Ben bir kez vuruldum - Changki

BÖLÜM 7 -Lunapark

Sana olan sevgim her geçen gün artıyor belki iki belki üç katına çıkıyor bir saniye bile düşünmesem seni kalbim sıkışır başlarım sıcak sıcak terlemeye kalbinin ve sevginin saflığı beni hiç bırakmasın bırakırsa paramparça olur bu kalbim atamaz sıkışır en sonunda durur sen yoksan içinde atmasının ne anlamı var ki hem...
Bir gün gelir de bana olan sevgin azalır beni bırakmak istersen al eline hançeri sapla kalbime sevgilim alıver bu aciz canımı oracıkta çünkü senim sevginle sarılmayan gözlerinle buluşmayan kollarının kalbinin sıcaklığını hissetmeyen bir beden çoktan ölmüştür zaten...
Seni çok ve hep seviyorum sevgilim.

Sabah olur...

Changbin ve Baki üstlerindeki balo kıyafetleri ile uyuyakalmışlardır
Changbin Baki'yi sıkıca sarmıştır ikisinin de içinin huzur dolu olduğu taa uzaklardan bile bellidir...

Birkaç saat sonra Baki hafifçe uyanmaya ve gözlerini açmaya başlar her zamanki gibi sevgilisi Changbin'in kollarındadır o kadar alışmıştır ki Changbin yanında olmadan uykusu gelmez gelse de rahat rahat uyuyamaz olmuştur hafifçe kafasını kaldırır ve Changbine bakar o da en az Baki kadar huzurlu uyumuştur ve hala da uyumaya devam ediyordur.
Baki Changbin'in uyuyuşunu çok tatlı bulur ve gülümser Baki'yi sarmış olan Changbin'in ellerini tutar öper ve koklar
-Ohhh mis kokulu sevgilim benim
Uyanık olan ama gözleri açık olmayan Changbin bunu duymuştur ve ekler
-Mis kokulu hmm kendinden mi bahsediyorsun sabah sabah yoksa
Baki : Hayır tabi ki senden bahsediyorum sevgilim
Günaydın
Der ve Changbinin üstüne çıkar
Changbin : Sabah sabah enerjin yerinde bakıyorum
Der ve Baki'yi kendine çeker ve öper
Birkaç dakika öpüştükten sonra göz göze gelirler ikisi de hafifçe gülerler ve Changbin Baki'ye sarılır ve kafasını göğüsüne gömer
Sesi boğuk bir şekilde geliyordur
-Beni hiç bırakma tamam mı
Baki : Bırakabileceğimi mi sanıyorsun
Der ve Changbini sımsıkı sarar ve kafasını öper
-Biraz böyle kalalım olur mu
Changbin : Olur tabi sevgilim
Bir süre öyle kalırlar ikisinin de nefes alıp vermesinden içlerinin huzur dolduğu belliydi...

Birkaç saat sonra...

İkisi de o şekilde uyuyakalmışlardır
Changbin yavaşça uyanır ve hala Baki'nin kollarının arasındadır o kadar mutlu olur ki yavaşça Baki'ye iyice sokulur ve kokusunu içine çeker
-Ohhh asıl mis kokulu kendisi haberi yok
Baki : Öyle mi dersin
Changbin : Kesinlikle evet o kadar güzel kokuyosun ki parfümü olsa en az 10 şişe bitirmiştim şimdiye
Baki gülümseyerek
-Seni çok seviyorum biliyosun değil mi
Changbin : Ben de seni çok seviyorum sen de bunu biliyosun değil mi
Baki : Biliyorum biliyorum... Changbin birbirimize şu an bi söz verelim mi
Changbin : Ne sözü sevgilim
Baki : Bundan sonra hayatımızda herhangi bir gelişme olduğu zaman iyi veya kötü ilk birbirimize haber vericez tamam mı
Changbin : Tamam ama nerden geldi bu aklına sevgilim
Baki Changbin'in elini tutar ve
-Çünkü seni ve hayatını çok önemsiyorum kötü bir şey olduğunda seni anında iyi hissettirebilmek yanında olabilmek istiyorum ve kendim de kötü olduğum zaman senden başka bir şey bana iyi gelmiyor da ondan
Changbin duygulanır ve gözü dolar
Baki :Hayır ağlama sen ağlarsan ben de ağlarım
Der ve onun da gözü dolar
Baki'nin de gözünün dolduğunu gören Changbin dayanamaz ve ağlamaya başlar Baki'ye sarılır ve ağlamaya devam eder
Changbin'in ağlamaya başlamasıyla Baki de Changbini iyice sarar ve o da ağlamaya başlar.

Bir süre birbirlerini sıkıca tutarken ağlamaya devam ederler...

Changbin hafifçe doğrulur ve Baki'nin göz yaşlarını siler ve
-Tamam bebeğim geçti iyiyim ben de bak
Der ve hafifçe gülümser
Bir yandan ağlayan Baki Changbin'in dedikleriyle gülümser ve kafasını sallar
Changbin Baki'yi omzuna yatırır ve sıkıca sarar..

Bir süre öyle kalırlar...

Baki : Seni çok ama çok seviyorum Changbin
Changbin : Ben de seni çok seviyorum canım sevgilim benim...