This chapter is dedicated to Ms. Moreno Sheila Mae
‧͙⁺˚*・༓☾ ☽༓・*˚⁺‧͙Her Father
Nagiging intense ang labanan nila, pinipili ko paring tumayo kahit nag-lalabo na ang mga mata ko. Naramdaman ko nanaman ang panunuyo ng lalamunan ko.
"Snow!" muling sigaw ni Windy, nagulat ako ng biglang tumilapon si Snow sa ere papunta sa puno at bumagsak sa lupa.
Mas lalo pa akong nagulat ng biglang mag hawan ang mga lobo, nasa gitna ang mga kaibigan ko. Mukhang alam ko na ang mangyayari, napaka unfair naman ng larong ito. Bakit kailangan pa nilang pagtulungan ang tatlo kong kaibigan samantalang sobrang dami nila.
Kusang tumakbo ang mga paa ko patungo sa kanila, tumingin ako sa bilog na buwan. Parang kinokontrol nito ang mga galaw ko palapit sa kanila, ito na siguro ang oras.
"Hindi sa mga talang kumikislap at kumikinang kung hindi sa buwang nakasilip mula sa kalangitan." hindi ko alam kung bakit ito lumalabas sa bibig ko, mas lalo akong bumilis pero kailangan ko parin ng dugo.
Sumusugod na sila, sinusugod na nila ang mga kaibigan ko.
At hindi ako papayag.
Tumalon ako sa abot ng makakaya ko at napunta ako sa gitna dahilan para tumigil sila. Hindi nila ako makikilala dahil nagbago ang anyo ko, bukod pa doon naging dilaw na ang mata ko unlike sa kanila na ganon parin.
"Sino ka?" tanong ng pamilyar na boses pero hindi ko masyadong matandaan kong sino sya.
"Ang lakas ng awra nya." Aniya ng isang lalaki mula sa may gilid.
"Hindi na mahalaga kung sino ako." Seryosong sambit ko habang nakatingin sa kanila, "Hindi ko na hahayaan na may masaktan pa isa man sa kanilang tatlo. Napaka unfair n'yo, anong laban ng tatlo sa inyo?" Hindi ko na napigilan ang inis sa kanila. Kumukulo ang dugo ko, parang nagigising mula sa mahimbing na pagkakatulog.
"Kung ganon kasama ka nila, parte na ito sa kultura natin kaya kailangang may masaktan." Sabat pa ng isa.
Lumingon ako sa likod at tiningnan sila ang mga kaibigan ko, nakatingin sila saakin ngayon. Mukhang alam na nila kung sino ako.
Naramdaman kong may papalapit saakin kaya mabilis akong umiwas, mas lalong nagising ang diwa ko at parang nag eenjoy na ako sa kung ano man ang nangyayari ngayon.
I see, she's a girl.
"Hinahamon kita."
"Okay."
I stayed like a statue, gezz I'm trying to be nice here.
"You're so annoying." bigla kong naitikom ang bibig ko dahil sa nasabi ko.
"What?!"
"You're so bingi, can't you just shut the fvck up and simulan na natin ang war?" Bakit ganito ang lumalabas sa bibig ko? Bakit parang nagiging maldita ata ako.
Tangina anong nangyayari saakin.
She look like a tiger and I'm her prey, very interesting.
She's turning her gaze on me and start walking. Humakbang ako paatras ng makita ko ang malalaki at matitilos na ngipin niya.
Tumalon sya at dinambahan ako, nasa itaas ko siya at pilit kagatin ako. Para kaming nag babangayang aso sa kalye dahil lang sa iisang buto.
She scrabbled my shoulder using her keen nails, darn it i love it.
YOU ARE READING
Fall In Love With The Werewolf Prince (ongoing)
WerewolfDo you know about the shape-shifters? You mean the Lycantrope or Werewolves. If you don't know about these you can read my story, but take note they are just a myth. A girl who living a half blood, she doesn't know about her abilities. Until her cu...