Μοιραίο Ταξίδι

Κεφάλαιο 8

Emma pov
Δεν το πιστεύω ποιος ήταν αυτός που με έσωσε. Είχα μείνει να κοιτάω. Εκείνος με άφησε και πήγε να κάτσει στο παγκάκι που είχε μπροστά. Εγώ καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν για την Emily αν είναι καλά, δεν έχω και το κινητό να την πάρω τηλέφωνο δηλαδή!
?: Θα έρθεις να κάτσεις?
Emma: Έχω αλλα προβλήματα εδώ πέρα.
?: Το πως θα μου την πέσεις για να μην δείξεις ότι δεν εισαι ξελιγωμενη?
Emma: Όχι ηλιθιε! Για την αδερφή μου ανησυχώ με αυτήν ήρθα στην κωλοσυναυλια και έγιναν αυτά.
?: Οπότε δεν σου άρεσε εε?
Emma: Δεν είπα αυτό Cam.
Cam: Σταμάτα! Λοιπόν να κάνεις την δύσκολη και έλα κάτσε.
Emma: Όχι θελω να πάω να βρω την αδερφή μου..
Cam: Τα νεύρα μου πάλι.
Emma:  Και τα δικά μου.

Emma pov
Τότε σηκώθηκε με έπιασε ξανά από το πονεμένο χέρι και ενώ του έλεγα πονάω με έβαλε να κάτσω στο παγκάκι. Μα η αδερφή μου?

Cam: Εστειλα μήνυμα οσο εσύ μου έσπαγες τα νεύρα και μου είπαν ότι είναι καλά. Ελεος πια μου τα επριξες.
Emma: Αν είχα κινητό θα το έκανα μόνη μου.
Cam: Αα στο πήρε αυτός ο παπαρας από πριν.
Emma: Αν τον είχα μπροστα μου θα του έκανα τα μούτρα κρέας.
Cam: Χαχα ναι το είδα που του έσπασες τα παπαρια. Είπαμε να χτυπήσεις, αλλά όχι και εκεί είπαμε δεν θα μπορεί να πηδηξει ο άνθρωπος τώρα.
Emma: Τότε να καθόταν στα αυγά του και να μην μας πείραζε. Μπορεί να είμαι μόνη μου με την αδερφή μου από άλλη χώρα και να μην ξέρω Ταεκβοντο, καράτε η κουμ φου αλλά θα υπερασπιστω τον εαυτό μου και την αδερφή μου. Πάει και τελείωσε.
Cam: Καλά μην αρπάζεσαι. Και από που είσαι παρακαλώ πολύ?
Emma: Τι σε νοιάζει εξάλλου δεν θα ξανά συναντηθούμε μετά από εδώ ξανά.
Cam: Ναι σωστό και αυτό, αλλά έτσι νόμιζα μέχρι που να σε έχω μπροστά μου ξανά.
Emma: Δεν θα ξανά γίνει.
Cam: Ω έλα τώρα, πες μου?
Emma: Και να σου πω δεν μπορείς να το πεις γιατί δεν υπάρχει τέτοιο όνομα στην γλώσσα σου.
Cam: Είσαι σπαστικια μου σπάς τα νεύρα.
Emma: Εσύ να δεις. Τοτε πλησίασε με νεύρα κοντά μου και εγώ σηκώθηκα. Πάμε να φύγουμε γιατί η θεία μου θα ανησυχεί και εγώ με την Emily πρέπει να πάμε σπίτι και εσύ να επιστρέψεις την μηχανή του ανθρώπου.
Cam: Την μηχανή την αγόρασα. Δεν είδες τα λεφτά που έδωσα.
Emma: Okay μεγια σου με χαρά σου, τώρα θέλω να πάω στο σπίτι. Τελειώνε.
Cam: Εγώ θα μείνω αν θες πήγαινε μόνη σου.
Emma: Ελεος και τώρα με απειλείς?
Cam: Απλά είπα ότι θα κάτσω και σου είπα να πας μόνη σου. Τι δεν κατάλαβες?
Emma: Το λες γιατί ξέρεις ότι είμαι από άλλη χώρα και δεν ξέρω από τους δρόμους και της συνοικίες της χώρας σου.
Cam: Όχι, εσυ μου το είπες και εσύ απλά είσαι μια δειλή που φοβάται.
Emma: Αν ξέρεις φαίνομαι ότι είμαι ξένη ηλιθιε και δεν είμαι δειλή απλά δεν ξέρω προς τα που να πάω.
Cam: Εγώ δεν κάνω την νταντά σου. Αν θες να μείνεις όσο θα μείνω και εγώ.
Emma: Δεν μπορω να κάνω και κάτι άλλο.

Emma pov
Καθισα και δεν μιλάγαμε μόνο κοιτούσα την θέα. Ενώ σκεφτόμουν γιατί τα τραβάω αυτά.

Emily pov
Ενώ ήμουν στο σπίτι των παιδιών και έτρωγα με τον Christoff μακαρόνια τότε χτύπησε το τηλέφωνο, εφόσον τον είχα δίπλα το σήκωσα ενω πνίγηκα από το φαγητό ή μάλλον από την φωνή που άκουγα την θεία να ουρλιάζει. Θεία, θεία όλα καλά γιατί φωνάζεις και βρίζεις?
Marry: Καλά! Καλά! Με ρωτάς αν είμαι καλα? Εξαφανιστηκατε και τα έχω χάσει, πήγα να πάθω την καρδιά μου.
Emily: Θεια ηρέμησε όλα καλα, είμαστε μια χαρά απλώς κάνουμε βόλτες με κατι παιδιά από την συναυλία. Θα έρθουμε σε λίγο okay? Εσύ πήγαινε σπίτι.
Marry: Οταν έρθετε σπίτι θέλω εξηγήσεις.
Emily: Εντάξει θεία, λοιπόν κλείνω.

Emily pov
Ειδα τον Christoff να έχει μείνει με γουρλωμένα ματια και να κρατάει το πιρούνι με τα μακαρόνια πάνω μπροστά από το στόμα του το οποίο είχε ανοιχτό. Μα καλά τι έπαθες?
Christoff: Μα καλά σε τι γλώσσα μιλούσες?
Emily: Αα το είχα ξεχάσει ότι μίλαγα ελληνικά με την θεία μου.
Christoff: Αα ώστε ελληνικα.
Emily: Μμ. Ναι!
Christoff: Είναι παράξενο να τα ακούω για πρωτη φορά.
Emily: Έτσι είναι για όλους και εγώ πρώτη φορά που άκουσα την γλώσσα σου ήταν κάπως. Εμ καλό βέβαια κάπως καλό.

Emily pov
Τότε μέσα στο σπίτι μπήκαν όλοι οι υπόλοιποι από τα παιδια. Λέγανε για τους τύπους που μας επιτέθηκαν και τότε τους μίλησε ο Christoff και με είδαν.

Leo: Εσύ εδω?
Emily: Ναι εγώ.
Christoff: Γνωριζοσαστε εσείς οι δύο?
Leo: Ναι κατά κάποιον τρόπο.
Emily: Γνωριστήκαμε κατά τύχη στο Αεροδρόμιο και επίσης ήσασταν έσυ ο Nathan και ο Ronald.
Nathan: Ναι okay Όμως για να μην φανώ αγενής πρέπει να φύγεις. Δεν έπρεπε καν να είσαι εδώ.
Christoff: Nathan για ηρέμησε λιγο. Δεν θα γίνει κάτι.
Nathan: Ώστε εε δεν θα γίνει? Και αν έρθει κανείς η να την είδε κανείς?
Leo: Τα παραλές τώρα μέσα στο βράδυ.
Nathan: Okay, Εγώ σας τα είπα αα και να έχει φύγει το πολύ σε 30 λεπτά όχι πάραπάνω.
Emily: Δεν χρειάζεται να μαλώνετε θα φύγω και τώρα μόνο να ειδοποιήσω την αδερφή μου.
Nathan: Αφού λείπει ο Cam θα είναι μαζι του οπότε πάρτε τον τηλέφωνο να την φέρει και να φύγουνε. Εγώ πάω πάνω και πριν κατεβω να έχει φύγει.
Eric: Okay! Θα τον πάρω τηλέφωνο.

Cam pov
Καθόμουν και κοιτούσα την θέα ενώ είχα διάφορες σκέψεις, στο κεφάλι μου. Τότε με πήραν τηλέφωνο και το σήκωσα. Ναι?
Eric: Ο Nathan θελει να έρθεις με την κοπέλα για να φύγει με την αδερφή της. Σε 30 λεπτά εδώ. Κλείνω μην τον κάνεις να νευριάσει πιο πολύ.
Cam: Ναι ότι πεις, κλείνω.

Cam pov
Ενώ το έκλεισα, απόρησα γιατί είχα τόση ησυχία...