That one unexpected Evening

101 13 4
                                    

Hi Readers!

Finally a new update for Mateo and Emmanuella💜💚
Enjoy!

Love, B..

Señor Mateoooooo😂💜

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Señor Mateoooooo😂💜








Mateo's POV:

I woke up with a massive headache. I slowly sat up on the bed only to find Emmanuella napping on a chair while her head was rested on the edge of my bed.
I reached my hand out supposedly to touch her but I stopped. I didn't want to wake her.

Mateo: "You shouldn't get used to being this close to me Emmanuella. That's how you can keep yourself safe."

I took a deep breath before getting off the bed and leaving my room. I went down to get myself a glass of water in the kitchen, then I walked towards the living room and saw the things that I destroyed. They obviously tried to clean most of it up but some of the damages I made needed proper repair.

I sat on the couch and placed the glass of water on the table in front of me.

I sighed, burrying my face in my hands.

Mateo: "Never understood why I'm still here."

Elle's POV:

Napahawak akong agad sa may leeg ko nung magising ako sa pagkakatulog ko.

Elle: "Dito na pala ako nakatulog, aray- ang sakit."

Reklamo ko habang minamasahe ang leeg ko. Pero nandilat ang mga mata ko nung mapansin kong wala na ako sa upuan at dun na ako sa mismong kama niya nakahiga. Pero wala naman na ito doon.

Elle: "Siya kaya nag lipat sa akin? Hindi naman siguro ako basta nalang nakihiga sa kama niya no? Diyos ko-"

Pero agad akong napaisip kung nasan kaya ito. Nagmamadali akong pumunta sa kuwarto ko para maligo at magpalit ng damit.
Bumaba akong agad pagkatapos para tignan kung nasa sala siya, tinignan ko rin kung nasa kusina pero wala kahit anino niya. Napansin kong abala sa pag hahanda ng pag kain sila manang Dolor kaya pinagpatuloy ko nalang ang paghahanap ko kay Mateo. Halos malibot ko na yung buong bahay pero hindi ko siya nakita kahit saan, muli ko nga rin sinilip ang silid niya kung bumalik ba siya doon pero wala rin.

Muli akong bumaba at nagpunta sa may likuran, abala rin yung ibang mga kasambahay sa pagpapakin nung mga kabayo.

Napahinga ako ng malalim at tsaka naupo sa isang baytang nung hagdan sa patio. Ipinatong ko yung magkabilang siko ko sa tuhod ko at tsaka nangalumbaba.

Elle: "Nasan kaya yun?"

Joaquin: "Hey-"

Joaquin: "Hey-"

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Our MadnessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon