Play with Fire - Tom Kaulitz

◆I Felt Safe Around The Most Dangerous Guy In Tokio ◆

Pov : Maria

Wzięłam prysznic i przebrałam się w szare, sprane dresy oraz oversize, ciemnoniebieską bluzę. Powoli zachodziło słońce, więc wyszłam na balkon i wyciągnęłam papierosa. Po rozpaleniu ognia moja zapalniczka spadła na dno kieszeni. Zaciągnęłam się i poczułam jak nikotyna wypełnia całe płuca. Kochałam to uczucie. Pierwszego papierosa spróbowałam w wieku 13 lat i od tego czasu palę nałogowo. Wiedziałam, że najprawdopodobniej przez moje uzależnienie nie dożyje 30, ale nawet nie planowałam być tutaj tak długo. Jak nie zabije mnie moja praca to sama to zrobię.

Musiałam się skupić, więc wyłączyłam telefon. Zatopiłam się w pierwszej, leszpej biografii jakiegoś mordercy. Zawsze przez zabiciem kogoś czytałam takie książki. Było tu wiele ciekawych pomysłów o torturach oraz wykorzystaniu ofiar.

Pov : Tom

Dowiedziałem się dla kogo pracował ten śmieć i rzeczywiście ta lalunia miała rację. Tą kobietą była jakaś Harper Lauder. Nieźle, obie chcą się nawzajem pozabijać. To się nazywa siostrszna miłość - zaśmiałem się sam do siebie.

Od razu zadzwoniłem do Mari, ale nie odbierała. Jakoś specjalnie się tym nie przejąłem. Mam dzisiaj ważniejsze rzeczy na głowie. Organizujemy wyścigi za kilka godzin. Musiałem poraz kolejny dokopać mojemu braciszkowi. Biedaczek zawsze jest za mną. Ma tak blisko do wygranej, ale jednak tak dalego

◆

Wszyscy weszliśmy do samochodów, stworzonych, aby przekraczać prędkość. Kochałem to uczucie lekkiej presji przed wystratowniem. Zebrała się dzisiaj spora grupka osób. Myślę, że tak ponad 100. Te zwierzaczki uwielbiały oglądać jak wygrywam. Każdy mnie znał w Tokio, każdy mnie podziwiał, każdy się mnie bał. Oprócz niej. Maria to pierwsza osoba, która mi się kiedykolwiek postawiał, powiedziała złe słowo prosto w oczy. No może również zrobił to ten zabójca, ale on sie dla mnie nie liczył. Jebany śmieć. Mam nadzieję, że płonie w piekle. Pomimo wszystkich nie dobrych rzeczy, które wyrządziłem byłem wierzący. Kochałem Boga, ale nie żałowałem ani jednego ze swoich przestępstw. Wiedziałam, że powinienem mieć jakiekolwiek poczucie winy, ale nie. Nic nie czułem. Myślę, że po prostu jestem pierdolnym psychopatą. Wraz z tą myślą usłyszałem jak Susan każe nam starować. Przycisnąłem pedał gazu i wystrzeliłem.

Mocno mną rzucało, bo nigdy nie zapinałem pasów, ale mało mnie to obchodziło. Skręcałem w wąskie uliczki prześcigując się z Billem. Każdy zjeżdżał nam z drogi. Liczyłem się tylko ja i moja wygrana, nic więcej.

Byłem kilka metrów przed metą, gdy nagle wyprzedził mnie ten surwiel Bill. Nie dałem mu za wygraną i jeszcze bardziej przyspieszyłem. Jednak moje starnia poszły na marne. Zawsze wygrywałem od 16 roku życia. Zawsze. Co się stało tym razem? Dlaczego przegrałem do kurwy nędzy?! Uderzyłem z całej siły w kierownice.

Nie potrafiłem wyjść z auta po tej okropnej porażce. Ponowienie go odpaliłem i skierowałem się do domu Mari. Tak naprawdę myśl o tym, że nie odebrała nie dawała mi spokoju przez całą jazdę. Musiałem sprawdzić co się stało. Przecież tak bardzo jej zależało, żeby się dowiedzieć czy to jej siostra.

Pov : Maria

Te wszystkie myśli o Harper mnie okropnie przytłaczały. Dusiłam się łzami leżąc na podłodze. Te wspomnienia o niej, dobre i złe. Kiedyś miałyśmy naprawdę cudowny kontakt. Byłyśmy najlepszymi przyjaciółkami. Strasznie chciałam ją zabić, ale co jeśli nie będę potrafiła? Jestem beznadziejna. Z każdą sekundą moje oczy robiły się coraz bardziej mokre. Nie widziałam jak mam sobie poradzić z tymi myślami, więc poszłam do łazienki i zrobiłam najgorsze co mogłam. Chwyciłam za żyletkę i zaczęłam ciąć nią moje stare blizny na udach. Zobaczyłam jak krew spływa coraz szybciej, było jej więcej i więcej. To była moja jedna droga ucieczki na tamtym moment.