shifthing'i başarsaydım?

İKİNCİ DENEME?

LÜFEN HİKAYEME DESTEK OLUN ♡
2. Bölüm biraz tuhaf oldu beğenilmezse silicem (zaten tutacağındanda şüpheliyim😭)
•☆
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎
▪︎

Sabah kapımın gürültülü bir şekilde çalınmasına uyandım. Mümkün olsa kapıyı kıracaklar sanki.

Yatağımda doğruldum, kamyon çarpmış gibi görünüyordum. Üstümde saçma dar bir tişört ve ona uymayan bir pijama ile beyaz iplik bir hırkayı konbinlemişim. Terliklerimi giydim ve son derece dağınık olan saçlarımı topuz yaparken kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açtığımda karşımda oldukça uzun boylu elinde bir kağıtla, polise benzeyen bir tip vardı. Yeni uyanmam yetmezmiş gibi birde az uyumuştum. Ona yarım gözle baktım ve sonunda ağzımdan birkaç söz çıkabilmişti.

-Buyrun...?

-Janenette (soy isim) siz misiniz?

-Evet neden?

-Yaklaşık 3 aydır kiranız ödenmiyormuş bu yüzden eğer önümüzdeki perşembe bu borcu ödemezseniz eşyalarınızı evden çıkarmanız için sizi uyarmayacağız. Burayı da imzalamanız lazım.

Elindeki kağıdı, kalemle birlikte bana uzattı. O an donakaldım. Boş gözlerle ona baktım. Uzun uzun...

-Şey...

Kekeyerek kağıda imzamı karaladım. Bunu tamamen unutmuştum. Tam 3 aydır ödememiştim ve birgün bunun olacağını tamamen unutmuştum.
Adam gittiktikten sonra yavaşça kapıyı arkasından kapattım.

-Siktir. Dedim. Bir bu eksikti! Ah hayatımdan nefret ediyorum!

Sinirle yatağına geri döndüm ve saate bakmak için telefonumu elime aldım.
Saat sabah 11'i 3 geçiyordu.

-Ya ben... bir daha denersem ne olur...?

Tekrar bakmak istiyordum, methodlara, nasıl yapıldığına, ne yapılması gerektiğine...
Zar zor biriktidiğim paramla aldığım orta çağdan kalma bilgisayarımı açtım ve karşısına geçtim. O an duraksayıp kendi kendine konuşmaya devam ettim.

-Napıyorum ben ya? Bu sahte! Sadece benim gibi zavallıların bu tarz saçma şeylere kanması için yapılmış aptalca ve şerefsizce bir uydurma hikaye! Gerçek olması mümkün mü sanki?! Gerçek olsa da ben bunu başaramayacak kadar şansız ve bahtsız olurdum herhalde!

Sinirle bilgisayarın kapağını kapattı ve sırtüstü yatağına uzandı.

-Ne aptalım! Bir de inanıyorum ya gerçek olduğuna!

(3. Kişi ağzından)
Birkaç dakika öyle kaldı ve gözlerini kapattı. Yaklaşık 3 saat sonra uyandı ve yine hava durumundan dolayı karanlık ve o iç sömürücü gökyüzüne baktı. Normalde severdi bu havaları ama artık bıkmıştı bunlardan. Hayatındaki olumsuzluklar sanki o karanklık bulutlarmış da, onlar dağılınca herşey yoluna girecekmiş gibiydi onun için.
Yatağında doğruldu ve cama doğru baktı. Oda küçük olduğundan oturduğu yerde bile pencereye çok yakındı. O an birini fark etti dışarıda. Koşan birini...
Daha dikkatli bakabilmek için ayağa kalktı ve pencereye yaklaştı. Evi'nin yanı orman gibi birşeydi. Tam orman denilemezdi ama oldukça sık ve birbirine yakın birkaç düzine ağaç vardı. İşte tam o tarafta birinin ormanın içine doğru koştuğunu gördü. O an çok kafası karışmıştı. Neden bir kişi oraya doğru koşsun ki? Diye düşünmeye başladı. Çok uzak olduğundan koşan kişiyi algılayamıyordu. Hatta bir kişi olduğundan bile şüpheliydi. Ayağa kalkıp yüzünü yıkamak için lavoboya gitti. Siyah uzun saçlarını açtı ve biraz tarayıp düzeltti. Saat akşam 2 buçuk idi. Ancak hava nedense karanlığın dibini yaşıyordu. Dışarıya baktı ve bulutların orada olmadığını fark etti. İyide bulutlar yoksa nasıl hâlâ karanlık olabilir ki dışarısı? Lambayı açmayı denedi ancak lamba yanmadı. Bütün şehirde elektrikler yok gibiydi. Ama birşeyler oldukça tuhaftı... O her zamanki bildiği gürültülü arabalar, komşularının sesleri... Hiçbir ses yoktu ortalıkta. Daha sonra dünden beri hiçbirşey yemediğini fark edince aynı odanın içinde olan küçük soğutucuyu açtı. Her zamanki gibi içi boştu. Masanın üzerinde duran birkaç para ile markete gitmeye karar verdi. Siyah paltosunu giydi ve dışarı çıktı. Heryer çok karanlık ve sessizdi. Korkmaya başlamıştı artık. Bu bir rüya mıydı? Markete vardığında marketin kapalı olduğunu gördü. Hayır, açıktı ama kapalıydı... Geri dönmeye karar verdi. Bunlar onun korkması için oldukça yeterli sebeplerdi. Evinin yanındaki ormana anlığına gözü çarptı. Yine birini gördü... Aynı siluet. Etrafta başka kimse olmadığından piskolojik olarak ona seslendi.