Gece yine çökmüş
Zaman yine akmaya devam ediyor.
Ben ise boş bakışlarla,
Boş tavanı izlemeye devam ediyorum.
Sahi ya gerçekten boş mu bakışlar,
Boş mu tavan?
Aslında derin düşüncelerle bakıyordum,
O geçmişim, geleceğim, şimdimle dolu olan tavana.
Başkası görse kim bu kadar süre tavanı
izleyebilir ki derdi,
Ama benim izlediğim sadece tavan değil ki,
Ben o tavanda bütün o pişmanlıklarımı görüyorum.
Sanki sadece benim görebildiğim bir televizyon gibi,
Başkası baktığında hiçbir şey göremiyor,
Ben ise bütün hayatımı görüyorum.
