Fırtına
Her sabah umutla açıyorum gözlerimi,
Yavaşça aralıyorum perdeyi.
Yağmurun bitmiş olmasını diliyorum,
Hiç dinmiyor.
Bambaşka biri gibiyim sanki,
Her geçen gün daha gri biriyim.
Bir yabancı bakıyor bana aynadan,
Gitmemi söylüyor.
Uzaktan telefonun sesi geliyor sonra,
Bir boşlukta buluyorum kendimi ansızın.
Tanıdık bir ses duyup kulağıma yasladığımda,
Her nasılsa biraz daha yalnızım.
Sımsıkı tutuyorum kollarımın arasında,
Titriyor benden geriye ne kaldıysa.
Bir yağmur ve şiddetli bir fırtına.
Bekliyorum ama, hiç dinmiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Sonbahar
Poetry'Umarım bir gün kendini ait olmadığın bir yerde bulursan, bırakacak gücü kendinde bulabilirsin. Bir sonbahar yaprağı gibi. Nereye savrulacağını bilemesen de.' 25.08.2023