His Dark Path

Chapter 15

Third person POV

Nagising nalang ako ng may narinig akong nag si iyakan, Teka.

"Nasan ako? Bat ang dilim dito?" Habang nag lalakad ako palakas ng palakas ang mga hikbi.

"Princess, p-please wake up." Sino ba yun.

Patuloy pa rin ako sa pag-lalakad sa Isang madilim na hindi ko ma intindahan kung nasan talaga Ako.

Kumunot ang aking noo ng may na pansin akong isang tao na nakahiga? Agad akong lumapit sa kanya at doon kumunot ang aking noo. Familiar siya sakin.

"Oum? Mr? Gising." Pag pa gising ko sa kanya.

Mukhang na gising naman ito at tumingin sakin at ngumiti, Pag ka tayo niya pa lang yumakap na ito sakin.

"Finally, Ang tagal mo naman mahal ko." M-mahal ko? Nahihibang na ba siya?

"Kilala ba kita?" Ngumiti ito.

"Of course, I know you my love. Why are you late? My love? I've been waiting here for a long time." Anong ibig niyang sabihin?

Hinaplos niya ang mukha ko, Kita ko sa mukha niya na pag-alala at pangungulila. Pero hindi pa rin ako naniwala sa kanya. Paanong kilala niya ako at bakit ako hindi siya kilala?

"Talaga bang mag ka Kilala na tayo?" Tumango at ngumiti bago hinalikan ang noo ko.

Familiar yung halik niya, parang naramdaman kuna ito noon pa pero Hindi ko matandaan.

"Ang tagal mong dalawin ako mahal, sampong taon na ang nakalipas pero hindi ka pa rin nagigising." Sampong taon?

Dahil sa gulat ko, napa-atras ako. "A-anong ibig mong sabihin? Sampong taon?" Ngumiti ito pero hindi ito na abot sa kanyang mga mata.

Tumango ito. " Yes, you've been sleeping for ten years now my love. Aren't you planning to wake up and visit me?" A-anong.

"Anong ibig mong sabihin? Tsaka sino kaba?" Ngumiti ito at inakay ako pa punta kung saan.

Habang papalapit kami kung kanina nawala ang ingay ngayon ay subrang lakas na. At doon ko nakita ang mukha kong natutulog pero, bakit ako naka suot ng hospital dress? Anong ng yari?
I look at him, umiiyak siya.

"Five years ago, nalaman kong inalila ka lang ng magulang mo, kaya simula non naging bulag ka at naging pipi, Nung una nating pag kikita naka jacket ka non akala ko nilagnat ka lang kaya hinayaan ko lang, pero nong nalaman ko ang totoo kung bakit ka naka jacket lagi, doon kita sinundan at don ko rin na na-kita na inaabuso ka." Napatakip ako ng bibig ko.

"Simula non nilapitan kita palagi, Ang payat mo dahil sa ginagawa ng mga magulang mo sayo. Nag tra-trabaho ka sa restaurant ng mga magulang ko kay sinundan kita kung maayus ba lagi ang kalagayan mo at wala bang nanakit sa iyo. Simula nong nag tra-trabaho ka naging close mo ang mga magulang ko doon mo naramdaman ang pag kukulang ng mga magulang mo. Subrang na tuwa ako non dahil kahit yun lang ay subrang saya mo. At doon mo rin ako nakilala."

Napatakip ako ng bibig, papa-anong?

Ngumiti ito sakin. "Hindi ko akalaing na may pag tingin tayo sa isat isa, nong una natatakot ka dahil kapag nalaman ng mga magulang mo ay baka papagalitan ka. Pero simula non. naging sakitin ka akala ko may lagnat ka lang pero doon ako nagkakamali. M-may sakit ka pala sa puso. N-nong una hindi ko pinansin b-baka false alarm lang iyun pero, n-nong ako na ang nag dala sa iyo sa hospital. D-doon ko nalaman, simula non hindi kana nagising pa muli. K-kaya binigay ko sayo ang puso ko."

Hindi ko namalayan tumulo na ang aking mga luha. Ibig sabihin matagal na akong natutulog? At itong kasama ko ngayon ay kasintahan ko. Pinilit kong buksan ang aking mga kahit malabo na dahil unti unti na itong pumipikit ang aking mga mata.

Naramdaman ko nalang na humalik ito sa aking labi, niyakap ako.

"Live for me my love, Remember I'm always here watching over you, wherever you go, wherever you are in this world. I will still find you, I love you so much. No matter where it is heaven or hell, I will still find you and wake you up to live for me. My parents are waiting for you, don't lose hope my love, remember. I'm just here."

Sino kaba talaga?

"live for me my love. Please wake up."

Tuluyang ng pumikit ang aking mga mata.

" Marian! Jus q Anak! Doc, doc gising na siya."

Pag mulat ng aking mga mata doon ko napag tanto nasa hospital pa rin ako. Yung mga boses na yun, ibig sabihin yun ang mga magulang ng lalaking iyon? May naramdaman akong yumakap sakin.

"Finally, Live for me my marian. I love you."

Sino yun?

"A-anak? M-mabuti at gising kana." Lumingon ako sa kanila at napa-atras sa higaan ko.

"WAG! PLEASE, MAAWA KAYO. TAMA NA!!! AHHH!!!" Please tama na.