His Dark Path

Chapter 14

Theo POV

"Anong ibig mong sabihin?" Hindi na ako nag salita at tuluyang nang umalis.

Buti nalang at d na nila ako sinundan pa muli hays, buti naman. Ayoko sa mga taong hahanapin lng ang mahal nila kapag patay kana.

Huminga ako ng malalim bago pumasok sa classroom, lahat sila naka tingin pero umiwas lng ako ng tingin at umupo sa upoan ko.

Pero pag upo ko doon ako naka rinig ng mga bulong-bulungan nila.

"It's that true?"
"Bakit naman kaya nag sinungaling yung bestfriend niya?"
"Kaya pala, Akala ko mabait yun pala plastic."

Yan ang mga narinig ko dito sa classroom. Ng dumating na si Mr. Hernandez agad siyang tumingin sakin.

"Mr. Gomez pinatawag ka sa principal office." Ng walang pag alinlangan agad akong lumabas ng hindi pa sumagot sa kanya.

Pag rating ko sa office ni daddy rinig ko ang iyakan sa loob, napataas ang kilay ko. Pag pasok doon natahimik ang silid, agad akong tumingin sa mga matang nilang namamaga na kakaiyak.

"Anong Kaylangan niyo?" Agad lumuhod sakin ang nanay ni marian, umiwas ako ng tingin.

"I-iho na-nasan ang a-anak ko?" Tinignan ko sila ng masama.

"Hindi niyo ba narinig ang sinabi ko?" Mas lalong umiyak ang nanay ni marian.

"When she needs you the most? Where are you? Kayo!" Tumingin ako sa mga kapatid ni marian. " Matatalino kayong mag kakapatid pero ang gago niyo. A-ang gago niyo s-subra." Hindi kuna mapigilang umiyak. " You-  Marian doesn't deserve this, you know? You all are stupid. Then you will look for Marian if she is gone. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko, marian always tell me that no matter how i angry on you..... You fucking- damn it. Patawarin ko pa rin kayo dahil sinabi ni marian sakin. Pero alam mo kung ano? Napakawalang kwenta niyong magulang. Sa lahat na nakilala kung magulang kayo lang ang napaka walang kwenta." Agad kung inalis ang mga luha na tumulo saking mukha.

"Ayoko kayong saktan dahil yun ang hiling ng anak niyo sakin pero, p-pero ang sakit e. Yung g-girlfriend k-ko h-hindi man lang siya d-dinalaw ng k-kanyang mga k-kapatid at m-magulang. Hindi ko alam saan ba nag kulang si marian sa inyu. Pero tang Ina lang ang mga Gago niyo." Lahat sila umiyak dahil sa sinabi ko.

"Umalis na kayo bago pa ako mag timpi at kaladkarin kayo palabas." Pero walang gumalaw sa kanila. "TANG INA!!! SABING LUMABAS NA KAYO! D BA KAYO NA KAKAINTINDI HA!" Dahil sa Galit ko na ibato ko ang lahat na mahahawakan ko, huminga ako ng malalim at Ako nalang umalis sa harap nila.

Agad akong sumakay sa sasakyan ko at Umalis na university namin. Wala akong paki kung sumunod sila sakin. Pag ka rating ko doon bumili muna ako ng bulaklak at kandila. Napangiti ako habang naka tingin sa picture niya, he like paper spinning wheel.

"Hi My marian, how are you?" I whisper before sitting down. Agad kung hinaplos ang lapida niya. Wala na ba talaga marian? Papahinga kana ba talaga? Napa iyak ako nong Pag-ikot ng paper spinning wheel. Ngumiti Ako ng mapait, at tumingin sa kalangitan.

God, can you hear me? Is this really the end of the both of us? If Marian is happy now. can you please make him safe, for me? I can't bare him seeing being hurt. When she's alone can you make him feel that someone is always there for her? I'm sorry if i cross the line, I break Marian promise. That not to get angry on his family but h-how? I'm tired of showing them that I'm ok. I'm suffocating. Awa,Pighati and other things I can't say anymore. Take care of marian for me hold him forever for me. God please take this pain away from me and Marian. Payapang natutulog ngayon si Marian na wala ako sa tabi niya, lagi akong natutulog sa tabi niya dahil natatakot na si Marian na mapag-isa ulit. Did you see that, god? when he was always smiling even when he was struggling because of her illness. But thank you very much because she doesn't feel any pain now.

Ngumiti ako bago humiga sa tabi niya, tumingin ako sa kawalan, Ang sarap siguro matulog dito no marian? Can i sleep beside you? Can i be with you forever marian? I miss you so much. I hope that you're family visit you. You are so nice marian kahit tinaboy kana nila pero, pinatawad mo pa rin sila kahit na sinaktan ka nila. Hindi ko alam kung mapapatawad koba sila.

Lumingon ako sa puntod niya at nag papangap na kayakap ko siya, tumulo ang luha ko ngumiti ako at hinalikan ang litrato niya maingat kong nilapag iyon. Ngumiti ako bago pumikit.

I love you marian, I really do so please wake up for me, my marian.