EVRİM

-4-

İyi okumalar..

Dün gecenin etkisiyle başımdaki amansız ağrıyla uyandım.Hayatımda ilk defa çılgınlar gibi sarhoş olmuştum.Özel günlerde bir kaç kadeh dışında içmekten pek hoşlanan bir kız değildim ama dün gece  yaşananların hatta yaşayamadıklarımın şerefine ne kadar içtim hatırlamıyorum.Gerçi onun bi şerefi yok şerefsizliğine içtim diyebiliriz.Sadece Sokaklarda Müslüm Gürses'in "Hangimiz sevmedik çılgınlar gibi "şarkısını bağırarak söylediğimi kesit kesit hatırlıyor gibiyim.Lanet olsun beynimdeki tüm hücrelerin matkapla kafamı deldiğini hissediyorum.Biraz daha tavanı izlemeye devam edecektim ki

Bir dakika bir dakika burası bizim ev değil ki!?!? Dehşetle açılan gözlerimle beraber okkalı bi küfür savurarak yataktan kalktım.Bacaklarım bedenimi taşımıyor, her an bir yere yığılabilir gibi duruyordum.Midemin bulantısından bahsetmiyorum bile.Çok geçmeden evin Efe'ye ait olduğunu anladım yoksa şimdiye kadar çoktan hayvan gibi tepinip bağırmam gerekirdi.Büyük ihtimal Dün gece o alkollü halimle araç kullanmama engel olup bizi buraya getirdi.
Efede bizim gibi burada yaşıyor, Babası Türk , Anneside Alman.Babasının mesleğinden dolayı buradalar ama bilirsiniz işte 18ini geçen gençler burada aileleriyle yaşamayı pek tercih etmezler .Efede bu yaşı çoktan geçmiş biri olarak kendi evinde yaşıyor.Aslında bunun sebebi birazda ailesinindeki saatlerce süren tartışmalar,Huzurdan uzak ev halleri.Şiddetli geçimsizlik dedikleri Efelerin aile için geçerli diyebiliriz .Boşanma fikri sürekli gündemde olmasına rağmen Efe'nin 3 yaşındaki kardeşi bu durumu biraz daha zorlaştırıyor.Efede tüm bunlardan bir nebze uzaklaşabilmek için evden ayrılmış.Her ne kadar anlaşamasalarda annesi ve babası gerçekten bilinçli ebeveynler.Efe ve Can için ellerinden gelen her şeyi en iyi şekilde yapıp, gereken ilgiyi fazlasıyla gösteriyorlar.Ben babasız büyüdüğüm için hep böyle sahnelere imrenmişimdir.Boşandıktan sonra terk edilen bi evlat olarak daha doğrusu.Bir yandan da şükrediyorum Allah'a.Mükemmel bi anneye sahibim.Nağme çok daha şanssız.Hayat onu daha 6 aylıkken feci bir trafik kazası sonucu anne ve babasından ayırmış.2 yıla yakın çocuk esirgeme kurumlarında kalmış isminide orada vermişler zaten.Anneannem annemin evlenip Istanbula yerleşmesi sonucunda çok yalnız kalmış ve Nağme'yi evlat edinmiş fakat hiçbir zaman onu bizim aileden ayırmadık aksine anneannem Nağmeyi hepimizden daha çok sever.Yaşlarımızın yakın olması ise bizim için en büyük avantaj.
Efe Buraya geldiğimizden beri Nağme'ye abilik yapıyor,Bana benden hoşlandığını açıkça dile getirmişti fakat Bir kalpte iki kişi Malesef olmuyor. Efe'nin o biçimli vücudundan,gamzelerinden ışıl ışıl bakan gözlerinden hele muhteşem sesinden bahsetmiyorum bile.Erayı tanımasaydım Yıldırım nikahıyla Efeyle evlenirdim.
Bu baş ağrısından kurtulmak için koşarak banyoya ilerledim ılık bir duş belki iyi gelebilirdi.
Banyoya dalmamla çığlığı basmam bir oldu.
"Lanet olsun Efe neden kapıyı kilitlemiyorsun"
Hem suçlu hem güçlü olma potansiyeline sahip olduğum için yine çocuğa hayvan gibi çemkirdim.
Evet,Banyoyu açar açmaz belinde havluyla dikilen ıslak bi Efe gördüm .Lan kalbim tekledi.Bu insansa Eray on ikili mandal seti ya. Ellerimi gözlerime kapatarak parmaklarımda ki aradan o vücuduna akan suları tek tek izledim.Tamam ayıp biliyorum ama kim olsa bakardı yani bakardı dimi?
Efe"Kusura bakma Evrim,evde tek yaşamanın vermiş olduğu bi alışkanlık işte kapı kilitleme ihtiyacı duymuyorsun, genelde eve gelen misafirlerimde bu manzaraya alışık oluyorlar "
Diyerek çapkınca sırıttı.Hayvan ya bildiğin hayvan.Ayıptır burada hoşlanıyorum dediğin kıza fantezilerini de anlat.

Efe"Ellerini gözlerinden Çek ,çıplak değilim Evrim havlu var"

Aman ne çok şey varmış duydunuz
mu? Yok mu bi alkış?
Ellerimi yüzümden çekince patlıcan gibi olmuş suratımı küçükken sapsarı olan fakat şuan kumrala yakın şaçlarımla örtmeye çalıştım.Ne kadar başarılı oldum orası bilinmez.