Kill All Men - James Potter

•7• Hız, Tutku ve Risk

Büyü mahkemeleri ve yargıç
Olma durumu asıl kurguda
Nasıl bilmiyorum, bu bölümde
Geçen bilgiler Canon
değildir.

İyi okumalar, güzel günler dilerim <3
...

1981, 20 Nisan

Milan elindeki dosyayı kontrol etti son kez. Derin bir soluk aldı, şu an olmaktan en çok korktuğu yerdeydi.
James Potter ile yıllar sonra yüzleşme anında.

Birkaç hafta önce önüne bir dosya gelmişti, James Potter'ın dosyası. Bir Muggle'ın önünde büyü yapmıştı, elbette bahsi geçen Muggle'ın hafızası silinmişti fakat yargılanması gerekiyordu.
Ne tesadüfse bu dava onun mahkemesinde görülecekti.

İlk başta yalnız sorgu odasına alınacaktı ve Milan suçunu itiraf ettirecekti. Bu odada yalnız olacaklardı, fakat dinleniyor ve kayıt altına alnıyor olacaklardı. Eğer James Milan ile uzlaşırsa cezası hafiflerdi.
Milan dosyayı eline aldı ve onu tam şu anda kapının önünde bekleyen adama doğru emin adımlarla ilerledi.

Topluklu ayakkabısının çıkarttığı ses tüm ofiste yankılanıyordu ve bu hiç şüphesiz cadıya farklı bir hissiyat katıyordu.
Milan kapının önüne geldiğinde iç çekti ve kapıyı açtı. Yıllardır görmediği, içten içe hasret olduğu gözlerle buluşması da tam bu noktada olmuştu.

Özlem, nefret ve tutkuyla baktılar birbirlerinde, yıllar öncesinden kalma duygulardı bunlar. Artık bir önemi kalmayan duygular.

"Merhaba, Potter." Milan kapıyı kapattı ve tüm bedenini karşısındaki adama çevirdi.

"Merhaba Lupin, tekrar karşılaştık ha?" James derin bir soluk aldı. Bu yüzleşmenin er ya da geç olması gerekiyordu, tabii üç sene sonra olması biraz yıpratıcıydı. Özellikle onu unutabilmeyi başaralı çok fazla vakit geçmemişken...

"Seni burada görmeyi bekliyordum ama böyle basit bir suçtan görmeyi hiç ama hiç beklemiyordum." Milan şakayla karışık James'in haline güldü. Adam öldürmekten falan burada olcağını tahmin etmişti. Yoldaşlıkta bu gibi durumlara dikkat edildiğini Remus'tan duyuyordu, James Potter her zamanki gibi aptallık etmişti.

"Bir yanlışlık oldu ve bunu çözeceğiz." James kendinden emindi, bir suçu yoktu ve Milan'a bunu kanıtlayacaktı.

"Herkes böyle diyor. Emin ol bu sözü gün içinde beş kere falan duyuyorum."

"Bana inanmamak senin tercihin. Hoş, sen bana hiç inanmadın. Bu seferde inanmamanı anlıyorum ve biliyor musun? Bu haline hiç şaşırmıyorum." James en sonunda yıllardır içinde tuttuğu sözleri kustu.

"Geçmişi açma, Potter." Milan bakışlarını ela gözlerden çekti ve ayak uçlarına baktı. Bu konuyu konuşmaktan rahatsız olmuştu.

"Bunun bir gün gerçekleşeceğini biliyordun Lupin. Neden korkuyorsun? Suçlu çıkacağından mı? Yoksa beni korktuğun için terk etmenin vicdan azabını çekmekten mi?" James öfkeliydi ve bunu kıza yansıtmaktan çekinmedi.

"Hah, bunu bana diyenin de yasak aşktan çocuğu olmasa inanırdım! Madem o kadar masumdun, neden o kadından şu an çocuğun var Potter?" Milan inleyerek konuştu, bunları düşündükçe midesinin bulandığını hissediyordu.

"Bana hesap sormaya hakkın olduğunu mu sanıyorsun gerçekten Milan? Kulaktan dolma bilgiler yüzünden benden ayrıldın!" James alayla baktı karşısındaki cadıya.

"Bana yalan söyledin! Ne kadar üzüleceğimi biliyordun ama sen bana yalan söylemeyi tercih ettin James. Sana güvendim ve sen beni yerle bir ettin." Milan'ın sesindeki Hakim olamadığı kırgınlık, James'in kalbinin titremesine sebep oldu ama geri de çekilmedi.