⌨ ៸៸ [ 𝐨𝐧𝐞𝐢𝐫𝐢𝐜 ] ˎˊ
"Υποσχεσου μου..."
"Υποσχομαι. Στην ζωη μου."
"Δεν ειναι λιγο ειρωνικο;"
"Τοτε... Στην δικη σου ζωη."
Η Lee Inseul, μια 25χρονη σχεδιαστρια webtoon αρχιζει να βλεπει περιεργα ονειρα, με επικεντρο εναν αντρα. Ο Han Jisung...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Inseul? Inseul! Που ταξιδευει το μυαλο σου;" με ρωτησε ο κολλητος μου, καταφερνοντας να με επανασυνδεσει με την πραγματικοτητα.
"Α συγγνωμη Chan, δεν κοιμηθηκα και πολυ καλα χτες το βραδυ."
"Παλι αυτα τα ονειρα;"
Εγνεψα καταφατικα και ανακατεψα τον καφε μου κοιτωντας εξω απο την γυαλινη τζαμαρια του μαγαζιου οπου βρισκομασταν.
"Σου προτεινω να δεις εναν ειδικο." ειπε ανησυχος.
"Σαν τι; Καμια χαρτοριχτρα να μου πει τι σημαινει το ονειρο, ή καμια παλαβη γρια καφετζου;" τον ειρωνευτηκα
"Εναν ψυχολογο εννοουσα. Ισως κατι βασανιζει το υποσυνειδητο σου και προβαλλεται με τα ονειρα."
"Υπερβαλλεις. Τιποτα δεν ειναι. Εξαλλου τωρα θα εκδοσω και το webtoon μου, οποτε ισως να ηταν αυτο."
"Δεν γινεται ομως να χανεις συνεχως τον υπνο σου και να συντηρεισαι με ξινα ζελεδακια και ενεργειακα ποτά."
Ρολλαρα τα ματια μου στηριζοντας το κεφαλι μου στην παλαμη του δεξιου μου χεριου, ενω με το αριστερο ακομα ανακατευα τον καφε μου.
"Και για ονομα του Θεου σταματα να ανακατευεις αυτον τον καφε, αν δεν εχει φερει τυφωνα, σιγουρα εχει γινει ζουμί πια."
Ηπια μια γουλια απο τον καφε. Πραγματι, ο Chan ειχε δικιο. Ανακάτευε-ανακάτευε το εκανα νεροζουμι. Ακουστηκε ενας ηχος ειδοποιησης, και εκεινος αμεσως τσεκαρε το κινητο του.
"Φοβαμαι πως πρεπει να φυγω. Πλησιαζει η ωρα για την συνεντευξη μου."
Σηκωθηκε και με κοιταξε.
"Α ναι, ειναι και η συνεντευξη. Καλη τυχη, το εχεις!" του εδωσα κουραγιο με ενα ενθαρρυντικο χαμογελο.
"Ευχαριστω μικρη."
"Μην το ξεχασεις για σημερα το απογευμα, θα σε περιμενω."
"Δεν το ξεχναω. Μπορει να αργησω λιγο βεβαια, μην αρχισετε να πινετε χωρις εμενα."
