İlk Aşkım...2min

9.Bölüm:Sakinleştirirdi...

Yazar anlatımı ile : Evde olanlar

Jeongin, şimdi evde tekti. Etrafa bakındı önce. Fazla duramadı, koltuğun birine oturdu. Masanın birinin köşesinden koyu kırmızı kan damlıyordu. Kırık vazolar vardı. Endişe ile kapıya baktı. Kimse yoktu ama kırılmış olması onu korkutuyordu. Baş ağrıyordu onun da. Tereddüt ile Chan'ı aradı.

"Alo? "

"Chan hyung, nerdesiniz? "

"Bir kafede oturuyoruz Chang ve Lix ile beraber, bir şey mi oldu? "

"Eve gelebilir m-misiniz? "

"Bir şey mi oldu Jeongin? Chang bekle! "

"Chang hyung'a bir şey mi oldu? "

"Hayır bir anda çıktı kafeden. Sen iyi misin onu söyle, bizde geliyoruz. "

"Tamam gelin... "

Telefonu kapattı. Changbin Jeongin'in titrek sesi sebebi ile hızla eve gidiyordu. Zaten yakın olduğundan, hemen gitmişti. Açık olan kapıdan hemen girdi içeri. Jeongin'e koştu.

"Jeongin! İyi misin? Ne oldu burada! "

"İyiyim hyung... "

"Hyunjin ve Jisung nerde? Kapı niye kırık? İyi olduğuna emin misin Jeongin'im! Konuş hadi benimle... "

"Ben... Ben i-iyiyim hyung... Konuşmak... İstemiyor-"

Changbin ona sarıldı. O gün, hastanede sarıldığı için onu iten Changbin, şuan ona sarılıyordu. Buna inanamamıştı. Fakat, içtenliği sebebiyle daha fazla dayanamadı ve yavaşça ellerini güçlü vücuduna sardı. Nefes alışlarını düzeltmesini bekledi.

"Tamam, böyle iyi hissedeceksen kal böyle hyung. "

"Çok korktum. Sana bir şey oldu diye çok korktum... Jeongin'im... "

"Jeongin'im?"

"Evet, Jeongin'im... Bebeğim... Minik kurabiyem... "

"Neler diyorsun hyung... Sen-"

"Özür dilerim Jeongin... Sonuna kadar ben haksızdım... Sana onu yapmamalıydım... Lütfen, lütfen affet beni... "

Son kelimelere doğru sesi titredi Changbin'in. Jeongin bunu anlayınca uzaklaştı ondan ve yüzüne baktı. Endişeli bir ifade vardı yüzünde. Bu onu çok üzse de bir şey demedi.

"Affettim. Sakin ol tamam mı? "

"Tamam... Tamam... Diğerleri nerde? "

"Sanırım biri Jisung hyungu kaçırdı... Saçlarından sürükleyip çıkardı onu kapıdan... Hyunjin hyung da peşine gitti... Umarım bulmuştur onu... "

"Gitmeli miyim? "

"Bilmiyorum, aramalarıma cevap vermiyor... Ama... "

"Burda kalacağım. Seni tek bırakamam. Anlaşılan korkmuşsun. Onları bekleyelim. "

"Tamam."

Oturdular ve beklemeye başladılar. Chan ile Felix eve geleceklerdi fakat trafik yoğundu, gidemediler. Evde tektiler, hiçbir şey konuşmuyor, yalnızca oturuyorlardı. Changbin Jeongin'e bakıyor, arada elini okşuyordu onun. Onu özlemişti.

***

Yazar anlatımı ile

Bay Park evin önüne geldi ve hızla arabayı park edip Jisung'u çıkardı. Yine saçlarından tutup sürüklüyordu onu. Evin içinde kaldırıp yere fırlattı onu. Tekme attı.