Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
namjoon, jungkook'a birçok mesaj atmış olmasına rağmen ona hiçbir şekilde ulaşamadığında meraklanmış ve odasından çıkıp sevgilisini bulmak için onun odasına yönelmişti. saat, jungkook'un uyuması için fazla erkendi. antrenmanda çok yorulduğundan sızmış olması da bir ihtimaldi tabii ancak sanmıyordu; bu, pek sevgilisinin huyu değildi. ertesi sabah çokça zorlanarak kalkıyor olsa da asla akıllanmayıp gece geç saatlere kadar oturmayı tercih ediyordu o.
namjoon'un odası onlara yakın olduğundan kısa sürede kapılarını çalmıştı. kapıyı ona yugyeom açtığında ''aa, selam? ne oldu, sevgilini mi özledin?'' diye sordu sırıtarak.
''öyle de diyebiliriz tabii ama asıl ona ulaşamadığımdan geldim ben. üç saattir bakmıyor mesajlarıma.''
''kitap okuyordu, dikkati dağılmasın diye telefonunu uçak moduna almış olabilir. geç içeri.''
bu teklifi reddetmeden içeri giren sarışın, sevgilisini yataktan baş aşağı sarkmış bir halde yere koyduğu kitabını okurken bulmayı beklememişti. jungkook, kulağındaki kulaklıkları ve önündeki kitabı sayesinde dünyadan kendini soyutlamış gibi görünüyordu. namjoon, komodinin üstünde son verdiği kitabı gördüğünden şu an onu okumadığını anlamış, böyle hevesle ne okuduğunu merak etmişti. odadaki varlığını fark ettirmek için onu hala görmemiş olan sevgilisinin yatağına oturmuştu. onun yugyeom olduğunu düşünen jungkook'sa ''ya, ne diye odağımı bozuyorsun heyecanlı bir sahne okuyorum ş-'' diye söylenerek doğrulmaya çalışırken karşısında oda arkadaşı yerine sevgilisini görmeyi beklemiyor olacaktı ki yataktan yuvarlanıp yere kapaklanmıştı. namjoon endişeyle ona uzanıp kalkmasına yardımcı olurken yugyeom oda arkadaşının haline yüksek sesle gülmekle meşguldü.
"ah! tanrım— sanırım kafamı kırdım, kitabım da kırıştı, of!" acıyla sızlanan çocuk bir yandan da ona uzatılan ele tutunup ayağa kalkmaya çalışıyordu.
"bebeğim biraz daha dikkatli olsaydın ya..."
"ödüm koptu namu! insan sessiz sessiz gelir mi öyle?"
"sessiz gelmedim ki, sen çok başka alemlerdeydin. ne okuyordun da böyle kaptırdın kendini?"
"hiç-" yerdeki kitabı alıp yastığının altına sokuşturan jungkook'un amacı namjoon'dan okuduğu sahneyi saklamaya çalışmasıydı.
son zamanlarda sosyal medyada çokça konuşulan bir filmin gördüğü kesitleri hoşuna gitmişti jungkook'un, onun bir kitap uyarlaması olduğunu öğrendiğince de önce onu okumaya karar vermişti. oradaki karakterlerin sevişme sahnesini okuduğu sıradaysa sevgilisine yanında odada arkadaşı varken yakalanması iyi olmamıştı. üstüne konuşurlarsa yine utanacağını bildiğinden konuyu bir an önce kapamak istiyordu. zaten namjoon hep ünlü edebi eserler ya da felsefik kitaplar okuyordu, bu yüzden ergen işi kitaplarını ona önermeye çekiniyordu.
"merak ettim ya, adını söyle. hem, ben de okurum senden sonra. benim önerdiklerimden biri değil bu ya da sana verdiğim değil."
"evet değil... ama sen bunu sevmezsin ki hyung, biraz basit bulabilirsin."
