social love ~ jobe bellingham

0.5

"siktir git jack" diyip suratına sertçe tokat attığımda jobe o sırada soyunma odasından çıktığı için ona tokat atışımı görmüştü

hemen aramıza girip jack'i göğsünden ittirip benden uzaklaştırmıştı

"jack ne yapıyorsun günlerdir,fazla kaşınıyorsun"

"malından uzak mı durmalıyım,onu mu diyorsun jobe" dediğinde bende jobe'un arkasından derin bir nefes verdiğimde telefonum çalmaya başlamıştı

hızlıca ikisinden uzaklaşıp yine arayan numarayı açtığımda bayan bellingham'ın sesini duymayı bekliyordum ama bu sefer gelen ses başka bir kadınındı

"bayan celine?"

"evet benim..."

"danny'nin okulundan rehber öğretmeniyim ben,gerçekten yaşadığımız tatsız şey ve bizi çok üzdü,danny bayadır tuvalette ağlıyor ve onu çıkarmayı başaramadık,siz gelmeden çıkmayacağını söyledi" demişti

tanrım,danny...

korkudan elim ayağım titremişti,danny hassas bir çocuktu ve herkes onu incitebilirdi,kırılgan bir çocuktu

telefonu hızlıca kapatıp yalnız başına koridorda duran jobe'un yanına gidip "jobe çok özür dilerim ama gitmem gerek,acil" diyip çıkışa doğru koşarken jobe arkamdan "nereye?" diye seslendiğinde ona cevap veremeden tesisten çıkmıştım

yoldan bir kaç taksiye elimi kaldırmıştım ama hiç biri durmamıştı,en sonunda jobe gelip kolumdan tutup beni kendine çevirdiğinde onunda koştuğunu farketmiştim

"fazla dik başlısın,nereye gidiyorsan bırakayım"

şuan inat edecek zaman değildi...

🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿

jobe'a telefonda duyduğum şeylerin en önemlilerini söyleyip kısaca özetledikten sonra danny'nin okula gelmiştik,hemen arabadan çıktığım gibi jobe'da arkamdan arabadan çıkıp okula girmişti

"bayan celine,uzun zaman oldu hala burda,sizi aramamız için bu kağıdı kapının altından bize verdi" diyip kadının uzattığı kağıda baktım,danny'ye verdiğim numaram yazılı kağıttı bu

"danny,ablacım ben geldim..." diyip kapının önünde danny'ye seslendiğimde bir ses çıkmamıştı,sessizlik artık beni korkutuyordu

"danny!" diyip kapıyı açmaya çalıştığımda açamamıştım,jobe ise arkamda beni izliyordu

"danny,iyi misin canım?" dediğimde kapının kilidi zar zor açılıp kapıda açıldığında hemen karşımda ağlamaktan gözleri şişmiş danny'ye sımsıkı sarıldım

"abla,bana kötü şey dediler" diyip ağlamaya başladığında bozulan moralimle benimde gözümden bir yaş akmıştı

"geçti canım,yanındayım tamam mı" diyip saçlarını okşadığımda kollarını hiç ayrılmak istemiyormuş gibi sımsıkı boynuma sarmıştı

bacaklarını belime sarıp ayağa kalktığımda jobe'a baktım,ne yapacağımı bilmeyecek kadar çaresizdim,

"danny?" diyip jobe güler yüzle kucağımda bana sarılan danny'nin suratına baktığında,danny jobe'u biraz inceleyip başını omzuma yaslamıştı

"bir yerlere gitmek ister misin danny?" diye jobe bir soru sormuştu danny'ye bakarak, "biz eve gitsek iyi olur jobe" dediğimde danny'nin moralini evde düzeltemeyeceğimi biliyordum ve hazır böyle bir fırsat ayağıma gelmişti

"bir şeyide inkar etmesen olmaz mı darwin?" dediğinde jobe'a bakarken gülümseyip başımı sağa sola salladığımda o da gülmüştü

🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿