İnsanın içindeki dert, ağzındaki mühürlü tebessüm, gözlerinden akan yaşları, ve o çaresiz bakışı bitirmişti
Doğarken ağlayarak doğmuştu ölerken gülerek ölecekti haberi yoktu
Belki zamansız bir çukurun içine düşmüştü de yardım çığlıkları atıyordu sağır olan insanlara
Akışına bırakmıştı çabası boşunaydı
Gözlerindeki şelaleyi görmezler miydi?
Boşver dedi boş verdim diyemedi
Huzurluyum dedi ruhunun öldüğünü söylemeye dili varmadı.
Korktu...
İnsanlardan
Gündüzden
Sevdi...
Yalnızlığı
Geceyi
Evet, sevdi onu bölmeden dinleyen yıldızları, içini yansıtan karanlığı, yüzündeki değişmeyen ifadenin gökyüzüne yansıdığı duruluğu ve bazı zamanlar içinde oluşan karamsarlık gibi gökyüzüne çöken bulutları
Doğru ile yanlışı birbirine karıştırdı, sahte ile gerçeği ,haklı ile haksızı
Doğru olan bildikleri miydi yoksa insanların anladıkları mı?
Yanlış olan herşeydi. Yanlış olan yanlış zamanda yanlış insanlardı
Sahte olan gülümsemelerdi gerçek olan gözlerdi...
Anlamadıklarını haykırdı, haykırışı zamanla fısıldamalara döndü
Anladım dedi halbuki anlamamıştı fakat konuşmaya da mecali yoktu
Gözlerindeki okyanusu çöle dönüştürdü artık içi rahattı çünkü sadece benliği kalmıştı yanında
⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AFFAN
ChickLitAFFAN:temiz ,saf anlamında ama ben hiçbir zaman ne temiz ne de saf olabildim hayat beni erken yaşta büyüttü,olgunlaştırdı güçlü kalmalıydım peki bunca hepsi yalan olursa yaşadıklarımın hepsi boşaysa bildiğim tek şey var o da güçlü kişiliğimden asla...
