Yıllardır aranan taş; Zaman taşı. Zaman algısının kırılması ile bütün evrenin düzeni tepe taklak oldu. Bu ani değişim herkesi farklı dünyalara ve zamanlara ışınladı. Yapılan onca araştırmaya rağmen bunun yalan olması kanıtlanamadı ve gerçekliği onay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚔︎
❝ Zaman'ın algısı kimin elinde? ❞
Gözlerimi açtığım andan itibaren kendimi karanlıklarla dolu, derin ve gizemli bir Orman'ın içinde bulmuştum. Neredeyse saatlerdir bu ormanın içinde dolanıyordum ama elimde hiçbir ipucu yoktu. Bu yerin neresi olduğu, buraya nasıl geldiğim ve zamanın neden bu kadar hızlı geçtiği konusunda en ufak bir fikrim bile yoktu.
Kendi kendime düşünerek adım atarken, içinde bulunduğum ıssız ormanda bir iz ya da bir işaret aramaya çalışıyordum. Ağaçların arasındaki karanlık, çevremi daha da belirsiz hale getiriyordu ve her an, kaybolmuşluğum korkusuyla dolup taşan bir endişe hissediyordum.
Ormanın derinliklerinde kaybolmuş gibi hissediyor, umutsuzca bir yol bulmak için etrafıma bakınıyordum. Biraz daha ilerledikten sonra, uzaktan derin bir rüzgar ve melodik bir uğultu sesi gelmeye başladı. Sanki rüzgarla bütünleşmiş birisi, doğanın bu tatlı sesine eşlik ederek melodi söylüyordu.
Bu eşsiz ve etkileyici sesin sahibinin varlığı, içimde bir tüyler ürpertisi yaratırken, merakıma yenik düşmemek elde değildi. Kendimi bu ilginç sesin kaynağına doğru adım adım yönlendirmeye başladım.
Her bir adımda, o büyülü melodi bana daha da yakınlaşıyor, bu sesin peşinden sürüklenmemi sağlıyordu. İlerledikçe içimdeki merak duygusu daha da kabarıyor, bu gizemli melodinin ardındaki sırrı çözmeye yönelik bir istek doğuyordu. Hızla ilerleyerek sese yaklaşmak, artık vazgeçemeyeceğim bir tutku haline gelmişti.
Adımlarımın son bulduğu bir yerde, etrafımı saran ses git gide daha kuvvetli bir hale gelmişti.
O an yükselen melodi ile beraber etrafta, özellikle ağaçların altında dökülen yapraklar rüzgarın etkisiyle yükselip uçuyor, yüksek dallarda bulunan kuşlar da bu huzur verici sese eşlik ediyorlardı.
Gördüğüm manzara karşısında adeta büyülenmiş bir halde durakladım. Dikkatimi çeken, tam anlamıyla denizi andıran güzel ten rengi olan ve oldukça etkileyici bir görüntü sunan bir kız, kayaların üzerinde oturarak harika bir melodi oluşturuyordu. Onun sesi, çevresindeki doğanın sesleriyle uyum içinde dans ediyordu.
Sesin kaynağını bulmak içimdeki merakı tatmin etse de, bu eşsiz canlının insana benzer bir yanı olmaması, doğal olarak merak duygumu daha da fazla tetikliyordu.
