5

534 53 14
                                    

Gece saatin kaç olduğunu bilmediğim bir anda, sağ tarafıma yatmış durumda iken uyanmış, yorganımı düzeltmek amacıyla sadece kafamı arkama döndürüp sağ elim ile örtünün ucunu tutmuştum.

Bir gariplik vardı, biri sol tarafımda yatağın başlangıcında yorganı çekiyordu.
Tanrım, yine bir kabus ve yine bir korku.

Ne yaptığımı bilmiyordum düşünemiyordum.
Sağ elimle yorganımın ucunu tutup örtüyü çeken kişiye iyice baktım. Taehyung.

Burada ne işi vardı? Neden yorganımı çekiyor? İçime dolan hissi anlamam zorlaşmaya başlamıştı. Korku? Gerginlik? Üzüntü? Hepsi bir aradaydı ve buna bir isim koymakta zorlanıyordum.

Neden yaptığımı bilmeden eski pozisyonuma döndüm. Gözlerimi açabildiğim kadar açtım ve nefesimi düzene sokmaya çalıştım.

Gerçek olup olmadığını anlayamıyorum, etrafı net bir şekilde görebiliyordum fakat neyi gördüğümü bilmiyorum aşırı garip bir duruma düşmüştüm.

Ağzımı açamadığımı anladığımda içimdeki karışık hislerde korku ön plana geçmeye başladı. Neden ağzımı açamıyorum? Kafayı yiyeceğim.

Ağzımı açamadığım için yüksek bir şekilde mırıldanmak aklıma geldi.

Tüylerimin diken diken olduğunu hissedebiliyordum. Taehyung şu an ne yapıyor bilmiyordum ve bakmak istediğimi sanmıyorum.

Ses tellerim birden yok olmuş gibi en ufak ses çıkaramadım, işte o an kafayı yiyecek gibi oldum. Ağzımı açamıyor sesimi çıkaramıyor ve hareket edemiyordum.

Sadece gözlerim ile etrafa bakıyordum, hala bağırmaya ya da mırıldanmaya çalışıyordum.

Gelen hışırtı sesleri üzerine seslerin geldiği yöne döndürdüm bakışlarımı, her ne kadar göremesem de. Taehyung bana doğru ilerliyordu.

Döndüğüm tarafa doğru gelip önümde iki dizi üzerine çökmüş, kollarını yatağıma koyduktan sonra çenesini kolunun üzerine koydu.

"Ah, miniğim. Benim için üzülme lütfen."

Konuşmaya başladığında nefesimin düzene girdiğini hissettim. Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti.

"Olanlar senin suçun değildi. Ben ne kadar istesem de kalamadım yanında. Denedim miniğim, ama olmadı"

Ne?

Bir süre sonra sanki uykudan uyanmış gibi oldum. Hareket edebildiğimi anladığımda etrafıma baktım. Hiçbir şey yoktu.

Uyandığımda aynı pozisyonda olduğum ve nefes almakta zorlandığım için bunun kabus olup olmadığını anlayamıyorum.

-

3:21

Jungkook
Taehyung
Uyanık mısın
Lütfen uyanığım de

Taehyung
Jeon?
Neden uyanıksın bu saatte? (3:27)

Jungkook
Sen neden uyanıksın

Taehyung
Boşver
Noldu?

Jungkook
Uyuyordum ve odamda seni gördüm
Bir yere gidicek gibiydin

Taehyung
Ne
Odana neden geleyim ben

Jungkook
Of bilmiyorum
Ne dediğimi bilemiyorum
Arkadaşlarım uyanık değil diye sana yazdım özür dilerim
Dayanamıyorum ben buna
Gerçek olup olmadığını anlayamıyorum
Seni görünce ve sen öyle konuşunca gerçek sandım

Unreal | TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin