AFFAN

9. Bölüm

Herkese merhaba!!

Nasılsınız??

Bölüm biraz geç geldi kusura bakmayın

Hiç uzatmayacağım direk yeni bölüme geçelim>>>>>

💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥
Güneyden:

Hızlıca arabaya bindim . Affanın ailesi de beni takip ediyordu onlara hiçbir şey diyemedim çünkü aklımda sadece Affan vardı hızlıca denilen hastanenin oraya gelip arabadan indim danışmanın oraya ilerledim

"Affan Yılmaz nerede acaba" dedim sesimin titremesine engel olamadım

Affanın abileri bana ters ters bakıyorlardı onları umursamadım

"Acilde içeri giremezsiniz acilin girişinde bekleyin lütfen" diyerek işine döndü başımı sallayarak acilin oraya ilerledim

Yandaki sandalyelerin birine kendimi atıp beklemeye başladım

Ona bir şey olmamıştır değil mi birşey olsa ameliyata alırlardı

İçimden kendi kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum

"Oğlum iyi misin?" Dedi yanıma gelen murat bey

Ona ters ters bakıp "sizin yüzünden orada !!" Diye bağırdım

Ayağa kalkıp hepsinde gözümü gezdirdim az önce bağırdığım için hepsi bana bakmışlardı

"Eğer ona öyle davranmasaydınız bu kötü gününde onun yanında olacaktınız!" Anlamamışlardı  bilmiyorlardı bugün Yılmaz'ın doğum günü olduğunu

"Bugün Affanın abisinin doğum günü!!" Diye bağırdım

"Benimde içim rahattı biliyor musunuz ailesinin yanında ona kol kanat olurlar yardım ederler toparlanması  için siz ne yaptınız onu en olmayacak şey ile suçladınız cidden kendinize iyi bir ebeveynim diyor musunuz gece uyuyunca başınızı rahatça yastığa koyuyor musunuz  ben bile böyle bir şey yapmadığım halde Affanın yaşadığı onca kötü olaylar için başımı her gece yastığa koyduğumda içim rahat değil vicdan azabı çekiyorum keşke elimden birşey gelseydi o çocuk halimle diye siz nasıl bir insansınız kızınızı karşınıza alıp hiç ne yaşadın onca sene ayrı kaldık sana nasıl davrandılar dediniz mi!!!"

İçimdeki bütün nefreti kustum hepsi pişmandı abi takımı çok da olmasa üzgün görünüyorlardı içlerinden biri yere çöküp ağlamaya başladı

"Allah belamı versin kardeşimi sizlerden koruyamadığım için siz ona ön yargıyla yaklaştığınızda sesimi çıkarmadığım için Allah belamı versin!!" Diyerek ağladı

"Çelik oğlum "diyerek hemen isminin Çelik olduğunu öğrendiğim kişiye sarıldı Murat bey

"Affan iyi olduktan sonra onu eğer isterse yanıma alacağım!" Dedim hepsine nefretle bakarken

Abilerden en büyükleri olduğunu düşündüğüm kişi üzerime yürüyerek

"Kimin kardeşini yanından alıyorsun lan sen!!" Diyerek üzerime yürüdü ona yarım ağız gülerek

"Kardeşin olabilmesi için illa başına bir şey mi gelmesi gerekiyordu ?" Dedim

"Oğlum bak pişmanız görmüyor musun yemin ederim bundan sonra kimsenin affana laf atmasına izin vermeyeceğim" dedi murat bey

Selma hanım kocasının kolunu tutmuş onu benden almayın diye sayıklıyordu

"Birincisi sizin laf atmanıza Affan izin verdi emin olun şu an size değer vermese o lafları hepinize geri yedirtirdi ikincisi ise buna hakkım olmadığını çok iyi bir şekilde biliyorum her şeye Affan karar verecek " dedim ve sakinleştim biraz da olsa