Μοιραίο Ταξίδι

Κεφάλαιο 15

Cam pov
Σήμερα δεν μου αρέσει που την είδα έτσι στο νοσοκομείο καθώς της έχω φερθεί τόσο άσχημα οπως σε όλες τις γυναίκες που με περιβάλλουν. Όμως για κάποιο λόγο ένιωσα πιο κοντά της σήμερα. Ελπίζω να μιλάμε καλά ο ένας στον άλλον σαν φίλοι. Πάντως από ότι βλέπω γυρίσαμε στα πάλια μιας και δεν μιλάει καθόλου, πάρα βλέπει έξω από το τζάμι του αυτοκινήτου. Όμως δεν το έβαλα κάτω και έτσι είπα να της μιλήσω.

Cam: Εμ.... Ξέρεις σε ευχαριστώ που δέχτηκες να βοηθήσεις για το καρτούν που θα ετοιμάσουμε για τις fans.
Emma: Απλά θα κάνω την δουλειά μου και φυσικά δεν θα το κάνω χωρίς λεφτά. ( του είπα ενώ κοιτούσα έξω από το παράθυρο).
Cam: Αυτό έλειπε να το κάνεις χωρίς λεφτά!.
Emma: Εμ...ναι!
Cam: Ποιος σας έκλεισε μέσα στο ανελκυστήρα?! Γιατί μόνη σου αποκλείετε να μπήκες, καθώς φοβάσαι το ασανσέρ.
Emma: Δεν ξέρω ποιος το έκανε καθώς προσπαθούσα να βάλω μέσα στο ασανσέρ τα πράγματα, αλλά πιστεύω ότι ήταν κορίτσια γιατί άκουσα να γελάνε.
Cam: Μάλιστα!!!
Emma: Ευχαριστώ πολύ που με βοήθησες, αλλά δεν χρειαζόταν να με πας στο νοσοκομείο για μια λιποθυμια! ( Το έλεγα καθώς τον κοιτούσα αυτή την φορά).
Cam: Και τι να έκανα να σε άφηνα λιποθυμη ή να σε παρατουσα έτσι?!
Emma: Όχι δεν λέω αυτό! Εξάλλου ξέρω ότι εσείς εδώ πέρα πάτε στο νοσοκομείο με το παραμικρό.
Cam: Εμείς εδώ?! Γιατί ποιος άνθρωπος στο πλανήτη δεν το κάνει αυτό?!
Emma: Στην χώρα μου δεν είναι έτσι. Απλά πάμε στο νοσοκομείο για σημαντικά πράγματα. Οπως π.χ για καμιά ίωση, σπασμένο χέρι ή πόδι, κανένα σοβαρό κοψιμο στο πόδι ή στο χέρι, για καρκίνο, εγκεφαλικό, καρδιακή προσβολή....
Cam: Ναι.... Ναι κατάλαβα, όταν είναι να τα τιναξετε. Καλά ποιος ανθρώπος αφηνει τον αγαπημένο του ανθρώπο έστω και αν χτυπάει λίγο χωρίς να το πάει στο νοσοκομείο?! Εγώ πάντως όχι! Ευτυχώς που σε πήγα στο νοσοκομείο. Αλλιώς δεν.... ( θα μάθενα το ποσό νοιάζομαι για σένα). Τέλος πάντων!!!
Emma: Ναι τελος πάντων. Ευχαριστώ και πάλι!
Cam: Παρακαλώ!!! Επισης κατέβα γιατί φτάσαμε.

(οι παρενθέσεις είναι αυτό που σκέφτονται οι πρωταγωνιστές).

Emma pov
Κατέβηκα και προχωρησα προς την είσοδο του γκαράζ καθώς άνοιξα την πόρτα και προχώρησα προς τις σκάλες. Ενώ ανέβαινα κάποιος έτρεχε για να με προλάβει.
Cam: Ει... Περίμενε και εμένα!!!
Emma: Δεν χρειάζεται να ερθεις από τις σκάλες.
Cam: Απλά κάνω γυμναστική.
Emma: Okay!!!.

Emma pov
Έτσι όταν φτάσαμε μετά από μισή ώρα στο 4 όροφο, άνοιξα το φάρμακο για το άσμα και ρουφηξα μια αναπνοή. Μετά προχωρησαμε προς τα δωμάτια εκεί που κάνανε χορογραφιες. Οταν άνοιξα την πορτα τρέξανε όλοι προς εμένα και πρωτα, πρώτα η Emily.