Hayatım onu görünce yörüngesini değiştirmişti.
Korkulara,kâbuslara rağmen,onun varlığını hissetmek tüm sesleri susturmuştu.
Ben Kumsal Atasöz.
Eğer kalbimin sesini duyacaksan duy Kaya.
Bölüm geç geldi farkındayım ama şehir dışından geldiğimde çok yorgundum.Ve üstümden atamadığım bir halsizlik vardı çok durgundum.
Biraz buradan uzaklaşmak istedim ama sizi fazla da bekletmek istemedim.
Belki bu bölümü atınca yine uzun süre bölüm atamayacağım.Kendimi toparlamaya çalışacağım.
Lafı fazla uzatmaya gerek yok.İyi okumalar.Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen...
Bu arada biz 10 bini geçtik kitabımı sevip okuyan herkese çok teşekkür ederim.İyi ki varsınız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sunmi-pporappippam
Keşke insan bazen geçmişine dönüp yaptığı hatayı ya da yaşanan olayları değiştirebilse.
Ben kabus görmemek için babamı değiştirmek isterdim.Uykular benim için katlanılmaz bir şey olmazdı.
Kaya'nın evinde,tekli koltuğa oturmuş ellerimle uğraşıyordum.Karşımda ise Yaren teyze vardı.Seans yapmıyorduk, şu anda sohbet ediyorduk.Daha doğrusu o konuşmaya çalışıyordu benimle.
"Peki bu kabusunda sadece baban mı var?Yoksa farklı kişilerde mi var?" dedi.Masanın üzerindeki kupasını alıp dudaklarına götürdüğünü hissettim.Bakışlarımı ellerimden çekip karşımdaki kadına çevirdim.
"Başkaları da var.Kimlerin olduğunu biliyorsun Yaren teyze." diyerek mırıldandım.Bağdaş kurarak oturmuştum.Bacaklarım uyuşmaya başlamıştı ama umursamıyordum.
Kaya'nın benim evime geldiği günden iki gün gecmişti.Kaya her gün yanımdan ayrılmamıştı.Yaren teyze ise bizim seans yapacağımızı söyleyerek onu odadan kovmuştu.Bizim konuşmamız bittiğinde Yaren teyze arkadaşlarıyla buluşmaya gidecekti,biz de Kaya bey ile yalnız kalacaktık.
"Güzel kızım tekrardan ilaca başlaman gerekiyor.Ve eskiden sana önerdiğim bir kaç şeyi yapmalısın.Kafanı dağıtmak için sevdiğin şeyleri yapıyordun ya,onlara baştan başlayalım." Kafamı sallayarak onu onayladım.
"Biz geçmişi,geçmiş kapılarının arkasında kitlemiştik.Hatırlıyorsun bunu da," Yine kafamı salladım.
"Kaya senin kafanı dağıtabilir.Kafanı dağıtan kişinin o olduğunu da biliyorum." Kaya benim geçmişimi bile unutturabilirdi evet.
Yaren teyze ayağa kalkıp bana doğru ilerledi.Önümde eğildiğinde ellerimi tuttu.
"Biz bunu bir kere daha yaşadık ve atlattık.Bunu da atlatacağız." Ellerimi okşadı."Annenle konuşuyor musun?" Kafamı iki yana olumsuz bir şekilde salladım.Sanki dilimi yutmuş gibiydim.
"Neden güzelim?Bir sorun mu var?" Gözlerim doldu.Dudaklarımı araladım ama geri kapandı.Derin bir nefes aldım.
"Beni kendisi aramıyor.Bir kere arayıp iyi misin kızım diye sormuyor.Hep ben onu arıyorum." dedim.Gözümden bir damla göz yaşı düştü.
