Hi Readers!!
Sorry for the long wait! As some of you know, I did some moving in the past month and now I'm back home! (Philippines) But there was a lot to process and we're still adjusting to the big change. So I hope you guys would understand. I will try to update more, at least write as much as I could in between errands and during my free time. I love you guys!
I hope you enjoy this chapter..PS: Sorry I had to edit "Rafael's" name on this chapter. It didn't occur to me that I used the same name for Mateo's grandfather. Elle's friend is now named "David".
Love,
B...Señor Mateo with Emmanuella💜💚
Mateo's POV:
Napag pasyahan naming kumain nung mga natirang handa mula sa reception kanina dahil pareho pa kaming hindi makatulog. Ayaw niyang pumayag na iutos pa ito sa mga kasamahan namin sa bahay kaya kami na mismo ang naghanda at nagdala ng mga kakainin namin sa may likod na beranda ng bahay.
Mateo: "Why do you like this part of the house so much?"
Elle: "Ang ganda kaya dito pag gabi, kitang kita mo yung mga bituwin. Tapos ang ganda ganda pa ng lugar, lahat ng parteng matatanaw ng mga mata mo."
Mateo: "What's so special about it?"
Tanong ko habang nakatingin sa langit.
Elle: "Huh?"
Mateo: "The stars? Why do people look at them with such adoration? Do they really look that special?"
Naka simangot naman itong tumingin sa akin.
Elle: "Alam mo ikaw kailangan mo ng konting positivity sa buhay, kasi sa sobrang sarado mo sa lahat ng bagay hindi mo na magawang makita yung magagandang bagay sa paligid mo.
Pairap nitong ibinalik ang tingin niya sa langit at tsaka siya napangiting muli. Hindi ko rin naman napigilan ang sarili kong mapangiti.
BINABASA MO ANG
Our Madness
ЧиклитAnd in their madness, found the greatest love story ever told.. (Written in taglish)