*06*

104 13 33
                                    

Hayatım boyunca hiç bir zaman oyun oynadığımı hatırlamıyorum.

Bir tane bulanık bir anım var öğretmenlerimden birisi odama girdiğinde yanında ufak bir çocuk getirmişti.

Öğretmenimin çocuğuydu ve benden 5 yaş büyüktü galiba ?

Az biraz hatırladığım anımda onunla ellerimizle bir şeyler oynadığımızı hatırlıyordum.

Hayatım boyunca tek hatırladığım oyun oynadığım zaman o zamandı.

Şimdi ise Jungwon Hyung,Jay Hyung ve Niki ile alışveriş merkezinin içindeki oyun merkezine girmiştik.

Kulaklığa rağmen duyduğum sesler beni rahatsız etsede eğlenmeye çalışacaktım.

Jay Hyung biletleri alırken bense etrafı inceliyordum.

Hayal bile edemeyeceğim kadar renk vardı.

Sürekli yanıp sönen ışıklar normalde beni fazlasıyla rahatsız ederdi ancak alışverişimizde Niki'nin aklına gelen ve aldığı güneş gözlükleri beni koruyordu.

Az ileride olan bir aletin önünde olan bir aile dikkatimi çekmişti ve tüm dikkatim ile onları izliyordum.

Elinde çekiç gibi bir şey tutan çocuk deliklerden çıkan kedilere vuruyordu sağ tarafında babası ona yardımcı olurken sol tarafında annesi onları videoya alıyordu ve kahkaları oyun salonundaki diğer seslere karışıyordu.

(Kulaklığı sesleri tamamen engellemiyor daha sessiz duymadını sağlıyor )

Bu görüntü hem içini sıcacık hem de buz gibi yapmıştı aynı anda.

Asla görmediği aile sevgisinin eksikliğini hissetmişti.

Acaba ailem olsa buralarda eğlenir miydik diye düşünmekten kendini alıkoyamamıştı.

Belki de ailem beni zorunda kaldığı için bırakmışlardır belki ileride beni tekrar bulurlardı.

Kimse isteyerek çocuğunu bırakmazdı zaten.

Anne ve babalar kutsaldır çocuklarının hayatı olurlar hep yanlarında olurlardı çünkü.

(ÇOK ÖZÜR DİLERİM KİM ÇOK ÜZGÜNÜM 😭😭😭😭🥹🥹🥹🥹🥹)

Küçük bir çocuğu kıskandığımı farkettiğimde utançla başımı ellerime indirmiştim.

Biletleri alan Jay Hyungda yanımıza geldiğinde dikkatimi aileden çekmiştim aralarında hangi alete gideceğimize dair ufak bir tartışma yaşamışlar ancak en sonunda karar vermiş olacaklar ki ilerleyip benide arkalarında çekiştirdiler.

Burası için fazlasıya heyecanlıydım aslında fakat çok kalabalıkdı.

Ayrıca çok ses ve ışık vardı ve en önemlisi bu kadar harekete alışık olmayan vücudum zayıf düşmeye başlamıştı vücudumu taşımakta zorlandığımı hissedebiliyordum.

Kare etrafı bariyer olan bir oyuncağın önüne gelip sıraya girdiğimizde bana oyunu anlatıyorlardı.

"Bu kare ringin içine girdiğinde altında olan teknolojik zeminde farklı bir gezegen zemini görüyorsun,bunların üstünde uzay mekiği çıkacak hem sağ hem solda 2 kişi oynanıyor sen sağa gidersen uzay mekiğin yani silahında oraya gider seni takip sdicek yani,karşı tarafa ait uzaylıları vurmalısın,en çok vuran kazanır."

Kafam biraz karışsada bizden önce yapan çocuğu izlediğimde anlamıştım.

İki kişi girebiliyordu ilk ben ve Niki girmiştik.

Elindeki kartı okuttuğunda altımızdaki zeminde kovaman START yazdığında oyun başlamıştı.

Start yazısıyla beraber Jungwon Hyung hemen video almaya başlamışdı.

Denek 07 -SUNKI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin