jacob bae | i belong

9 : bahaneler

☆⋆｡𖦹°‧★

evet, kaçmıştım.

tam istediğim anda alt sınıflardan bir öğrenci ona mentörlük yapmamı rica etmişti ve ben onu kıramamıştım. normalde asla yapmayacağım işi sırf onunla aynı ortamda bulunmamak için kabul etmiştim.

kafetaryada birlikte oturmak bile benim içim gericiydi, jooyoung'un ondan hoşlandığına adım gibi emindim ve şimdi ilk görüşte hoşlandığım kişi ile aynı kişi olmuştu.

eminim jooyoung, onunla çoktan yakınlaşmıştı, bu akşam evlerine bile gittiğine göre arkadaş grubumuza dahil bile olmuş olabilirdi.

kapı üç kez tıkladığında yanımdaki öğrenciyi umursamayıp içeri gelmelerini söylemiştim. hem öğrenci konseyi başkanı hem sınıf temsilcisiydim. "işin ne zaman bitiyor?"

kapının önüne yaslanmış pembe saçlı oğlana 20 dakikadan daha az sürede çıkacağımı söyledikten sonra odadaki koltuklardan birine oturmasını söylemiştim. "herhangi bir kulübe katılman zorunlu, eunil."

"öğrenci konseyine nasıl katılabilirim?"

"ilk yılında ortalamanı yüksek tut, normalde öğrenci konseyleri biri başkan olmak üzere 9 kişiden oluşur. seneye muhtemelen yeni öğrenciler alacağız, çünkü 3 kişi mezun oluyor. o zaman yapılacak seçmelere katıl, olur mu?"

"peki! teşekkür ederim." diyerek ayağa kalktığında şaşkın gözlerle ona bakmıştım, "hemen gidiyor musun?"

"sevgiliniz bekliyor sunbae? onu fazla bekletmeni istemem, özellikle de benim yüzümden." diyerek chanhee'nin koltuğun köşesinde uyumuş bedenini işaret etti.

"sevgilim değil? ama bekletmemem en iyisi sanırım." dediğimde gülümseyerek kapıdan çıkıp gitmişti, masayı toplayana kadar chanhee'nin uykusunu bozmamaya karar vermiştim.

demek ki o da bugün buluşmaya gitmemişti, jacob ile tanışma fırsatı bulabilirdi aslında diye düşünsem de neden gitmediğini sorgulamadım.

"choi chanhee. uyan." diyerek koluna hafifçe dokunmuştum, hafif bir uykusu vardı, uyandığı an yerinden kalkmış ve gitmek üzere çantasını almıştı.

uzun bir süredir chanhee ile eve yürüdüğümü hatırlamıyordum.

benim evime gidebilmek için jooyoungların evinin önünden geçtiğimiz yolda kafamı kaldırıp o tarafa bakmamıştım bile. "bugün neden katılmadın?" dediğimde chanhee gülümsedi.

"sen neden katılmadın?"

"mentörlük yapıyordum."

"hayır, sen normalde öyle işleri ertelersin. bugün özel olarak gitmemek için efor sarf ettin." yakalanmıştım, zaten aramızda en zekisi oydu.

"bahanelerimi sayabilirim istersen."

"olur."

"canım istemedi." dediğimde ciddi olmayan bakışlarla bana baktı, "daha iyi bir bahane bulabilirdin."

"sen neden gitmedin peki?"

"uykum vardı."

"daha iyi bir bahane bulabilirdin." dediğimde gülümseyerek bana baktı, çantasını sıktığında jooyoung'un evine doğru başımı hafifçe kaldırmıştım.

jacob tam camın önündeydi,

ne yaptığını tam olarak göremiyordum ama muhtemelen bir şey yapmıyordu. sadece manzarayı izliyordu.

yanlışlıkla gözlerimiz birleşince kafamı aşağı çevirmiştim. chanhee ise gülümseyerek arkamdan gelmeye devam ediyordu.

☆⋆｡𖦹°‧★