လီလျန်ဟွားကိုရေဘက်တိုက်ပေးပြီး ဖန်းသောပင့်လည်းကုတင်ဘေးမှာပဲအိပ်ပျော်သွားသည်။
ခဏကြာတော့ အားဖေးကလာနိုးသည်
"ဖန်းသောပင့် အခန်းပြန်အိပ်လေ အောက်မှာအေးနေမယ်"
"ဟင် အားဖေး ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
ဖန်းသောပင့် အိပ်ချင်စုံမွှားနဲ့ထလာသည်။
"ဆေးတွေပါပြီလား "
"အင်းဆေးရော ထမင်းရော လျန်ဟွားမစားနိုင်ရင်တောင် မင်းတော့စားရမယ်လေ"
ဒါမို့ဖန်းသောပင့်လည်းအပြင်ထွက်ပြီး ဆေးကျိုသည်။ နောက်ကျထမင်းအတူစားပြီး အားဖေးကတော့ ဒီတိုင်းထိုင်စောင့်နေလို့မဖြစ်ဘူးလို့ဆိုပြီး မေ့လျော့ခြင်းမြစ်ပန်းအကြောင်းစုံစမ်းဖို့ထွက်သွားသည်။ ဖန်းသောပင့်လည်း လီလျန်ဟွားအခန်းထဲပဲပြန်ဝင်ပြီး လီလျန်ဟွားကိုအဖော်ပြုပေးလိုက်သည်။ တစ်မနက် တစ်နေ့ခင်း တစ်ညနေလုံးသတိမရဘဲ မိုးချုပ်မှ လီလျန်ဟွားလှုပ်လာသည်
"ရှောင်ဟွား မင်းနိုးလာပြီလား"
ဖန်းသောပင့်စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်တော့ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ဒါပေမဲ့ လီလျန်ဟွားရဲ့မျက်လုံးတွေက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လိုက်ကြည့်နေသည်။ ကြည့်ရတာ မမြင်ရပြန်တော့ဘူးထင်တယ်။ ညလည်းနက်နေတာမို့ မီးအိမ်ကလည်းသိပ်မလင်းတဲ့အပြင် လီလျန်ဟွား ပိချာအဆိပ်ထပြီးတိုင်း ခေတ္တအမြင်အာရုံဝေဝါးတတ်တာကိုသူသိသည်။
"မလှုပ်နဲ့ မမြင်ရဘူးမလား လိမ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့တော့။ ဒီမှာခဏနေဦး ဆေးသွားယူပြီးလာခဲ့မယ်"
ဖန်းသောပင့်ပြောပြီး လီလျန်ဟွားကိုတိုက်ဖို့ ကျိုထားတဲ့ဆေးကိုသွားယူဖို့လုပ်လိုက်သည်။
လီလျန်ဟွားက မေ့နေလျင် လုံးဝဆေးဝင်အောင်တိုက်လို့မရပါ ။ ဒါမို့ သတိရလာမှသာတိုက်ဖို့လုပ်ရသည်။
လီလျန်ဟွားအတွက်ဆေးကို မီးဖိုပေါ်ကချထားလျှင် အေးသွားမည်စိုးတာကြောင့် မီးဖိုပေါ်တင်ထားခြင်းသာ။ ပန်းကန်ခွက်ထဲထည့်လိုက်ပြီး အနည်းငယ် နွေးတေးတေးဖြစ်အောင်မှုတ်နေတုန်း အခန်းထဲကဝုန်းဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်ရပြန်သည်။ ဒီလီလျန်ဟွား.... ဖန်းသောပင့် အမြန်ဆေးခွက်ကိုင်ပြီး အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက သူ့ရင်ကိုတဆစ်ဆစ်နာကျင်စေသည်။
ESTÁS LEYENDO
Lotus Spirit
FanficMysterious Lotus Casebook Ending ကနေဆက်ရေးထားတဲ့ Fan fiction ဖြစ်ပါတယ်။ Fan fiction ဖြစ်တာတဲ့အညီ အကုန်လုံးက စိတ်ကူးနဲ့ဖန်တီးထားတာဖြစ်သောကြောင့် ဇာတ်ကားနဲ့မတူဘဲ ကွဲနေတာတွေလည်းရှိမှာဖြစ်ပါတယ်။
