KARANLIĞIN HAKİMİ

Bölüm⛓️3

30 Ağustos Çarşamba.

İyi Okumalar Dilerim🖤⛓️

.

.

Kulüpten çıkınca direk eve geçmiştim. Kısa bir banyonun ardından, banyodan çıktım ve salona geçip oturdum.

Daha diğerleri gelmemişti.

Defterimi ve kalemimi aldım ve bir şeyler karalamaya başladım.

Yeni tasarımlar yapmam gerekiyordu.

Ben çizime dalmışken gelen kapı sesi ile hızla kapıya döndüm.

Alem abim, Azap ve Adsız gelmişti.

Alem abim sinirle "Sen ne hakla böyle bir şey yaparsın Zeyd!!" dedi.

Ayağa kalktım ve "Ben sizin aksinize o küçük çocukları düşünüyorum!! Sen o çocukları bu şekilde acımasız büyüterek onlara iyilik yapmıyorsun!! Tek yaptığın onları acımasız, duygusuz, kötü insanlara dönüştürmek. Ayrıca o yanında tuttuğun adamlar o çocuklardan faydalanmak isteyen insanlar!" dedim.

Bu konular fazla sinirimi bozuyordu. Bu yüzden sakinliğimi koruyamıyordum.

Abim yüzüme sert bir yumruk atınca Adsız hızla abimin önüne geçmişti.

"Sakın bir daha bana sesini yükseltmek gibi bir hataya düşme Zeyd!! Ve seni son kez uyarıyorum. İşime karışmayacaksın. O çocuklar benim emrimde. Ve biliyorsun ki, her zaman son sözü ben söylerim. " dedi öfkeyle.

Ardından evden çıkmıştı.

Azap ilk yardım çantasını alıp geldi ve "Kaşın açılmış abi. Dikiş atmam gerekicek. " dedi.

Koltuğa oturdum ve arkama yaslandım.

Sorunları her zaman bu şekilde çözmeye çalışıyordu. Susturamadığı yerde döverek.

Ama benim çocuklar konusunda asla susmayacağımı biliyordu.

Azap elini bacağımın üstüne koydu ve "Abi sallamasan mı bacağını. Dikiş atıcam." dedi.

Bacağımı salladığımın farkına yeni varıyordum. İstemsiz oluyordu sinirlenince.

Adsız " Alem abimin huyunu bilmiyor gibi davranıyorsun abi. Bilerek mi yapıyorsun anlamıyorum. " dedi.

"Farkında değil misiniz lan siz? Abim o çocukları sporcu olmaya değil, kafes  dövüşçüsü olmaya hazırlıyor. Bu yüzden durmadı bugün Ali. Abim onlara acımasızlığı öğretiyor. Kılıç ve yanındaki piçler de maçları kaçırmuyorlar çünkü o çocukları ağlarına düşürecekler ve hayatlarını karartacaklar." dedim.

Azap "Ama abim onlara engel olur. Böyle bir şeye katiyen izin vermez. Sonuçta dövüş kulübünü kurarken amacı buydu. " dedi.

"Haklısın. Ama ben abimin bunu engellemeye çalıştığını hiç göremiyorum. " dedim.

Umarım haksız çıkarım abi. Umarım.

.

.

Adsız

Olaydan sonra abim eve gelmemişti hala. Ve benim evden çıkmam gerekiyordu.

Uyumaya hazırlanırken bizim çeteden Can arayıp bu gece soygun olacağını söylemişti.

Yavaşça yataktan kalktım ve ses yapmamaya özen göstererek dolaba ilerleyip açtım. Azap ile aynı odada kalıyorduk ve uykusu hafifti. İçinden maskemi ve fenerimi alıp kapattım.