Kalp Şehrimin Sokakları

~2. Sokak~

Yumruk büyüklüğünde bir kalp, nice yükleri sırtlanır bilir misiniz? Hayat denen taşlı yolda sırtındaki yükle yürür durur. En sonunda ise o da yorulur, durur...

HAMAL

Yine sarmaladı bulutlar semânın mavisini,
Sanki duymuşlar, kalbimin sukûnetini.
Ve başladı yağmur, o da sessiz sedasız,
"Yalnız değilsin, üzülme." der gibi.

Ama teselli etmeye mecalsizdi sözler,
Yüreğime çöken sis, dağılmak nedir bilmiyor.
Başkaları için kalbimde açtığım yerler,
Artık sadece, sadece sızlıyor.

Hislerinin hamallığını yapan sol yanım,
Beli bükük, hasta bir ihtiyar.
Ben sevmek güzel şey sandım,
Ama her seven, olmuyormuş bahtiyar.

Gözümün yaşına bakmadan geçti her bir an,
Hiçbir insan işitmedi, oysa kalbim der: "Aman..."
Beni hazin eyledin, ey vicdansız zaman!
Geçecek bir ömür, hasretin izinde...

Hamal: Sırtında yük taşıyan kişi.