18

1.3K 174 98
                                    

⋆ ˚。⋆୨♡୧⋆ ˚。⋆

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

⋆ ˚。⋆୨♡୧⋆ ˚。⋆

akşam saatleri, bir grup genç hoseok'un evinde toplanmışlardı. aralarında ufak bir parti yapacaklarını sanan jungkook, gördüğü kalabalıkla istemeden de olsa gerildi. taehyung'a sığınmak istiyordu ama bu kadar kişi içinde taehyung'la o kadar yakın görünemezdi. çünkü insanların bir şeyleri anlamasından ödü kopuyordu.

ama elbette taehyung, jungkook'un tüm bu korkularının üzerine giderek kapıdan içeri girerken sevgilisinin belini tuttu. kendine çekmek için hamle yaptığında ise jungkook'un belinde hissettiği ellerden kurtulması ışık hızıyla gerçekleşmişti. etrafına baktı bir süre, kimsenin fark etmediğinden emin olurken giydiği hırkanın eteklerini tuttu ve avuçları arasına alıp sıkmaya başladı. terleyen ellerini daha sonrasında kotuna silerek taehyung'un ona olan bakışlarından kaçarak derin bir nefes verdi. taehyung, şu an kızmamıştı sadece jungkook'a kabuğundan çıkması için yardım etmek istiyordu.

jungkook her ne kadar bir şeyleri aşsa da kalabalık ortamları hâlâ sevmiyordu, tüm ilginin onun üzerinde olduğunu düşünüyordu ve herkesin yaptığı hareketleri yargılamasından korkuyordu. çünkü bu zamana kadar olan buydu, jungkook hep bir şeyler yüzünden yargılanırdı. belki yüzüne söylemezlerdi ama bakışlarıyla anlaşılırdı her şey, popüler kesim ona üstten bakardı. ve şimdiye kadar bu onun soyutlaşmasına neden olmuştu. taehyung, sevgilisinin elini tuttu destek olmak istercesine.

"bu kadar kalabalık olacağını bilmiyordum, çok gerilmiş görünüyorsun. istersen gidebiliriz sevgil-" taehyung cümlesini tamamlamadan jungkook gözlerini büyüterek elini onun ağzına kapattı. taehyung kapanan ağzıyla şaşkınca gözlerini kırpıştırırken jungkook, diğer elinin işaret parmağını ise kendi dudaklarına yerleştirip "şş" yapmıştı.

taehyung güldü bu harekete karşı. "böyle daha çok dikkat çekiyorsun ama sen bilirsin." ded jungkook'un elleri ardından boğuk bir sesle. jungkook ise etrafına bakarak çekti ellerini aceleyle, heyecanlandığında kendisini tutamıyor, garip hareketler yapabiliyordu. "haklısın sanırım. iyi olacağım merak etme, gitmemize gerek yok." dedi. taehyung başını salladı onaylayarak ve kalabalığa karışarak birkaç arkadaşlarıyla selamlaşmaya başladı.

jungkook'un korkusu, şu an bu ortamda tanıdığı kimse olmaması yüzündendi. jimin'i bile henüz görememişti. bu yüzden fazla belli etmeden taehyung'un peşinde dolanıyor, arkadaşlarıyla tokalaşmaları bittikten sonra da yeni bir tokalaşmanın başlayacağını görerek sıkıntıyla nefes veriyordu. onu taehyung'un yanında ilk kez görenler onunla tanışmak istiyordu fakat jungkook öyle dalmış görünüyordu ki kimse bir şey sormuyordu.

taehyung nihayet herkese selam verdi ve hoseok'un yanına gitti. kulağına birkaç bir şey fısıldadıktan sonra ikisi de jungkook'a baktı anlık olarak. taehyung, hoseok'un başını kendine çevirdikten sonra gülümseyip bir şeyler söylemeye devam etti ve ardından da jungkook'un yanına ulaştı. müzik sesi olduğundan hiçbir şey duyulmamıştı. jungkook tedirgin oldu, kimsenin gününü berbat etmek istemiyordu.

evanesceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin