5 yıl önce.
Ağustos
Havalar soğumaya başlamıştı Yanımda üflesen üşüyecek biri olduğum için kalın giymiştim.
Kaldırımlarda yürüyordum kulağımda kulaklık,başımda kırmızı bir bere.Lakin şarkıyı kapatmıştım tek yürüyorum diye...
Başımı önüme almış evin yoluna gidiyordum.Akşamüstüydü.Dışarı çıkmak istediğimi söylemiştim aileme.Tabii ki yalnız izin vermemişlerdi.O yüzden erkek kardeşimle çıkmıştım.O halamlara gidecekti.
Ve benim tek yürümek için zamanım halamlardan eve kadar olan mesafeydi.
On dakikalık yoldu.Dışarıda öyle çok insan yoktu.Yanımdan geçen bıcır bıcır peri kızı gibi giyinmiş kızlara göz devirmekle meşguldüm.Ben donarken onlar nasıl böyle geziyordular.Sırlarını öğrenmeliydim.
Hava kararmıştı.
Birinin yanından geçtim.Başımı kaldırıp yüzüne bile bakmadım, yanından geçtiğim yüzlerce insan gibi.Lakin bu adam beni konuşturmaya çalışmıştı.
"Bu saatte dışarda yanlız mısın?"dedi arkamdan.
Umursamadım ve yoluma devam ettim.
Arkamdan gelip kolumdan tutarak durdurmaya çalıştı.
"Ne yapıyorsun be manyak mısın?"diye sesimi yükselttim.Etrafta iki üç tane insan vardı zaten.
"Manyak falan kaba olmadı mı?"diye sordu.
"Asabımı bozma benim.Şimdi bırak peşimi doğduğuna pişman etmeyeyim"dedim sinirle.
Adam güldü memnunca.
"Merak etme sana zarar vermeyeceğim.Ve söylediklerini yapacak biri olduğunu biliyorum"dedi.Kolumu ondan kurtardım.Kaşlarımı çattım.
"Anlamadım?"diye sordum.
"Seni tanıyorum"dedi bir
adım uzağımdaki adam.
"Tamam onu anladım da beni nerden tanıdığınızı anlamadım."dedim az önceki sinirli halimden çıkarken.
"Bir aydan uzun zamandır ki seni izliyorum.Her gün bir adım arkandayım"dedi.
Söyledikleri kanımı dondurmaya yetmişti...
"Siz ne dediğinizin farkında mısınız?"dedim şok halimle.Ve devam ettim.
"Sizi anlayamıyorum.Beni niye takip ettiniz.Siz psikopat mısınız? Ya Allahını seversen ne istiyorsun benden?"diye sordum kaşlarım çatık.
Derin nefes aldı ve anlatmaya başladı.
"Hayır merak etme psikopat falan değilim.Seni takip etmemin sebepleri var dediğim gibi.Öncelikle seni yıllar önce keşfettim.O gün"durdu ve bir anlık düşündükden sonra devam etti.
"9 yıl önce doğum gününde...."
Tüm bedenim et yığınıymış gibi geldi o an.Durdum ve artık gözlerimin dolmasına izin verdim.Hayatın umrumda olmaması ve aynı şekilde her şeyi ama her şeyi kafama takma modundaydım.İflas etmiş milyoner değildim ama en az onun kadar meyusdu bedenim.Beynime vuran kan beni bu kez sinirlendirmedi.Lakin çekip gitmeme zemin yarattı.Arkamı döndüm ve her an çözüleceğini düşündüğüm diz bağlarımı önemsemeden ileriledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanlı Yasemin
De Todo~Bir insan kendine ne kadar zıt birine aşık ola bilirdi? Aşk mıydı bunun adı? Bazen aşk ateşlerin ortasında yaşanırdı. Tüm zıtlıklara zıt yaşanırdı.~
