My Pervert Boss

Chapter 4

Stella william pov⟩

Maaga akong gumising para mag handa sa panibago kung araw hayst kapagod mag trabaho pero LABAN ika nga nila.

Nag linis muna ako ng bahay para pag uwi namin ni ethan ay kakain nalang kami at matutulog.

Nakakapagtaka bah kung bakit di nag aaral si Ethan?, Ehh wala kasi siyang birth certificate nya ohh mga importante man lang na bagay para maka pasok siya sa school kaya ayon bahay lang siya ohh pupunta kila james para makapag laro. Okay lang naman ang mama ni james at bestie kurin iyon. Dun kudin siya iniiwan pag trabaho time but pag weekends ako lang talaga kasama nya parang ayaw nanga akong pakawalan dahil maka hug ito sakin wagas talaga.

Pagkatapos kung mag linis naligo na ako at ginising na din itong anak ko para mag breakfast na siya. Agad naman itong bumaba at ako nag bibihis narin.

Patapos na ako nang bumukas ang pinto, nakita ko si ethan na nakatingin sakin. Mukhang gusto na nito maligo.

"Baby maligo kana para maka alis na tayo" sabi ko sa kanya na patuloy paring i-sinuot ang aking sapatos.

"Okay dada wait mi nalang po sa baba" sagot naman nito sakin. Kahit na 6 yrs old palang ito ay marunong na siyang mag-ayos sa sarili at isa pa matured din itong mag isip pero minsan isip bata pag dating sakin.

Bumili din ako sa kanya nang pang bahay at pang lakad na mga damit. Habang naka tulala ay diko namalayang  nasa harap kuna pala si Ethan.

"Dada let's go na po?" Tanong nito sakin na ika tangu ko nalang sa kanya.

FAST FORWARD >>

Naka rating na kami sa restaurant. Bumati ako sa mga katrabaho ko, para silang na statwa sa kasama kong bata.

"Gwapo diba?" Tanong ko sa kanila nang naka ngiti. Sila naman ay tumingin sa direksyon ko.

"Ella bakit mo kasama si Ethan?" Tanong sakin ni anna. Ako naman ay nagulat, bakit niya kilala si Ethan ehh hindi kupa naman siya pinakilala huh.

"Anna kilala mo si Ethan, ehh diba ngayon nyo lang siya nakita?"  Sabi ko sa kanya. Nag taka naman siya sa sinabi ko at sumagot din ito.

"Sinong hindi makikilala sa batang iyan ehh siya lang naman yung nawawalang anak ni sir Matthew mag dadalawang buwan na kaya siyang hinahanap" saad nito sakin. Ako naman ay nanlumo sa sinabi niya, i-is this true na anak siya ni sir Matthew?.

"T-totoo bah  na a-anak siya siya ni sir Matthew?" Garalgal na tanong ko sa kanya. Tumango naman ang iba at si anna naman ay naka tingin lang sakin sabay sagot.

"Oo ella, pero matanung kita bakit mo kasama ang anak ni sir hindi moba napanuod na araw-araw naman iyang binabalita na hindi pa nila ito na hahanap?" Na shock ako sa sinabi niya, totoo talaga na anak siya ni sir Matthew at matagal na panahong hinahanap nila itong si Ethan. Sa totoo lang wala talaga akong tv ehh kaya yun din ang dahilan kung bakit  nag pupunta si Ethan kila james para makipag laro nalang.

"Anna kilala mo naman ako diba hindi ko afford bumili ng tv dahil sa hirap nang buhay kaya na shock talaga ako na siya pala ang nawawalang anak at apo nang pamilya De Guzman" naiiyak kung sabi sa kanya. Diko naman talaga alam na siya yung anak ni sir Matthew.

"Bakit di pa kayo nag ta-trabaho diba guys oras ng trabaho ngayon at malapit nang mag bukas ang tindahan kaya bilis na para mamaya maka pag pahinga ang iba sa inyo" Napalingon kami kay ms. manager, nag si balikan na ang iba sa kanilang mga kailangan gawin, at ako naman ay hinahanap ko si Ethan.

Napalingon ako kay ms. Mendoza  nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata nang makita si ethan na hinahug siya ngayon.

Lumapit ako sa kanilang dalawa at inalis ang pagkaka-akap nito kay ms. Mendoza

"Ethan, baby diba sabi ko sayo na wag kang malikot at nag promise karin sakin kahapon na mag b-bahave ka lang" sabi ko sa kanya. Kahit kailan talaga itong batang ito ay masyadong pala kaibigan.

"Dada siya po si tita Alex ko salamat dada nakita kuna po ulit ang tita ko" sagot nito sakin ako naman ay na gulat sa sinagot nya hindi ako maka paniwalana tita nya ang manager ko.

"T-totoo bah baby na tita mo si ms. Mendoza?"  Tanong ko sa kanya. Tangu lang ang sinagot nito sakin.

"Bakit mo kasama ang pamangkin ko!?" Na gulat ako sa pag sigaw ni ma'am Mendoza sakin. Napa tingin ang iba kung mga kasamahan dito sa restaurant. Ako naman ay nahiya sa pag sigaw ni manager sakin.

Hinablot ni ma'am ang aking kaliwang kamay sabay pinapasok sa kanyang office. Kami lang dalawa dahil pina bantayan muna nya sa isang katrabaho ko.

"Bakit mo kasama ang pamangkin ko, alam mo bang patagal na siyang nawawala huh at wala kapa talagang balak isa uli samin ang pamangkin ko!!" Galit na naka tingin ito sakin na para bang anong oras ay papatayin niya ako.

Huminga ako nang malalim sabay tingin sa kanya.

"Ms. Mendoza hindi ko po kinidnap ang pamangkin nyo at wala po akong balik gawin sa kanya iyon sa katunayan nga po. Ako ang nag alaga sa kanya simula nang makita ko siya sa kalsada na umiiyak" sagot ko sa kanya na maiiyak na.

FLASHBACK<<<

Habang nag lalakad ako pauwi sa tinitirhan kung bahay ay napa daan ako sa isang madilim na kalsada. Madilim na talaga dahil alas utso na ng gabi, patuloy akong nag lakad ngunit napa hinto ako dahil may na rinig akong umiiyak na bata. Hinanap ko kung saan ng gagaling iyon, patuloy akong nag hahanap sa batang umiiyak at napadako ang tingin ko sa gilid ng basurahan parang dito ng gagaling ang iyak nang bata. Lumapit ako duon at yes tama kayo... Ayy ako pala na dito nang gagaling ang tunog. Nakita ko ang bata at napatingin ito sakin, na takot pa ito ngunit agad ko itong tinanong ng.

"Baby bakit ka umiiyak may problema kaba, nasaan ang mga magulang mo?" Tanong ko sa kanya agad niya naman akong niyakap sabay sabing.

"Nawawala po ako plss po help me sa mga bad guys papatayin po nila ako" umiiyak na sabi nito sakin. Na shock naman ako sa pinagsasabi nito sakin. Na takot naman ako na baka totoo talaga ang sinabi niya, kaya sabi ko sa kanya na sumama sakin dahil puprotektahan ko siya sa sinasabi niyang bad guys daw.

Ayon habang tumatagal napamahal na ako sa batang si ethan tinuring ko siyang parang anak at kadugo narin.
Minsan napapaisip ako na baka sa susunod na mga araw ay mawala nalang ito sakin na parang bula at na tatakot din ako na mangyari iyon.

Mag iisang buwan na nuong ng maka sagap ako nang chesmis na may mayamang lalaki daw na hinahanap ang kanyang nawawalang anak.

Ngunit binaliwala ko lahat nang iyon na baka hindi si Ethan ang tinutukoy nila.

si Ethan kasi ay pang mayaman talaga ang balat nya matangos ang ilong at gwapo rin, magandang mga mata at higit sa lahat pala kaibigan ito. Kaya na gustohan ko ang batang ito bukod sa mabait ay sweet rin ito.
 

END OF FLASHBACK←←

Naka tingin lang si ms. Mendoza sakin habang sinalaysay ko ang buong pangyayari.

"So ikaw pala ang naka kita sa pamangkin ko ella?" Tanong nito sakin na parang hindi maka paniwala sa sinabi ko sa kanya.

"Opo at nagpapasalamat po ako na dinala ko si Ethan dito, pero nag pumilit pala ang batang iyon na sumama dito dahil baka na iinip na duon ehh mamimiss nya daw kasi ako pag nasa work ako kaya ayon nagmakaawa talaga na sasama siya sakin" pilit na ngiti ko. Sa totoo lang ayaw kung mawala si Ethan sakin napamahal na talaga ako sa kanya ehh mamimiss ko siya.

✧ABANGAN✧

Ano kaya ang magiging reaksyon ni fafa Matthew na nakita na ang kanyang nawawalang sa anak?

Author-{hi po comment down below hehehe btw take care po kayong lahat salamat din po sa pagbabasa}

♡ITSLOUISE♡