Polis - Changlix

Başarılı biri olacaksın

Changbin Felix'in kapısının önüne geldiğinde Felix derin bir nefes aldı:

" Özür dilerim sinirimi senden çıkardım."

" Sorun değil, daha iyi misin?"

" Hayır." Sesi titriyordu.

" İstersen konuşabiliriz."

" Gerek yok." bir damla gözyaşı düşmüştü. Changbin'in aklına Bayan Lee'nin dediği şey gelmişti. Felix sarılırsa rahatlardı. Felix'e sarıldı:

" Haklısın kötu hissetmekte. Özür dilerim ama istersen yeterli kanıt toplayıp onları hapse tıkabilirim."

" İşsiz kalırım."

" Göz mü yumacaksın?"

" Mecburen evet."

" Felix... Sen mükemmel bir insan ve mühendissin. Daha iyi bir yer..."

" Dedim ya! Bizde olaylar sizin gibi işlemiyor. Sizin gibi isliyor ama daha farklı. Bağlantılar, beceri ve ön plana çıkmak önemli. Sizdeki torpile benzer durumlar geçerli sadece daha az baskın ve daha sinsice."

" Ben... Ne diyeceğimi bilmiyorum."

" Bir şey diyemezsin zaten bu dünya hiç adil değil. Hiçbir zaman olmadı olmayacak da."

" Felix... Yapma böyle."

" Neyi yapmayayım?"

" Bunu işte. Sırf dünya adaletsiz diye bu adaletsizliğe göz yumma."

" Herkes göz yumarken ben ses çıkarsam ne olacak ki?"

" En azından..."

" En azındanı yok! Toplum toplu bir şekilde ses çıkarmadıkça hiçbir şey olmayacak. Örgütlemek örgütlenmek lazım da kimsenin umurunda değil ki adaletsizlikler. Bu böyle sürüp gidecek işte. Toplum aptal çünkü."

" Yani seni kullanmalarına izin vereceksin?"

" Aynen öyle yapacağım."

" Emin misin?"

" Sanırım..." sesi titredi " Eminim."

" Anlatım bozukluğu yapıyorsun. Emin misin? Sanıyor musun?"

" Bilmiyorum Changbin" dedi elleriyle yeni akan göz yaşlarıni sildi ama kendine engel olamayarak ağlamaya başladı omzu titriyordu. " Bıktım, bilmiyorum. Çaresizlik berbat bir duygu."

" Biliyorum." dedi Changbin çocuğa sarılarak. " Elimden gelebilecek bir şey varsa söylemen yeter sana yardımcı olabilmem için."

" Hiçbir şey yapamazsın ki. Kimse uapamaz. Çarem yok ki katlanmaktan başka. Sevmiyorum böyle olmasını."

" Şşt!" Daha sıkı sarıldı.

" Bıktım." dedi Felix Changbin'in vücuduna adeta gömülürken. Changbin sırtını sıvazladı. Mantıklı bir destekte bulunamayacağını anlayarak duygusal destek olmaya çalıştı:

" Cok fazla şey başarabileceğine inanıyorum. Gör bak! Gelecekte bu zamanları hatırladığında güleceksin. Güçlüsün sen Felix ve en önemlisi işini seviyorsun. Güveniyorum ben sana. Sen de kendine güven lütfen!"

" Yapamayacağımi biliyorum."

" Yapacaksın hatta ben de yanında olacağım. Her düştügünde kaldıracağım. Zaten seni destekleyen güçlü bir annen varken bir arkadaş olarak bana ihtiyaç duyar mısın bilmem ama ihtiyaç duyarsan emin ol yanında olacağım, tamam mı?" dedi sırtını sıvazlayarak.

Başıı salladi Felix. Changbin memnun bir gülümseme takındı. " Başarılı biri olacaksın."