O N B İ R

709 46 23
                                    



Jennie'den

Naeyon'la yaptığımız küçük bir alışverişin ardından tekrar evime gelmiştim.

Üstümdeki ceketi çıkarıp bir kenara fırlattım ve kendimi, en sevdiğim, dünyanın en rahat kanepesine, canım kanepeme attım.

Bu kanepede birşeyler vardı.

Ne zaman uzansam bir uykuya dalıyordum.

Tam da şuan olduğu gibi.

Yoruldum herhalde çünkü gözlerim kapanı veriyordu.

Tam uykuya daldım dalacağım derken.

Biri beni aramaz mı?

Arar arar.

'neden şuan' diyerek isyan ettim ve
ceketimin cebinde olan telefonuma uzandım.

Jisoo arıyordu.

Tabii ya...

Ah salak kafam.

Kıza yardım etmeye gidecektim.

"Alo jisoo?" dedim ayakkabılarımı hızlı hızlı giymeye çalışarak.

"Jennie aşkım gerçekten yardım lazım
işin bitti mi? evde misin?" diye sordu jisoo.

Hiçbir şeyi çaktırmadan "kapıyı aç bende sana geliyordum zaten" dedim profesyonelce ve anahtarımı alarak evden çıktım.

"Yani anlamıyorum acaba sen kurtarıcı melek filan mısın?" dedi jisoo ve telefonu yüzüme kapattı.

Çünkü o kapıdaydı ve bende merdivenlerden iniyordum.

"Bence gerçekten kurtarıcı meleksin sen" dedi bana gülümseyerek.

"O kadar da değil canım insanlık hali yani arkadaşımsın ve yardım ediyorum gayet normal" dedim ona sarılarak.

"Orası öyle ama bu apartmandaki hiç kimse yardım denilince ortada olmaz, sor niye" dedi.

"Niye?" diye sordum içeri geçerek.

"Çünkü insan değil hayvanlar" diyip yüksek sesle kahkaha atmaya başladı.

Şaşkın ama komik bir ifadeyle ona baktığımda aniden eski haline geri döndü ve "esprilerim berbattır neyse" dedi.

"Bence o kadar da kötü değil, sadece üstüne çalışmalısın" dedim moral vererek.

"Normalde diğerleri olsa şimdi ağzıma vururlardı ama sen gelmiş esprilerin kötü değil diyorsun, işte buda seni onlardan farklı yapıyor benim için" diyerek kıkırdadı.

Gülüşerek mutfağa ilerledik.

Sohbet ederek yemek yapmaya başladık.

Öyle ki zamanın nasıl geçtiğinin farkında bile değildik.

Herşey bittiğinde telefonumu cebimden çıkarıp saate baktım.

Akşam yemeğine çok az kalmış.

"Jisoo ben gideyim o zaman" diyerek önlüğümü çıkardım.

"Nereye kızım yemek yiyeceğiz diğerleri gelince" dedi.

"Ah üstüm kirlendi hem soğan falan kokuyor gibi hissediyorum, bir gidip üstümü değiştireyim" dedim ve mutfaktan çıktım

O da peşimden gelerek "bak orası doğru bende değiştireyim o zaman" dedi ve ben kapının dışına çıkana kadar başımda bekledi.

"Birazdan yine görüşürüz" dedim ve
kapının dışına çıktım.

Love Me Again | TAENNİEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin