Han Jisung's life

1.8K 130 119
                                    

Selam nasilsinizzz umarim iyisinizdirrrr heyecanlı misiniz! bol bol oy vermeyi ve öneride bulunmayi unutmayınn başlıyoruz!!

____________________________________________________________________________

  

       Han Jisung'un Ağızından;

     Galiba geç kalmıştım. Yarışmaya yetişmem lazımdı. Bu benim kaderimi değiştirecek bir yarışmaydı. Hayallerime giden yarışmaydı bu. Hızlıca binaya girdim. Saat 21.00'di. Yarışma 10 gece başlayacaktı. Yerime oturdum.

    Herkesin kendine ait bir numarası vardı. Benim 879'du. Sandalyelerin uzerinde herkesin numarası yazıyordu. Salon nerdeyse doluydu. Benim hibi geciken 1-2 kişi vardı.

       Saat 21.10

    "876 Odaya lütfen."

   Bana az kalmıştı. Kalbim güm güm atıyordu. Yerimde duramıyordum. Heyecanlandım. Cantamdan suyumu çıkardım ve bir yudum aldım. Boğazımdan geçişini bile hissediyordum.

   "877 Odaya lütfen."

    "Son bir kişi,son bir kişi.. Sakin ol Jisung, hazırsın tekrarını dün yaptın. Rahat ol" İçimden kendimi rahatlatmaya çalışıyordum ama olmuyordu. İlk kez bu kadar panik yapmıştım.

  "879 Odaya lütfen."

   Sıra bana gelmişti. Hızlıca yerimden kalktım ve odaya doğru yürüdüm. Derin bir nefes attım. Bütün kötü enerjiyi saldım. Gözlerimi kapadım ve bir daha derin bir nefes aldım. Gözlerimi açtım ve nefesi verdim. Kapı koluna elimi koydum ve kapıyı açtım.

    Herkes beni orda bekliyordu. Hızlıca içeriye girdim, bir kadın geldi. Bu Bayan Yuna olmalıydı. Hazırlık zamanında yardımcı olan kadındı. Beni arka odaya aldı.

   Üstüme giymem gereken şeyleri giydim. Bol bir sweatshirt, pantolon. Ekten kolye. Elime mikrofon verildi. Sahne arkasındaydım. Basamklardan teker teker çıktım. Elim titriyordu. Sanki bütün sözleri birden unutacak gibiydim.

  Ve sahnedeyim. Herkes bana bakıyor, bütün ışıklar benim için yanıyordu. Mikrofonu ağzıma getirdim. Arkadan müzik geldi. Gözlerimi kapadım ve kafamı eğdim. Nefes aldım. Kafamı kaldırdım. Jürilere baktım. Dikkatle izliyorlardı...

   Kendimi direk dışarı attım. Derin bir nefes aldım. O stresli ortamdan çıkmıştım. Telefonum çaldı. Arayan abimdi.

      Chan abim 🔪☺️
          00.00

"Nasıl geçti minik velet" -Chan
"Eh işte geçti bir sekilde" -Hanji
"Bana gene stres yaptım deme han" -Chan
"Biraz yapmış olabilir 🥲" -Hanji
"Ah, neyse geliyor musun eve?" -Chan
"Evet, gelicem şimdi" -Hanji
"Ne yemek istersin sipariş edicem" -Chan
"Ramen et bana" -Hanji
"Tamamdır görüşürüz" -Chan
"Görüşürüz" -Hanji

   ---------------------------------------------------------

   En yakın metrobüse doğru koştum. Akşam saatleri son metro buydu. Kartı bastım. Kulaklığımı çıkardım. Spotify'a girdim. Backlight'ı actim. (Size de tavsiye ederim çok iyi şarkı -yazar). Cam kenarına oturdum. Dışarıyı seyrettim.

   Evin önündeki durakta indim. Eve doğru yürüdüm. İçeri girdim. Abim ordaydı. Masa hazırlıyordu. Çantamı ve telefonumu odama bırakıp yanına gittim.

"Hoş geldin velet" -Chan
"Hoş buldum sakatat" -Hanji
"Kazanbildin mi bari" -Chan
"Yarın belli olucak ya sonuçlar" -Hanji
"Hee" -Chan
"Okul işi noldu" -Hanji
"Eski okulda kalicaksin" -Chan
"Ahh, Peki" -Hanji

    Masaya oturdum. Ramen sicakti en sevdiğim ramendi. Sohbet ede ede yemeği yedik. Kalktım bulaşık toplama sırası abimdeydi.

   Hani şimdi illaki kafanızda vardı su soru "Aileniz nerde?" Şöyle anlatayım. Annem ile babam ben daha 12 yaşındayken ayrıldılar. Biz babamızdan kaldık çünkü annemiz bizi istemedi.

  Babamda is için yurtdışına çıktı ve bize bir ev tuttu. Gayet geniş bir ev. Her gün arar, nasıl olduğumuzu bir şeye ihtiyacımız olup olmadığını sorar. Biz çalışmayız. Babam her ay para yollar. 2 ay sonra yanımızda olucak. Geri gitme olasılığı çok yüksek.

  Annem gittikten sonra yeni birisiyle evlenmiş. 2 Çocuğu var. Ben ondan nefret ediyorum. Ama abim nedense annemi seviyor. Hemde bazen yanına gidiyor. Ben gitmiyorum, bazen arıyor zar zor bir şekilde konuşuyorum.

  Üniversite 2. sınıf öğrencisiyim. Rap yapmayı severim. Ve bu sabah gittiğim yarışma bir rap yarışmasıydı. En iyiler seçilecek ve en iyi rapperlardan ders alacaklardı.

  Ne zamandir rap üzerine çalışıyordum. Kendimi bildim bileli rap yapardım. Birden kapı çaldı. Kalktım ve kapıya doğru yürüdüm. Postacı gelmişti.  Adıma bir mektup gelmişti. Belgeyi imzaladım ve kapıyı kapadım. Koşarak odama çıktım.

  Yatağımın üzerine atladım. Merakla zarfı açtım. Destan gibi yazı çıkmıştı;
 
      Sayın Han Jisung

   Bugün gösterdiğiniz performans'ta sizi çok beğendik ve yeni kuracağımız grubumuzun üyesi olmanızı çok isteriz. Sizin gibi yetenekli 8 kişi olacak. Kendi yazdığınız şarkılar ile piyasayı sallayacaksınız. Bugün ki performansınız şahaneydi. Jürilerimiz sizi grubumuzda görmekten mutluluk duyar. Eğer bir kararınız varsa İnstagram sayfamıza yazınız teşekür ederiz.
  

                                                                                               Fyp Entertainment

----------------------------------------

Bölüm bu kadar cemiyete gideceğiz bir daha ki bölüm daha uzun olur gorusueuzzz

 

  
 

Enemy / MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin