KARMA LOVE '

-1-

|Eunchae Pov's|

Dersimiz beden eğitimiydi. Riki ortalıklarda görünmüyordu. Ayağımı burkma bahanesi ile dersten ayrılıp okul binası içinde onu aramaya başladım. Sınıfta yoktu.

Her seferinde gittiği fen odasına gitmek için adımlarımın yönünü değiştirdim. Sessiz koridorda ilerliyordum. Kapıyı açmak istedim ama biri beni çekiştirdi.

Karşımda ağzımı eli ile kapatan bedene bakındım. Uzun boyu ve siyah saçları yüzünden onun kim olduğunu anlamak zor olmadı. Karşı sınıftaki Lee Heeseung. Herkezin bayıla bayıla övdüğü çocuk.

Yüzüme yaklaşıp fısıldarcasına konuştu.

"Elimi çekeceğim ama sakın yüksek sesle konuşma"

Elini ağzımdan çektiğinde sinirle ona bağırıcaktım. Ama sonra vazgeçtim. Onun gibi fısıldadım.

"Ne yapıyorsun sen?"
"Niki senin sevgilin mi?"
"Bu seni ilgilendirmiyor"
"Üzgünüm ama o sınıfa gitmene izin veremem"
"Sanane ya"

Ondan uzaklaşıp camdan içeri bakındım. Ama gördüklerim kanımın donmasına sebep olmuştu. Sınıftaki Rei ve Riki birbirlerine adeta yapışmışlardı. Sadece benim sandığım elleri o kızın beline dolanmıştı.

Beni göz göre göre aldatıyordu. Son zamanlarda benden uzaklaşmasının nedeni bumuydu?

"Sana oraya gitmemen konusunda uyarı yaptım"
"Neden burdasın? Neden işime karışıyorsun?"
"Burası konuşmak için uygun değil. Istersen kütüphaneye gidelim."
"Istemiyorum."
"O sınıfa girersen daha kötü olucaksın ama"
"Işime karışma sakın"

Ordan uzaklaştım. Gözyaşlarım tek tek yanağımdan süzülüp yeri boylamıştı. Soyunma odasına girdim. Oturaklardan birine çömelip bacaklarımı kendime katladım. Bunu bana nasıl yapardı? Aklım almıyor.

Herkesle konuşan biri değildi. Sınıfta yakışıklı olması ile biliniyordu. Insanlarla arası mesafeliydi. Benimle bile fazla konuşmuyordu. Ailevi meseleleri diye karışmak istemedim. Anlayış gösterdim. Ama son zamanlarda bana karşı bir parça buz küpünden bile daha soğuk davranıyordu.

Öldürücü soğuğu beni zedelemişti. Yine sustum. Beni seviyor mu ondan bile emin değilim. Ondan ayrılmak istiyorum. Daha fazla dayanamıyorum.

Kendime gelip dolabı araladım. Kapağında asılı olan aynadan kendime baktım. Rümelim akmıştı. Gözümün altı simsiyah olmuştu. Onu bir mendil ile silip yeniledim.

Cesaretimi toparlayıp soyunma odasından çıktım. Gidicektim ama gidemedim. Beni durduran ses yine tanıdıktı.

"Nereye gidiyorsun?"
"Neden sürekli peşimdesin?"
"Sana yardım etmek istiyorum sadece."
"Kimsenin yardımına ihtiyacım yok benim"
"O zaman neden ağladın?"
"Sanane ya!"

Yakışıklı ama fazla sinir bozucu. Gıcık uyuzun teki. Ne beklersin ki? Umarım birdaha karşıma çıkmaz.

Ordan uzaklaşıp sınıfa gittim. Müdürden izin alıp eve gidicektim. Sınıftan çantamı ve telefonumu aldım.  Müdürün odasına gelip kapıyı tıkladım. Ses geldiğinde içeri girdim.

Koltuğunda oturan Bay Kang ile konuşmaya başladım.

"Efendim derste ayağımı burktumda. Eve gidebilir miyim?"
"Revire gittin mi?"
"Hayır"
"Revire gidip bana izin getir. Öyle gidebirsin"
"Peki efendim."

Uğraştırmakta üstünüze yok. Birde kalkıp revirden izin mi alıcam. Ona ne yalan söylüyeceğim? Okuldan kaçsam annem ve babam çok kızar. Heleki abim duysa olayı da abartır.

Revire doğru ilerledim. Kadınla anlaşma yapıcam. Tek seçenek bu. Revire varıp içeriyi yokladım. Hemşire dışında kimse yoktu.

"Bir sorunun mu var?"
"Öyle gibi ama bana yardım etmen gerek"
"Gel içeri"

Içeri geçip kadının karşısına oturdum. Nasıl pazarlık yapıcam derken söze atıldım.

"Bugün annemin doğum günü. Eve gidip onun için süpriz hazırlamam gerek. Ama müdür izin yazdır diyor. Ayağımı burktum diye bana izin yazabilir misin? Buna ihtiyacım var."
"Ama bu yasak. Ne olursa olsun yapamam"
"Bak cidden kimsenin haberi olmaz. Hem borç gibi düşün. Sana karşılığını verebilirim"
"Cidden mi? Kızım için senden birşey isteyebilir miyim?"
"Elbette"
"Yaban çiçekleri sınıfında Lee Heeseung var.."

Demesiyle anlık bir baygınlık geçirdim. Bu çocuk heryerde karşıma çıkıyor ya. Çıldırıcam.

"... kızım onu çok seviyor. Ona ait birşey getirebilir misin?"
".. peki"

Kadın hemen sahte bir izin yazdı. Bilsem gitmezdim. Yolun dönüşü de yokki amk.

Ayağıma sanki birşey olmuş gibi sargı bezi sararak müdürün odasına gittim. Ama kimse yoktu. Izini masanın üzerine bırakıp ordan ayrıldım. Çantamı koluma takıp okuldan uzaklaştım. Bugün Riki'yle yüz göz olmak istemiyorum.

O yüzden telefonumu uçak moduna alarak yoluma devam ettim. Eve vardığımda odama gidip kapımı kilitledim. Saatlerce ağlayıp yanlız kalıcaktım. Çantamı köşeye fırlatıp kendimi yatağa attım. Okul eteğim sıktığı için pijamalarımı giydim. Odamdan çıkıp dolaptaki dondurma ve birkaç aburcuburu toparlayıp odama çekildim.

Telefonumu alıp son 1 haftadaki konuşmalarımızı okudum. Sürekli olarak soğuk davrandığını anlamak zor olmamıştı.

"Eun niye bu kadar üzerime düşüyorsun ki?"

"Yemek yemem seni ilgilendirmiyor"

"Sıkıldım. Gitmek istiyorum"

Sadece bunlar bile ne kadar itici davrandığını açıklıyor. Kafamı kaldırıp mesajları sildim. Onunla geçen güzel anılarımın bile artık bir değeri kalmamıştı. Rei ile mutlu nede olsa.

Instagrama girip son attığım posta gelen yorumları okudum. Zaman geçmiyordu. Bir takıp isteği geldi. Gelen isteğe bakıp kim olduğunu anlamaya çalıştım. Isteğini onayladım. Direkt mesaj geldi.

deungwie
Selam Eun. Eve gitmişsin.

hhh.e_c.v
Kimsiniz?

deungwie
Nasıl tanımazsın?? Kırıldım:(

hhh.e_c.v
Kim olduğunu söyleyecek misin? Yoksa ben sana engel mi atayım!

deungwie
Artık birdahakine tahmin et. Heeseung.

hhh.e_c.v
Bu çok iyi oldu. Bana herhangi bir şeyini verebilir misin?

deungwie
Gizli hayranım filan mısın?

hhh.e_c.v
Ayn knk. Vericek misin? Cidden lazım. Birine borçlandım.

deungwie
Beni kötü amellerine alet etme.

hhh.e_c.v
Tamam görüşürüz
(Görüldü)
(Offline)

~𖣠~

Herkese selâmmım

Yeni kurgumuz hayırlı olsun. Ilham kaynağım Lulu ile özel bir kurgu bu.

Okurken zevk almanızı isterim.