Hanım Abi / Texting BxB

12.Bölüm

İYİ OKUMALAR 

Adanalı Hanım Abi: yazmasam yazacağın yok he

Adanalı Hanım Abi: kırılıyorum ama

Çevrimiçi
Yazıyor...

Siz: Selamm

Siz: Üzgünüm bu aralar hiç boş vaktim olmuyor neredeyse

Adanalı Hanım Abi: Olsun be elime yapışmıyor ya

Adanalı Hanım Abi: Hayırdır bir sorunun falan yok değil mi?

Siz: Aslında

Yazıyor..
Çevrimiçi
Yazıyor..
Çevrimiçi

Siz: Normal şeyler ya dersler falan

Siz: Klasik :)

Adanalı Hanım Abi: Sen öyle diyorsan...

Adanalı Hanım Abi: Yapabileceğim bir şey olursa çekinme söyle

Adanalı Hanım Abi: Arkadaş sayılırız

Adanalı Hanım Abi: Dertleşmek istersen burdayım

Siz: Ok.

Adanalı Hanım Abi: Ok ne be

Siz: Dldmdkdm

Siz: Teşekkür ederim Serhat

Siz: Gitmem lazım şimdi

Siz: Görüşürüz

Adanalı Hanım Abi: Görüşürüz ufaklık

(Görüldü)

°
°
°

Atlas Deniz Dağcı'dan

Bazı insanların atlatamayacağı ağır travmaları olur. Benim en büyük travmam gözlerimin önünde ölen annem.

Annemin ölüm yıldönümü yaklaştıkça içimdeki o kendini suçlayan taraf açığa çıkıyor.

O zamanlar ne yapabilirdim ki? Daha oyun oynama çağımdı. Ailemde bazı şeylerin normal olmadığını anlasam da annem ile babamın arasında olan kavgalara müdahale edecek olgunluğa ve güce sahip değildim.

Tek yapabildiğim perdenin arkasına geçip kulaklarımı kapatıp babamın gitmesini beklemekti.

Annemi her zaman bayılana kadar döverdi. Saatlerce annemin baş ucunda uyanmasını beklerdim.

Birkaç saat sonra uyandırdı.

Her zamanki gibi yine kavga ettikleri bir gündü. Annemin başında oyuncak ayımla uyanmasını bekliyordum.

 Nereden bilebilirdim ki bir daha uyanmayacağını?

Ertesi gece babam eve geldiğinde öğrenmiştim annemin uyanmayacağını. Lanetler savurup küfürler ediyordu.

Beş yaşındaki ben annemi nasıl uyandırmam gerektiğini düşünüyordum sadece.

Su döktüm, seslendim, bağırdım, bana kızması için odamı dağıttım. Özenle taradığı arkadan bağlanmış saçımı kestim ama uyanmadı ne kızdı ne azarladı o uyuyordu.

Korkudan uyuyamayan annem huzurla uyuyordu ve kalkmaya niyeti hiç yoktu.

Babamı o günden sonra bir daha görmedim.

Herşey o kadar hızlı olmuştu ki neredeyse hiçbir şey hatırlamıyorum.

Annem benden gittikten bir yıl sonra bir aileye evlatlık verildim. Onlarla yaşamaya devam ettim. 

Bana kendi soyadlarını vermişlerdi. Ben artık annemin katilin soyadını taşımıyordum.

Hiçbir şey demedim. Sadece gülümsedim. 

Onlarla yaşamaya başladıktan sonra şaşırdığım çok şey oldu . Evde normal bir ses tonuyla konuşuluyordu mesela? Ya da Murat abi tam sekizde evde oluyordu. Yemekleri beraber hazırlıyorlardı. Gömleği ütülenmiş olmadığı zaman Sevda ablaya vurmuyordu mesela..

Murat abi beni gerçekten öz oğluymuşum gibi seviyordu. Daha önce babamın yanında hissetmediğim, hissedemediğim o güven duygusunu ve huzuru hissettim. Murat babam ile yattığım geceleri çok iyi bilirim.

Üzgün olduğumda ağlayarak yanına giderdim saçlarımı okşayıp beni kollarına sarardı. O iyi bir baba. Kaç yaşına gelirsem geleyim Murat babamın kolları benim en güvenli limanım olarak kalacak.

Bu zamana kadar bana annemin yokluğunu hissettirmeyen Sevda Abla vardı bir de . O cidden güzel, iyi  bir anne olurdu. Ama maalesef ki kısırdı.
Beni oğlu olarak kabul etmiş ve tüm sevgisini vermişti. Yine de ona anne diyemiyordum sanki ona anne dersem kendime anneme ihanet edecekmişim gibi hissetmeme engel olamıyordum.

Bu gece yalnız kalmak istiyordum. Her zaman bu günlerde kimse bana karışmazdı ne Sevda Abla ne de babam.

Kendi başıma bırakırlardı beni.
Yine öyleydi. Odamda tek başıma siyah, yıldızlarla kaplı tavanımı izliyordum.

*

*

*

Serhat..

Serhat ile konuşmak bir nebze de olsa beni kendimmiş gibi hissettiriyor.

Onu önceden tanıyordum. 

Sevda Abla ile kafeye gideceğimiz zaman, elindeki üç-beş test kitabı ile okuldan çıkarken  görmüştüm.

Gerçi ilk defa gördüğüm birine hemen tutulacak değilim ya. Birkaç kez onu sokak ya da gittiğim yerlerde görmüştüm.

Tabi o zamanlar Trabzon' da görev yapıyordu. Ben de üniversite için oradaydım. Kiraladığım tek kişilik öğrenci evim hemen çalıştığı okulun bir alt sokağındaydı.

Sevda Abla beni merak ettiği için birkaç günlüğüne yanıma geldiğinde görmüştüm burnumun dibindeki.

Geç olsun da güç olmasın ama  değil mi?

^

^

^

Minik bebeğim...

Atlas Deniz Dağcı hakkında ne düşünüyorsunuz?

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz>

Yıldıza basmayı unutmayınn

Seviliyorsunuz<3