu canlı yakan şerefsizlerin canını bin kat yakacaktım.
Melisa'yı odaya aldılar. Kalabalık giremeyeceğimiz için sadece ben girdim. Hemşireler serumunu değiştirmiş ve yeni serum takıyorlardı. Hemşire çıkınca melisa'nın dibindeki koltuğa oturdum. Onu şimdiden çok özlemiştim. Elini tuttum ve elinin üstünü öptüm.
"Her şey için özür dilerim."diye fısıldadım ve saçlarını okşamaya başladım.
Melisa dan
Her yerim ağrıyor ve gözlerimi yavaş yavaş açtım ve beyaz hastane odası ile karşılaştım. Başımın yana çevirdiğimde onu gördüm. Saçları dağılmış ve bitik halde beni izliyordu. Uyandığımı görünce hemen yanıma geldi.
"Kaan."dedim çatallanmış sesimle.
"İyimisin ağrın sızın var mı hemen doktoru çağırayım mı?"dedi.
"Hayır iyiyim."dedim.
"Her şey için özür dilerim seni koruyamadım."dedi.
"Senin bir suçun yok."dedim
"Tamam şimdi bunları konuşmayalım. Su ister misin?"dedi.
"Evet."dedim. Ve suyu içme me yardım etti.
"Biraz dinlen."dedi. Bende sanki bu komutu bekliyormuş gibi hemen gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.
