Μοιραίο Ταξίδι

Κεφάλαιο 41

Emily pov
Μολις τα άκουσα αυτά από το στόμα του ήθελα να του ορμηξω και να τον ξεσκισω με τα νύχια μου. Ο Christoff τον έδιωξε έξω από το σπίτι καθώς του πέταξε την ζακέτα. Τοτε ήρθε και με αγκαλιάσε ενώ με φίλησε στο μετωπο καθώς παράλληλα εκλαιγα με λυγμους στην ζέστη αγκαλιά του. Πήγα να χάσω την αδερφή μου εξαιτιας του και αυτός απλά δεν έστειλε τίποτα, εκτός από μια αδιάφορη απάντηση. Εγώ όμως είχα πλήρη άγνοια για την ζωή της αδερφή μου.

Christoff: Το παράκανε αυτή την φορά, αλλά όχι ότι θέλω να τον δικαιολογήσω, όμως ήταν μεθυσμένος.
Emily: Και τι με αυτό, έπρεπε να την σκοτωσει?! Και εκείνη τον αγαπαει τόσο πολύ καθώς της αρέσει από την πρώτη στιγμή που τον είδε.
Christoff: Τότε γιατί δεν του το λέει?!
Emily: Τι να πει σε εναν play boy, που το μόνο που τον νοιάζει είναι το πηδημα και τα κορίτσια?!
Christoff: Εγώ πιστεύω ότι την έχει πατήσει μαζί της.
Emily: Δηλαδή αν την μισούσε θα ήταν ηδη νεκρή?! Αυτό μου λες?!
Christoff: Όχι, απλά δεν το έχει καταλάβει!!!
Emily: Ξέρεις κάτι δεν με ενδιαφερει. Πάω να δω τι κάνει η αδερφή μου.

Emily pov
Πήγα στο δωμάτιο της αδερφής μου και είδα ότι μάζευε τα πράγματα της μέσα στις βαλίτσες. Τοτε έκατσα κάτω και τη σταμάτησα από το να μαζεύει και εκείνη με κοίταξε με δάκρυα στα μάτια, όπως και εγώ.

Emily: Σε παρακαλώ, να το συζητήσουμε για λίγο εεε?!
Μην φύγεις?!
Emma: ηδη τα έμαθες στο τι μου έκανε. Επισης δεν έχω δουλειά και η σχολή μου τελείωσε. Η ζωή που φατανταζομουν με τόση λαχτάρα, είναι για κλάματα εδώ. Ήλπιζα ότι θα κάναμε καινούρια αρχή και εσύ τα κατάφερες, όμως εγώ καταστραφηκά.
Emily: Έχεις εμένα όμως εδώ!!! Εμένα την αδερφή σου, δεν σου φτάνω εγώ?!
Emma: Το ξέρεις ότι σε αγαπάω. Πως μπορώ να μην σε αγαπάω, εισαι η αδερφή μου, το αίμα μου. Όμως είμαι κομμάτια και αν δεν φύγω θα είμαι χειρότερα! Θέλεις να με βλέπεις χάλια όπως τώρα?!
Emily: Όχι!!! Όμως δεν μου αρέσει η ιδεα να σε χάσω!!!
Emma: Σε παρακαλώ άσε με να φύγω και θα γυρίσω πίσω σαν καινουρια.
Emily:Είσαι πεισματάρα και ξέρω ότι δεν θα αλλάξεις γνώμη. Θα σε βοηθήσω με τα πράγματα. ( Έτσι την αγκαλιάσα και εκλαιγα στον ώμο της).
Emma: Έλα μην κλαις, έχεις τον Christoff που θα σε προσέχει σαν τα μάτια του.
Emily: Αυτό το ξέρω, αλλά θέλω και εσένα!!! ( είπα ενώ βγήκα από την αγκαλιά της).
Emma: Θα έρθω οταν γίνω καλά!!! Στο υπόσχομαι!!!.
Emily: Εντάξει!!! ( είπα λυπημενα).

Emily pov
Αρχισαμε να φτιάχνουμε τις βαλίτσες και στο τέλος τα πράγματα με τα σχέδια της. Οταν τελειώσαμε εκείνη έπεσε να κοιμηθεί και εγώ πήγα στο σαλόνι. Εκεί είδα το Christoff ο οποίος κοιμόταν και τον σκέπασα, αλλά τότε μου έπιασε το χέρι και με έβαλε να ξαπλώσω στην αγκαλιά του, σκεπαζοντας με και ζητώντας μου συγνώμη για χάρη του φίλου του.