Kill All Men - James Potter

•9• İncinen Kalp

Taslaktaki bölümler bitti, artık bölümler biraz daha uzun sürecek💘

...

Bugün günlerden pazardı ve Remus hariç çapulcuların hiçbiri onunla konuşmuyordu. Daha doğrusu James ve diğerleri onun yüzüne bile bakmıyordu. Nedenini anlamak için Salazar olmaya gerek yoktu. James üzgündü ve Milan bunun için huzursuzdu ama olan olmuştu.

Milan gerginlikle dizini sallamaya başladı. Gryffindor ortak salonunda kazağı ve kot pantolonuyla oturuyor, şömineyi izliyordu. Şubatın sonlarına gelmişlerdi ama Hogwarts hâlâ buz gibiydi. Dudağını büzdü ve kahküllerini gözünün önünden attı.

Tırnak etleriyle oynarken derin bir iç çekti. Acaba çok mu ileri gitmişti?
Bu zamana kadar çoğu erkek ondan hazzetmezdi evet ama ilk defa kendisi de yaptığı şeyi doğru bulmuyordu. James gerçekten üzgündü ve Milan'a gerçekten kırılmış gibi duruyordu. Gerçekten üzgündü.

Milan bu defa alt dudağını dişledi. Ama James Lily'e aşık değildi. Diye düşündü. Ama ya gerçekten aşıksa?

Lily ona şans vermişti. Sonrasında pişman olmuştu ama sonunda şans vermişti. Acaba Milan yanılmış mıydı? Niyeti kötü değildi. James ömür boyu aynı kadına takıntılı kalamazdı ve Lily altı yıldır ona yüz vermiyordu.

"Yeter!" Gemma aniden bağırdığında Milan sıçradı. "Yeter, Milan. Sabahtan beri dizini saklıyorsun." Milan yutkundu.

"Haklısın, dalmışım. Kusura bakma." Hızla toparlandı ve ısırdığı dudağını serbest bıraktı.

"Sorun ne?" Gemma elindeki astronomi kitabını bıraktı ve arkadaşına döndü.

"Diyelim ki, varsayımsal olarak soruyorum, birini gerçekten çok incittiysem ne yapmam gerekir?" Milan bunu yaptığına inanamıyordu.

"Özür dilemen?" Dedi Gemma hızla. Milan göz devirdi.

"Diyelim ki, incinen kişi erkek ve ben onu oldukça aşağıladım?" Diyerek yeniledi kendini Milan.

"Bu soruların diyelim ki olduğuna emin miyiz?" Gemma alayla gülünce Milan göz devirdi.

"Kesinlikle. Kesinlikle, varsayımsal sorular." Gemma inanmazca arkadaşına baktı ama omuz silkerek yanıt verdi.

"Özür dile. Dilemek gururunu incitiyorsa da üzgün olduğunu belli et." Milan bu sözlere göz devirerek tepki verdi.

"Bunu biliyorum zaten. Sorun nasıl yapacağım. Tabii ki sadece varsayım olarak."  Gemma kısa bir duraksadı ve düşündü.

"Bilmem, belki normalde yapmayacağın bir şeyi yap. Mesela ona yardım et?" Milan alayla güldü. James bu saatten sonra onun yardımını asla kabul etmez ve samimi olduğuna inanmazdı.

"Bana inanmaz." Dedi hızla.

"Haklı." Milan ihanete uğramış gibi arkadaşına baktı. "Ne? Ben olsam ben de inanmazdım. Koskoca bir cinsiyetten nefret edemezsin. Üstelik durduk yerde."

Bu sözleri Milan günde üç defa duyuyordu bu yüzden şaşırmadı.

"Farkındayım... Sadece... yapamıyorum! Elimde değil." Milan geveledi. "Ne zaman bana dokunsalar kusacak gibi midem ağzıma geliyor. Elimde değil, sanki beni incitmek için fırsat kolluyorlar gibi hissediyorum." Gemma anlayışla dostuna baktı.